Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-4783

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 23 december 2011

aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Europese Zaken

China - Kinderhandel - Houding van België

China
mensenhandel
internationale adoptie
kind
vrijheidsberoving

Chronologie

23/12/2011Verzending vraag
9/2/2012Antwoord

Herindiening van : schriftelijke vraag 5-1764

Vraag nr. 5-4783 d.d. 23 december 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Duizenden migrantenkinderen zijn in China ontvoerd uit kustplaatsen zoals Shenzhen, waar de bevolking explosief groeit. De meeste gestolen kinderen zijn jongetjes, omwille de grote voorkeur van de Chinezen. Ze worden soms voor duizenden euro verkocht, soms in Singapore, Maleisië en elders in Azië, maar veruit het meest in China. Dat gebeurt vooral op het platteland van Zuid-China, aan kinderloze of zoonloze mensen. Sommige kinderen verzeilen in gedwongen bedelarij. De Vrouwenfederatie voor China, de grootste niet gouvernementele organisatie (NGO) in China, stelt de laatste jaren een dramatische stijging van het aantal ontvoeringen van vrouwen en kinderen vast. Tussen januari en juli 2010, behandelden Chinese rechtbanken 1 200 gevallen van vermiste vrouwen en kinderen. Dit betekent een stijging van 45 % ten opzichte van 2009. De Chinese censuur laat zelden nieuws over ontvoeringen van kinderen door. Berichtgeving hierover vermeldt vooral de successen van de politie bij het opsporen van netwerken voor mensenhandel.

Een aantal afgevaardigden van de Nationale Volkscongres, dat begin maart 2011 in Beijing begon, wil een voorstel indienen om de kinderontvoeringen aan te pakken. De centrale regering in China lanceerde in 2009 een initiatief om kinderontvoeringen en mensenhandel tegen te gaan. Volgens de krant China Youth Daily, zijn tot dusverre 6 785 kinderen en 11 839 vrouwen uit de handen van mensenhandelaren gered. Maar toch blijft er veel kritiek op deze campagnes, vooral omwille hun inefficiëntie.

Critici vinden de straffen voor ontvoering en mensenhandel in China te laag. Iemand die een gehandicapte of kind dwingt om te bedelen, ondergaat maximaal drie jaar celstraf. Als de omstandigheden " ernstig " zijn, kan deze oplopen tot zeven jaar. Ontvoerders en mensenhandelaren riskeren celstraffen van vijf tot zeven jaar en een boete. Leiders van bendes, betrokken bij mensenhandel of ontvoering van vrouwen en kinderen, kunnen de doodstraf krijgen, evenals mensen die drie of meer vrouwen en kinderen ontvoeren of verhandelen.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Is de geachte minister op de hoogte van deze massale kinderhandel in China? Kan hij verzekeren dat deze kinderen ook niet naar Europa worden gevoerd? Worden onze adoptiekanalen met China voldoende onderzocht op kinderhandel?

2) Besprak hij de strijd tegen kinderhandel al met de Chinese autoriteiten?

3) Welke maatregelen namen België en de Europese Unie (EU) de voorbije jaren in de strijd tegen deze kinderhandel? Beschikken België en / of de EU over een actieplan voor de strijd tegen kinderhandel?

4) Beschikt hij over informatie over andere landen waar zich eveneens een ernstige kinderhandel ontwikkelt? Worden alle adoptiekanalen voldoende op kinderhandel onderzocht?

Antwoord ontvangen op 9 februari 2012 :

1. 2. en 4. Mijn diensten volgen de situatie van de mensenrechten in China op de voet en informeerden me over de publicatie van een aantal artikels over kinderhandel in China. Volgens deze artikels zou die handel zich vooral voordoen binnen de Chinese grenzen. Ze melden ook dat sommige kinderen in Singapore, Maleisië en elders in Azië alsook in de Verenigde Staten verkocht werden.

Volgens mijn informatie zouden sommige ambtenaren voorstellen om ouders die niet aan de regelingen beantwoorden met betrekking tot de controle van de geboortes (one child policy) hen het kind voor adoptie te overhandigen in plaats van het betalen van de boete. Ze zouden de kinderen aan weeshuizen in China verkopen. Sommige kinderen zouden van hun ouders gestolen worden en worden verkocht aan een andere Chinese familie. Sommige kinderen zouden van hun ouders gestolen worden en naar andere steden / provincies gebracht worden (en soms verminkt), om te bedelen. Wat dit laatste punt betreft werden sommige micro-blogs plots heel bekend in China door mensen aan te moedigen om foto's van kinderen te nemen die zij op straat zien bedelen en ze op de blog te plaatsen, zodat ouders die een kind verloren het kunnen proberen terug te vinden.

Er bestaat volgens mij geen kinderhandel met Europese landen, dit onderwerp maakt trouwens geen deel uit van de consulaire werkvergaderingen die in Beijing doorgaan en werd niet met de Chinese overheden besproken. Of het probleem al dan niet behandeld wordt in het kader van de Belgische adoptiekanalen die met China op touw gezet zijn, verwijs ik u naar de Gemeenschappen die voor deze materie bevoegd zijn.

3. De Europese unie (EU) is sterk betrokken in de strijd tegen de ergste misdaden tegen kinderen, waar jongens en meisjes als echte “grondstoffen” gebruikt worden. Dit omvat kinderprostitutie, mensenhandel, de productie en distributie van kinderpornografie en de uitbuiting van kinderen door reizende seksuele delinquenten, de zogenaamde “kindersekstoerisme ”. In aansluiting op haar sterke verplichtingen, heeft de EU in 2011 een nieuwe wetgeving genomen inzake mensenhandel (april 2011), en seksueel misbruik, seksuele uitbuiting en kinderpornografie (november 2011).