|
|
Cyberhaat - Campagne - Doelstellingen - Organisatie - Partners
bestrijding van discriminatie
racisme
internet
computercriminaliteit
Unia
bewustmaking van de burgers
politie
gemeentepolitie
Myria
| 12/1/2012 | Verzending vraag |
| 6/3/2012 | Antwoord |
Recent lanceerde de federale en de lokale politie een campagne tegen cyberhaat. Hiervoor wordt samengewerkt met het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR), dat in 2010 bijna 250 dossiers hieromtrent opende.
Ik wil voorafgaand aan deze schriftelijke vraag mijn appreciatie voor dit initiatief uitdrukken en de relevantie en noodzaak ervan bijtreden.
Hierover de volgende vragen:
1) Welke concrete doelstellingen stelt deze campagne zich? Hoe zal het succes ervan worden gemeten, op basis van welke kritieke succesfactoren? Welke instrumenten en methodes worden er ingezet? Wanneer eindigt de campagne? Wie regisseert deze campagne?
2) Werden er - naast het CGKR - nog andere partners betrokken? Zo ja, welke?
3) Werd er gedacht aan een samenwerking hieromtrent met de media, bijvoorbeeld de geschreven pers?
4) Bestaan er gegevens over bijvoorbeeld de profielen van mensen die zich aan cyberhaat bezondigen? Beschikt de politie hieromtrent over wetenschappelijk onderzoek, en zo ja welk en met welke resultaten?
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vragen.
1
a. De objectieven:
Personen die mails ontvangen met een haatdragende, seksistische, homofobe, racistische, enzovoort karakter detecteren vaak niet de afkeurenswaardige aard van de boodschap (soms subtiel verborgen achter een grap af achter cijfermatige gegevens die op het eerste gezicht juist en onweerlegbaar lijken). De kans bestaat erin dat zij op hun beurt die mail die zij als niet haatdragend percipiëren doorsturen.
Het is dus van het allergrootste belang om de personeelsleden van de politiediensten te informeren en te sensibiliseren, maar ook in het algemeen, de burger. Doelstelling is om hen te laten nadenken over de mailberichten die zij naar al hun contacten hebben overgemaakt zonder ook maar de inhoud te hebben nagekeken op foute informatie of op gewelddadige uitlatingen die een inbreuk zijn tegen de antiracismewet van 30 juli 1981 (gewijzigd door de wet van 10 mei 2007) en de antidiscriminatiewet van 10 mei 2007.
De campagne beoogt eveneens hulpmiddelen te verstrekken (hoe de zender te beantwoorden? Wat aanvangen met zulke mails? Hoe ze te analyseren en ze op hun waarheidsgehalte te toetsen?, enzovoort) en dit via een diavoorstelling en informatie die van de website “cyberhate.be” van het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding en van de website Mosaic van de politie kan worden gedownload.
b. Meetbare effecten van deze campagne ?
De effecten van deze sensibiliseringscampage kunnen worden gemeten aan de hand van het aantal keren dat de diavoorstelling wordt gedownload.
Sinds de lancering van de campagne (9 januari 2012) werd de diavoorstelling op de website cyberhate.be 695 keren bekeken in het Frans en 88 keren in het Nederlands. Wij schrijven dit verschil misschien toe aan het feit dat de campagne meer zichtbaar was in de Franstalige dan in de Nederlandstalige media.
De webpage Cyberhate van het Centrum echter werd 8 174 keren in het Frans geraadpleegd (waarvan 5 836 unieke bezoekers) en 8 085 keren in het Nederlands (waarvan 6 351 unieke bezoekers).
Sinds de lancering van de campagne heeft het Centrum ook een gevoelige stijging van signaleringen van kettingmails vastgesteld. Er werden sinds 9 januari 2012 drieëntwintig signaleringen geteld, tien aan Franstalige zijde en dertien aan Nederlandstalige zijde. Bepaalde personen (Franstalige) laten trouwens niet na te vermelden dat zij het Centrum hebben gecontacteerd na het bekijken van de uitzending “On n’est pas des pigeons” die aan cyberhate werd gewijd. Anderen wensten, als gevolg van dit programma, aanvullende informatie te verkrijgen over de beste manier om te strijden tegen cyberhate.
Deze campagne op de website Mosaic van de Dienst gelijkheid en diversiteit van de federale politie werd 135 keer bezocht in de loop van januari.
Andere indicatoren die ons toelaten om de impact van de campagne te meten:
Na deze campagne zagen al verschillende projecten het licht zoals een actie van een wijkagent van de zone Gembloux.
Een aanvraag voor bijkomende affiches en zelfklevers in bepaalde eenheden van de politie en belangstelling van Defensie om een gelijkaardige actie te voeren ten aanzien van hun personeelsleden.
c. Instrumenten en methodes ?
De idee achter de diavoorstelling bestaat erin om dezelfde middelen te gebruiken als de initiatiefnemers zelf van haatdragende mails met diavoorstellingen.
De politie heeft die communicatiekanalen gebruikt die zij ter beschikking heeft (infonieuws, intranet, website van de politie, affiches, zelfklevers en interviews met de pers).
d. Einde van de campagne ?
Er werd geen einddatum voor het project vastgesteld. Men heeft voorzien dat de groep de campagne verderzet bij wijze van “herinneringsprikken” bij de politie via infoflash, infonieuws, informatie op de bovengenoemde websites.
1.e. Wie leidt de campagne ?
Een werkgroep van het Netwerk diversiteit van de geïntegreerde politie georganiseerd en begeleid door de Dienst gelijkheid en diversiteit van de federale politie heeft deze campagne in het getouw gezet. Deze werkgroep is samengesteld uit verschillende partners van de lokale en federale politie en van het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding.
2. Andere partnerschappen ?
Naast het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding waren er geen andere partners betrokken.
3. Samenwerking met de pers ?
Er is samengewerkt met de geschreven pers (La Dernière Heure, De Standaard, Het Laatste Nieuws, Le Soir Magazine, La Libre Belgique) evenals met de audiovisuele media (Radio2, Radio Contact, RTBF (“On n’est pas des pigeons”), Classic21 en PureFM).
4. Profiel ? Onderzoek ?
Geen enkel onderzoek of geen enkele analyse werd door de politie uitgevoerd; door het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding evenmin.