|
|
De uitspraken van Vladimir Poetin over defensie-uitgaven
Rusland
bewapening
herbewapening
NAVO
defensieuitgaven
| 24/4/2012 | Verzending vraag |
| 9/5/2012 | Antwoord |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-1996
In de Russische officiële krant Rossiïskaja Gazeta kondigde eerste minister Vladimir Poetin aan dat er komend decennium een enveloppe van omgerekend 590 miljard euro klaarligt voor militaire uitgaven. De Russische premier Vladimir Poetin beloofde daarmee een 'precedentloze bewapening' van zijn land. Volgens waarnemers en analisten is dit niet enkel verkiezingspropaganda, maar ook een teken van de verslechterende relaties tussen Rusland en het Westen. Vooral de plannen van de NAVO om een rakettenschild in Europa te installeren, verklaren deze jammerlijke beleidskeuze. Met zijn agressieve en expansieve politiek legt de NAVO de basis voor een nieuwe koude oorlog. Een kroniek van een aangekondigde wapenwedloop. Dit werd al eerder voorspeld door de meer vredelievende en redelijke stemmen in het maatschappelijk en politieke debat. Het lijkt wel een toppunt van cynisme om een wapenwedloop te beginnen met een vijand die er eigenlijk niet is, en dit op een hoogtepunt van een economische crisis. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar de reactie van het Westen en de NAVO op deze demarche van Rusland en hoop daarbij op een temporiserende reactie van ons land.
Hoe evalueert de minister de uitspraken van Poetin? Beschouwt de minister Rusland als een reële militaire bedreiging? Beaamt de minister mijn opinie dat dit schild eerder een bedreiging vormt voor de vrede dan van een realisatie ervan? Overweegt België om zijn standpunt te herzien met betrekking tot het rakettenschild en het afzien van de bouw ervan te gebruiken als pasmunt bij de onderhandelingen over ontwapening?
Dit nieuws heeft ongetwijfeld gevolgen voor de beslissingen op de NAVO-top van 20 en 21 mei in Chicago. Zal België zich daar en in de voorbereidingen ervan ten volle inzetten om de NAVO er toe te bewegen in te zetten op een wapenafbouw eerder dan op een wapenwedloop? Hoe en bij wie zal ons land hiervoor steun zoeken en op welke wijze zal de minister ijveren om hieromtrent in verenigde slagorde op te treden?
België en de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) beschouwen Rusland als een partner, niet als een tegenstander of vijand. Het is wel niet altijd een gemakkelijke partner, omwille van haar specifieke binnenlandse politiek, en wegens het feit dat zij slechts moeilijk de erosie van haar status als oude supermacht verteert. Rusland behoudt soms een bipolaire visie op de wereld die dateert uit de koude oorlog.
Rusland wordt niet als een dreiging beschouwd gezien de zeer beperkte mogelijkheden van het Russische leger wat betreft operationele inzet. Rusland is zich bewust van haar zwakheid et heeft een hervormings- en moderniseringsproces opgezet dat jaren zal duren. De Russische inspanningen worden geholpen door hun olie-inkomsten, maar er zijn ook vele hindernissen: de demografische erosie, de technologische achterstand, een zwakke industriële basis, corruptie en afkeer van verandering binnen het militaire apparaat. Het is dus nog af te wachten of Rusland in staat zal zijn een modern en bruikbaar militair apparaat uit te bouwen; vele waarnemers zijn sceptisch hierover.
Geen enkele bondgenoot wil een wapenwedloop met Rusland herlanceren. Integendeel, de militaire uitgaven gaan in het algemeen naar beneden, een fenomeen nog verscherpt door de financiële crisis. België is voorstander van nieuwe maatregelen over ontwapening en transparantie met Rusland, met name op het gebied van de tactische nucleaire wapens.
De beslissingen over het raketschild werden genomen in Lissabon en er wordt niet verwacht dat hierop wordt teruggekomen. De top van Chicago zal eenvoudig de gelegenheid bieden om vast te stellen dat een initiële capaciteit qua raketschild bestaat. België verheugt zich over de grote transparantie waarvan de Verenigde Staten hebben blijk gegeven over de capaciteiten van het antiraketsysteem. Deze inlichtingen moeten volgens ons volstaan om Moskou gerust te stellen over het feit dat dit systeem niet tegen hen gericht is en dat het niet in staat zal zijn hun nucleaire ontradingscapaciteit te bedreigen.
De ontwikkelingen van de laatste maanden in het Midden-Oosten en in Korea sterken de bondgenoten in hun geloof dat de ontwikkeling van een beperkte antiraketcapaciteit een nuttige bijdrage levert tot de bescherming van ons grondgebied en onze bevolking. Ik noteer terloops dat verschillende bondgenoten, met name Duitsland, die oorspronkelijk heel sceptisch stonden ten opzichte van het concept, er nu voorstander van zijn omdat ze menen dat de ontwikkeling van een defensieve capaciteit het belang van de nucleaire ontrading vermindert.