Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-6015

van Louis Ide (N-VA) d.d. 30 maart 2012

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen

Het ter beschikking stellen van voorschriftvrije medicatie aan zorgverleners vanuit de ziekenhuisapotheek

ziekenhuis
verplegend personeel
geneesmiddel
apotheek

Chronologie

30/3/2012Verzending vraag
23/4/2012Antwoord

Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-2103

Vraag nr. 5-6015 d.d. 30 maart 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Zorgverstrekkers hebben een zware job. Ze hebben een roeping en bijgevolg zijn het vaak mensen die, ook wanneer ze zich wat minder of zich ziek voelen, toch nog aan de slag gaan. Met paracetamol houden zij het dan gaande. Dat is een goede zaak want zo is er minder ziekteverzuim en de continuïteit van de zorg wordt gewaarborgd.

Indien een zorgverlener ziek is, kan hij beroep doen op de arbeidsgeneeskundige diensten. Doch er zijn situaties waar men eigenlijk geen beroep zou moeten doen op die arbeidsgeneeskundige diensten. Het is al te gek om bijvoorbeeld bij hoofdpijn voor een paracetamol aan te kloppen bij de arbeidsgeneeskundige diensten. Het gaat dan immers om gewone kwaaltjes die ook thuis worden opgelost door het nemen van voorschriftvrije medicatie. Mijn vraag is dan ook de volgende.

Gaat de minister ermee akkoord dat ziekenhuisdirecties bepaalde voorschriftvrije medicatie zoals paracetamol ter beschikking mogen stellen van de zorgverleners vanuit de ziekenhuisapotheek?

Antwoord ontvangen op 23 april 2012 :

Kleine kwaaltjes, zoals bijvoorbeeld hoofdpijn, kunnen zich nu en dan voordoen, ook op de werkvloer. In dat geval kan de zorgverlener een beroep doen op de medicatie die hij zelf van thuis heeft meegenomen of op de voorschriftvrije geneesmiddelen die eventueel door zijn werkgever ter beschikking worden gesteld. De werkgever dient zich hiervoor te wenden tot de apotheker in een officina opengesteld voor het publiek ongeacht of de werkvloer zich bevindt in een verzorgingsinrichting of in een andere plaats van tewerkstelling.

Overeenkomstig het koninklijk besluit van 19 oktober 1978 staan de ziekenhuisapotheek en het geneesmiddelendepot namelijk niet open voor het publiek.

De ziekenhuisapotheker mag uitsluitend geneesmiddelen afleveren voor de behoeften van de personen die opgenomen zijn in de verzorgingsinrichting, met het oog op een behandeling of een onderzoek en voor zover de geneesmiddelen met dit doel volledig worden verbruikt in de inrichting.

Het is met andere woorden niet toegelaten dat de ziekenhuisapothekers geneesmiddelen afleveren aan de personeelsleden van de verzorgingsinrichting voor persoonlijk gebruik.

Ten slotte wil ik er, in het kader van deze vraag, toch ook nog eens op wijzen dat pijnstillers, net zoals alle andere geneesmiddelen, geen snoepjes zijn. Men moet er toch op toezien dat men met het nemen van pijnstillers geen ernstigere aandoening verdoezelt.