|
|
De gevaren verbonden aan het gebruik van zeste van industrieel gekweekte citrusvruchten
citrusfruit
residu van bestrijdingsmiddel
verontreiniging van voedingsmiddelen
| 5/2/2014 | Verzending vraag |
| 22/4/2014 | Antwoord |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-4434
De populariteit van een ontzettend aantal kookprogramma's introduceerde een groot aantal nieuwigheden. Sommige daarvan lijken ondertussen helemaal ingeburgerd, zoals het gebruik van de zeste, afgeraspte stukjes van de schil van onder andere citroenen en limoenen. Ze voegen een speciale toets aan vele gerechten, onder andere via marinades, aperitieven enz.
Testaankoop stelde in zijn nummer van september 2013 echter vast dat op vele citrusvruchten, zeker deze die niet biologisch worden gekweekt, hardnekkige sporen van pesticiden overblijven. Zelfs het grondig reinigen van de schillen kan die sporen niet verwijderen. Testaankoop stelde dat vast voor onder andere imazalil, een schimmelwerend middel, dat duidelijk slijmvliesirritaties veroorzaakt. Het goede nieuws betreft echter de biologisch gekweekte exemplaren, die totaal vrij van schadelijke producten bleken.
Testaankoop beveelt aan om enkel de zeste van biocitrusvruchten te gebruiken. Maar het overgrote deel van de bevolking is niet op de hoogte van de gevaren bij het gebruik van de zeste van andere vruchten.
Hierbij de volgende vragen.
1) Bevestigt de geachte minister de gevaren bij het gebruik van zestes van niet biologisch gekweekte citrusvruchten, door het niet verwijderbare residu van onder andere pesticiden en dergelijke?
2) Beaamt ze dat de grote meerderheid van de bevolking niet op de hoogte is van de gevaren verbonden aan het gebruik van zestes bij industrieel gekweekte citrusvruchten?
3) Acht ze de hieraan verbonden gevaren als voldoende ernstig om beleidsmaatregelen te treffen, zoals bijvoorbeeld informatiecampagnes, strengere regels voor industriële citrusvruchtproducenten enzovoorts? Zo ja, welke maatregelen overweegt de geachte minister ? Zo niet, met welke argumenten bepleit zij hier een beleidsinertie?
Het is inderdaad zo dat de schil van citrusvruchten doorgaans meer residuen van gewasbeschermingsmiddelen bevat dan het vruchtvlees. Er gebeuren echter geen risico-evaluaties specifiek voor consumptie van de schil. Er zijn hiervoor immers nog onvoldoende gedetailleerde consumptiegegevens beschikbaar. Er kan wel aangenomen worden dat het gaat om zeer beperkte hoeveelheden, zeker in vergelijking met de hoeveelheid vruchtvlees, waarvoor dus wel een evaluatie gebeurt.
Precies daarom is er niet onmiddellijk reden tot ongerustheid. Als het risico wordt berekend voor de gewasbeschermingsmiddelen die in België in 2012 het vaakst werden aangetroffen op citrusvruchten, dan blijkt voor de meest kritische stof dat een volwassene tot 15 gram schil van citroen of sinaasappel per dag mag consumeren zonder dat dit een risico inhoudt.
Van citrusvruchten waarop het door u vermelde imazalil werd gebruikt, mag een gemiddelde volwassen persoon op één dag 60 gram schil consumeren. In deze risico-evaluatie werd dan nog uitgegaan van de veronderstelling dat 100% van de residuen zich op de schil bevindt (in de praktijk is dat percentage lager) en dat de vruchten het maximaal toelaatbare gehalte aan residuen bevatten.
In bepaalde kookprogramma’s en recepten wordt uit voorzorg al aangeraden om schillen van biologisch geproduceerde citrusvruchten te gebruiken. Maar zoals hiervoor uitgelegd blijkt dat er niet onmiddellijk reden is tot ongerustheid, zelfs niet voor het gebruik van schillen van niet-biologische citrusvruchten.
Rekening houdend met de uitgevoerde risico-evaluatie vind ik beleidsmaatregelen op dit moment niet nodig. Om in te spelen op de consumptietrend en om alle mogelijke twijfel weg te nemen, zullen mijn diensten van de Federale Overheidsdienst (FOD) Volksgezondheid dit verder opvolgen en volgende acties ondernemen:
Verdere informatie verzamelen om de risico-evaluatie te verfijnen;
Op basis van de verzamelde informatie nagaan of het nodig is het grote publiek te informeren;
Op Europees niveau aandacht vragen voor de consumptie van de schil van citrusvruchten en erop aandringen dat hiervoor in de toekomst een specifieke risico-evaluatie gebeurt.