Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-6290

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 22 mei 2012

aan de minister van Justitie

De werking van Child Focus

Centrum voor Vermiste Kinderen

Chronologie

22/5/2012Verzending vraag
5/6/2012Antwoord

Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-2206

Vraag nr. 5-6290 d.d. 22 mei 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Recent bekritiseerde de minister van Jeugd van de Franse Gemeenschap op scherpe wijze de werking van Child Focus. Ze hekelde vooral het gebrek aan synergie, de beperkte samenwerkingsbereidheid en het niet respecteren van de bevoegdheden van andere overheden. Daarbij stelt de gemeenschapsminister ook vragen bij de onduidelijke doelstellingen en de eigengereidheid van het centrum. De gemeenschapsminister stelt glashelder dat zij er niet in slaagt om met Child Focus over essentiële zaken overeen te komen .

Deze kritiek is niet alleen opvallend, maar lijkt ook niet zonder grond. Child Focus, ondanks alle lof voor de verwezenlijkingen en begrip voor het ontstaan ervan, is en blijft een particuliere organisatie die opdrachten vervult die eigenlijk de overheden toekomen.

Hoe interpreteert en evalueert de minister de harde kritiek van haar collega van de Franse Gemeenschap, bevoegd voor Jeugd? Beaamt de minister dat Child Focus zich te sterk als eigengereide en niet tot communicatie bereide organisatie opstelt? Op welke wijze controleert de federale overheid de werking van Child Focus? Gaat deze controle verder dan enkel een check op het gebruik van de subsidies – goed voor 30% van de werking? Is de minister bereid om, zoals haar gemeenschapscollega voorstelt, een open en helder debat te voeren over de doelstellingen, het functioneren en ook de sturing van Child Focus? Zo ja, hoe en wanneer zal de minister dit organiseren? Zo niet, waarom gaat de minister niet in op deze vraag van haar collega van de Franse Gemeenschapsregering?

Antwoord ontvangen op 5 juni 2012 :

Als meldpunt hanteert Child Focus het basisprincipe dat meldingen zo snel mogelijk moeten worden doorverwezen naar gespecialiseerde instanties. Dit kan gaan over instanties op federaal niveau (politie en justitie) én op gemeenschapsniveau (de hulpverlening). Child Focus vervult als landelijk, maar niet uniek meldpunt, dus een complementaire functie ten aanzien van deze gespecialiseerde (overheids)instanties.

Ik heb op 3 april jongstleden een onderhoud gehad met Child Focus waarbij de complementariteitskwestie aan bod is gekomen. Child Focus heeft mij bevestigd ten volle bereid te zijn tot communicatie en overleg met alle betrokken actoren. Child Focus verklaarde eveneens om, in het licht van het huidige debat over de Stichting, rond te tafel te gaan zitten met partners uit het middenveld en de verschillende overheden om te overleggen. Het is trouwens aan Child Focus om niet alleen met de gerechtelijke overheden en de politiële instanties samen te werken, maar om eveneens samen te werken met de bevoegde diensten binnen de gemeenschappen. Daartoe dienen, net zoals met het federale niveau, eventueel samenwerkingsakkoorden afgesloten te worden.

Ik wil wel benadrukken dat de werkwijze van Child Focus als crisismeldpunt conform de relevante protocollen, met name het Protocol Kindermishandeling justitie-welzijn, het “Protocol d’intervention entre le secteur psycho medico sociale et la justice” en de protocols tussen Child Focus enerzijds en de gerechtelijke, politiële en andere overheidsinstanties (bijvoorbeeld de Federale Overheidsdienst ( FOD) Justitie, FOD Binnenlandse zaken, crisishulpverlening in Vlaanderen,…) anderzijds.

Deze protocols worden voortdurend geëvalueerd en bijgestuurd. De Dienst voor het Strafrechtelijk beleid staat hier voor in, coördineert deze werkzaamheden en ondervindt hierbij geen problemen met Child Focus. Child Focus heeft steeds aangegeven dat ze de werkwijze beschreven in de beide protocollen respecteren.

Child Focus legt verantwoording af aan een Raad van Bestuur. Deze bestaat uit een vijftiental personen, die ten persoonlijke titel hun specifieke expertise inbrengen als verantwoordelijke uit de welzijnssector, jeugdhulp, slachtofferhulp, politie, magistratuur, financiële wereld etc. Daarnaast maken vier ouders van slachtoffers van verdwijning of seksueel misbruik van kinderen deel uit van de Raad. De federale regering en de drie gemeenschapsregeringen worden vertegenwoordigd door vier observatoren, die volledig inzagerecht en spreekrecht hebben. Omwille van het niet-gouvernementele karakter van Child Focus genieten zij echter geen formeel stemrecht.

De rekeningen van Child Focus worden gecontroleerd door een beëdigd bedrijfsrevisor en gepubliceerd bij de Nationale Bank.