|
|
De terugbetaling van supplementen bij hospitalisatie
ziekteverzekering
kosten voor ziekenhuisopname
particuliere verzekering
| 23/3/2012 | Verzending vraag |
| 9/7/2013 | Antwoord |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-1611
De hospitalisatieverzekering die door ziekenfondsen aangeboden wordt, is onder bepaalde omstandigheden vrijgesteld van verzekeringstaks.
De wettelijk basis voor deze vrijstelling werd aangepast met de wet van 18 april 2010 tot invoering van een vrijstelling van de jaarlijkse taks op de verzekeringsverrichtingen ten voordele van ziektenkostenverzekeringen die een hoog niveau van bescherming aanbieden.
Eén van de voorwaarden die moeten worden nageleefd opdat er een vrijstelling van taks kan zijn, bestaat erin dat : "De aanwezigheid van een reeds bestaande ziekte, aandoening of toestand in hoofde van de hoofdverzekerde of van een bijverzekerde niet mag leiden tot de weigering van de hoofdverzekerde of van een bijverzekerde en mag geen aanleiding geven tot een verhoging van de premies of een beperking op het vlak van de tussenkomst".
Verder bepaalt het Wetboek diverse rechten en taksen in artikel 176-2, 7bis, c, tweede lid dat: "het bestaan van vooraf bestaande ziekten en aandoeningen in hoofde van de verzekerde op het moment van afsluiten van de overeenkomst kan leiden tot een beperking of een uitsluiting van tussenkomst in de supplementen die verschuldigd zijn ingevolge een verblijf in een éénpersoonskamer".
Zoals de geachte minister weet, kunnen er ook op een tweepersoonskamer supplementen gevraagd worden door niet-tariefgebonden artsen. Gelet op de tekst van het zo-even aangehaalde artikel kunnen we tot de absurde situatie komen waarin een patiënt (met bestaande aandoeningen) op een eenpersoonskamer geen supplementen terugbetaald krijgt terwijl een gelijkaardige patiënt op een tweepersoonskamer de supplementen wel terugbetaald krijgt.
1. Bent u op de hoogte van de absurde consequentie van deze wettekst?
2. Hebt u weet van problemen met de toepassing van dit artikel?
3. Bereidt u een aanpassing van deze bepaling voor?
Een van de basiskenmerken van een verzekering is dat ze dekking geeft aan een risico dat zich onverwacht voordoet en een nadelig gevolg heeft voor de verzekerde. Uit deze verzekeringslogica volgt dat een aanbieder van hospitalisatieverzekeringen niet geneigd is om dekking te geven aan reeds bestaande aandoeningen bij het afsluiten van de verzekering. In normale marktomstandigheden worden vooraf bestaande aandoeningen dan ook uitgesloten, of moet er een toeslag betaald worden op de premie of wordt de waarborg ingeperkt.
In de praktijk heeft dit uiteraard tot gevolg dat de verzekering minder aantrekkelijk tot zelfs ontoegankelijk wordt voor kandidaat-verzekeringsnemers met een vooraf bestaande aandoening.
De aangehaalde wetsbepalingen komen hieraan tegemoet door voor verzekeringen die een bijzondere bescherming bieden en vooraf bestaande aandoeningen vergoeden vrij te stellen van verzekeringstaks. Om de kosten voor het dekken van vooraf bestaande aandoeningen te beperken, laat de wetgever toe dat de supplementen bij verblijf op een één persoonskamer niet of beperkt worden vergoed. Het aangehaalde voorbeeld lijkt me geen absurde consequentie maar de bedoeling van de wettekst.
Het is binnen dit wettelijke kader dat elke aanbieder van ziektekostenverzekeringen zijn verzekeringsprodukten moet aanbieden. Tot nog toe hebben mijn diensten hierover geen negatieve reacties ontvangen.
In dit geval is er geen sprake van discriminatie in de vorm van een verschillende dekking in een gelijke situatie. Het gaat immers om een verschillende dekking van een verschillende situatie, en wel meer bepaald de door de verzekerde zelf gekozen ziekenhuiskamer. Via de kamerkeuze beslist de verzekerde zelf vrij over de aard van de dekking.
Er is dan ook geen reden om de bepalingen aan te passen.