Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-242

van Richard Miller (MR) d.d. 8 oktober 2010

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie

Geestelijke gezondheid bij de jongeren - Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) - Aanbevelingen - Eventuele realisaties - Kostprijs - Spoedeisende psychiatrische hulp - Maatregelen

geestelijke gezondheid
jongere
kind
Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg
psychiatrie
eerste hulp

Chronologie

8/10/2010Verzending vraag
7/12/2011Dossier gesloten

Heringediend als : schriftelijke vraag 5-4323

Vraag nr. 5-242 d.d. 8 oktober 2010 : (Vraag gesteld in het Frans)

Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) dat over dit onderwerp, samen met de universiteit van Antwerpen, een studie heeft uitgevoerd, heeft het gebrek aan kinderpsychiaters met de vinger gewezen. Het Centrum heeft eveneens gewezen op het feit dat de nood aan of, op zijn minst, de vraag naar geestelijke gezondheidszorg stijgt, vooral bij kinderen en adolescenten. Het KCS heeft in dat opzicht een duidelijk standpunt ingenomen : we moeten opnieuw nadenken over de spoedeisende psychiatrische hulp (SEPH) aan de jongeren in ons land.

Momenteel zijn het vooral de sector gezondheidszorg, de diensten voor maatschappelijke bijstand en justitie die hulp verlenen aan kinderen en adolescenten die met geestelijke gezondheidsproblemen kampen. De bevoegdheden inzake geestelijke gezondheidszorg zijn dus versnipperd en de diensten die in geval van crisis optreden, werken niet altijd samen.

De aanbevelingen van het KCE luiden dus als volgt:

- De spoedeisende hulp organiseren als een functie - dat wil zeggen een gecoördineerd geheel van activiteiten - in plaats van als een dienst of afzonderlijke sectie.

- Die spoedeisende hulp moet onmiddellijk worden geboden, het hele jaar door permanent toegankelijk zijn (24 uur op 24 en 7 dagen op 7) en mag nooit worden geweigerd. Het zou ideaal zijn als de jongere in zijn normale leefsituatie kon worden bijgestaan en dat onder andere de ouders en de school daarbij zouden worden betrokken.

- De spoedeisende hulp zou maximum twee weken mogen worden geboden. De onderzoekers hebben de kostprijs daarvan niet kunnen berekenen.

Wat denkt u over die aanbevelingen van het KCE? Zijn ze op korte of middellange termijn realiseerbaar? Hoeveel zouden ze kosten? Denkt u niet dat het noodzakelijk is om bepaalde maatregelen te nemen voor de spoedeisende psychiatrische hulp aan kinderen en adolescenten? Is het volgens u niet noodzakelijk dat er een gecoördineerde aanpak van de verschillende betrokken diensten wordt georganiseerd?