|
|
Sollicitaties - Ex-kankerpatiënten
kanker
aanwerving
overheidsapparaat
arbeidsgeneeskunde
bestrijding van discriminatie
| 1/2/2012 | Verzending vraag |
| 6/12/2013 | Herkwalificatie |
| 24/2/2014 | Antwoord |
Geherkwalificeerd als : vraag om uitleg 5-4408
We hoorden ondertussen allemaal het recente verhaal van een jonge vrouw, 31 jaar, die solliciteerde voor een functie bij de politie. Ze onderging en weerstond alle proeven - ook de fysieke - maar kreeg op het einde van de procedure, na negen maanden selectie, te horen dat ze omwille van een eerdere ziekte, namelijk borstkanker, niet kon worden aangeworven. In de publieke nasleep van deze zaak toonden alle betrokkenen begrip. Blijkbaar ben je als ex-kankerpatient bij een sollicitatie bij de politie maar medisch geschikt als je twee jaar uit behandeling bent.
De motivering hieromtrent klinkt op het eerste zicht begrijpelijk, want kanker komt wel eens terug. Een personeelslid gaat dan lange tijd in behandeling en dat kost de werkgever, in dit geval de Belgische staat, heel veel centen. Tegelijkertijd stelt dit het corps voor problemen van personeelstekort, extra aanwervingen enz. Met deze logica betoont de overheid zich, op het eerste zicht, een goed beherende en voorzichtige huisvader.
Toch klopt dit verhaal niet helemaal, en dit omwille van verschillende redenen, onder andere:
- Kankers en andere soortgelijke ziekten zijn onmogelijk over één kam te scheren. Een veralgemening lijkt dus niet hanteerbaar;
- Welke termijn ook, een absolute zekerheid dat de ziekte niet heroptreedt of een andere ziekte zich manifesteert bestaat niet;
- Een gespecialiseerd arts kan wel, gebaseerd op zijn klinisch onderzoek en alle gegevens, verklaren dat de patiënt geen ziekteverschijnselen meer vertoont en dus wat dat betreft voor genezen verklaart;
- Als men zich baseert op - voor mij niet doorzichtige vormen van - kansberekening, moet men dan ook geen kandidaat motorrijders of amateurvoetballers of duikers en andere risicovolle bezigheden uitsluiten?
Kortom, met het instellen van dit soort criteria beweegt elke werkgever zich op het gevaarlijke hellende vlak, waar op een bepaald moment vormen van discriminatie gaan spelen. Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding heeft zich ook in deze zin al uitgesproken. In afwachting van een behandeling meer ten gronde, geeft deze zaak aanleiding tot vragen.
Volgens de staatssecretaris voor Ambtenarenzaken behoort deze vraag tot de bevoegdheid van de minister van Volksgezondheid (zie vraag 5-4778).
Hierover de volgende vragen:
1) Leggen de federale overheidsdiensten en overheidsbedrijven ook dergelijke of vergelijkbare criteria op, waarbij ex-kankerpatiënten worden geweigerd indien geen bepaalde periode vrij van ziektebeelden? Zo ja, welke diensten of bedrijven, met welke modaliteiten en omwille van welke redenen?
2) Vindt de geachte minister deze criteria verdedigbaar of wil zij hieraan verandering brengen? Met welke argumenten onderbouwt zij haar antwoord?
1. Bij de Federale Overheidsdiensten heeft enkel de Veiligheid van de Staat vereisten van medische en lichamelijke geschiktheid waaraan de geslaagden van de vergelijkende selecties van de buitendiensten van de Veiligheid van de Staat moeten voldoen om tot de stage te worden toegelaten. Die vereisten worden vermeld in Bijlage V bij het koninklijk besluit van 13 december 2006 houdende het statuut van de ambtenaren van de buitendiensten van de Veiligheid van de Staat, ingevoegd bij koninklijk besluit van 1 juni 2011.
Die bijlage wordt door de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer gebruikt als een soort checklist en in de wetenschap dathij die echter steeds moet aftoetsen aan de concrete eisen van de in te nemen functie.
De Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken heeft ook criteria om de medische en fysieke kwalificaties voor de kandidaten voor de civiele bescherming te bepalen. Echter de gezondheidsbeoordeling van de werknemers van de civiele bescherming wordt uitgevoerd door een externe preventiedienst en niet door Empreva.
2. Daar de criteria enkel als hulpmiddel worden gebruikt en de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer bij zijn voorafgaande gezondheidsbeoordeling steeds rekening houdt met de voor de kandidaat op het terrein uit te voeren functie, met zijn verantwoordelijkheid als arts en zijn onafhankelijkheid als preventieadviseur, en daarbij hij zijn taak met respect voor het individu en het beroepsgeheim uitvoert, den ik dat mijn diensten het Koninklijk Kesluit van 28 mei 2003 betreffende het gezondheidstoezicht op de werknemers als de wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van discriminatie en bestraffing van bepaalde handelingen ingegeven door racisme of xenophobie, respecteren.