Afghanistan - Oorlog - Aantal slachtoffers - Officiële gegevens
Afghanistan
oorlog
oorlogsslachtoffer
slachtoffer onder burgerbevolking
multinationale strijdmacht
NAVO
officiële statistiek
sterftecijfer
3/3/2011 | Verzending vraag |
8/9/2011 | Antwoord |
Sinds oktober 2010 woedt in Afghanistan een gruwelijke oorlog tussen de troepen van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) en de Taliban. Ethici stellen dat een oorlog zich zou moeten beperken tot de verantwoordelijken, maar spijtig genoeg zijn gewone militairen en onschuldige burgers de belangrijkste slachtoffers. De generaals, ministers en politieke leiders zullen vooralsnog geen tweegevechten strijden. Dat laten ze over aan anderen.
Ook deze soms erg vuile oorlog veroorzaakt vele slachtoffers. De waarde en vooral onwaarde van zulke geweldplegingen kunnen maar worden beoordeeld mits juiste informatie over het aantal doden en gewonden, zowel bij de NAVO-troepen als bij de 'vijand' en bij de burgers. Tot verbazing van velen geven de gepubliceerde cijfers een zeer warrig, wazig en uiteenlopend beeld. Zoveel bronnen, zoveel cijfers en gegevens. Daar de minister van Defensie van België in de eerste plaats loyaal blijkt te zijn aan de Amerikaanse regering en de NAVO, lijkt hij de best geplaatste te zijn om de cijfers van de Verenigde Staten en de officiële NAVO-cijfers te kunnen geven over het aantal doden en gewonden die jaarlijks sinds 2001, het begin van de vijandigheden in Afghanistan, zijn gevallen, en dit bij de troepen van het International Security Assistance Force (ISAF), bij de Taliban en bij de burgerbevolking.
1) Hoeveel doden en gewonden vielen er jaarlijks in de Afghaanse oorlog sinds het begin in 2001? Hoe zijn deze aantallen (per jaar) verdeeld over Isaf-troepen, Taliban en de burgerbevolking? Hoe evalueert en duidt de geachte minister deze cijfers en hun evolutie?
2) Op welke basis steunen de cijfers van de minister. Via welke methodes telde men de burgerslachtoffers?
3) Is hij het eens met de strategie van de NAVO die stelt dat de cijfers over het aantal burgerslachtoffers " het krediet voor de missie bij de publieke opinie doet verminderen "? Hoe beoordeelt hij deze quote vanuit zijn ethisch en moreel referentiekader, dat vooralsnog christendemocratisch is?
Het geachte lid gelieve hierna het antwoord te willen vinden op de door hem gestelde vragen.
1.a). De oorlog in Afghanistan heeft sinds 2001 een aantal doden en gewonden veroorzaakt. De cijfers in de jaarlijkse verslagen van United Nations Assistance Mission in Afghanistan (UNAMA) worden algemeen aanvaard door de internationale gemeenschap.
Er valt op te merken dat 75 % van de burgerslachtoffers in 2010 wordt toegeschreven aan terreur acties van de Taliban.
1.b). In de onderstaande tabel worden de cijfers per jaar gegeven voor de militaire gesneuvelden. 2010 kende het hoogste aantal gesneuvelde militairen. De oorzaak ligt vooral in het hoger operationeel tempo van de verschillende militaire acties tegenover de Taliban en het gebruik van asymmetrische methodes door de rebellen.
Aantal gesneuvelde militairen per jaar in Afghanistan:
Jaar |
Totaal |
|
2001 |
12 |
|
2002 |
70 |
|
2003 |
58 |
|
2004 |
60 |
|
2005 |
131 |
|
2006 |
191 |
|
2007 |
232 |
|
2009 |
521 |
|
2008 |
295 |
|
2010 |
711 |
|
2011 |
320 |
|
Totaal |
2601 |
1.c). De Commandant van de internationale troepenmacht heeft, vanaf hij het bevel heeft overgenomen, specifieke richtlijnen gegeven teneinde burgerslachtoffers te vermijden. De Belgische Defensie past deze richtlijnen strikt toe en heeft bovendien nog extra veiligheidsmaatregelen opgelegd om onschuldige burgerslachtoffers en collaterale schade te voorkomen tijdens de uitvoering van operaties.
2. Hoe de cijfers van UNAMA betreffende de burgerslachtoffers worden opgesteld is ons niet duidelijk.
De cijfers betreffende de militaire slachtoffers worden gecentraliseerd door de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO).
3. Er vielen vele burgerslachtoffers te betreuren omwille van directe terreur acties van de Taliban maar ook door de indirecte gevolgen van het conflict, zoals het verplaatsen van bepaalde bevolkingsgroepen, hongersnood, criminaliteit, ziekte, gebrek aan bescherming en medische verzorging.