Schriftelijke vraag nr. 5-10631

van Bart De Nijn (N-VA) d.d. 16 december 2013

aan de minister van Overheidsbedrijven en Ontwikkelingssamenwerking, belast met Grote Steden

Spoorwegen - Ongevallen - Sterfgevallen - Kosten - Gevolgen - Slachtoffers - Treinbestuurders - Medepassagiers - Begeleiding - Behandeling

reizigersvervoer
Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen
zelfmoord
ongeval bij het vervoer

Chronologie

Vraag nr. 5-10631 d.d. 16 december 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Jammer genoeg is België een land dat een hoog aantal ongevallen kent op de Belgische spoorwegen. Enerzijds door ongevallen, anderzijds door zelfdoding. Uit voorgaande vragen van collega's parlementairen heb ik reeds enkele cijfers over dit dossier bemachtigd. Toch zou ik het dossier nog willen aanvullen met enkele cijfermatige en beleidsmatige vragen:

1) Kan de geachte minister cijfers geven voor de jaren 2011 en 2012 omtrent het aantal sterfgevallen op de Belgische spoorwegen, opgesplitst naar aantal zelfdodingen en ongevallen? Graag ook opgesplitst naar provincie en treinverbinding.

2) Welke gevolgen had dit voor de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (NMBS) in kosten, vertragingen en treinen die afgeschaft werden?

3) Hoeveel van deze kosten konden door de NMBS gerecupereerd worden?

4) Hoeveel treinbestuurders zijn in de jaren 2011 en 2012 bijgestaan door een collega API (Assistent Post Incident) en hoeveel uiteindelijk ook door een preventieadviseur psychosociale aspecten? Hoeveel treinbestuurders zijn in langdurige behandeling moeten gaan?

5) Wordt er vanuit de overheid ook iets van acute en duurzame psychosociale begeleiding georganiseerd voor medepassagiers en wachtende passagiers op het perron nadat ze een ongeval of zelfdoding zien gebeuren hebben? Zo ja, welke initiatieven gebeuren juist? Zo nee, plant de geachte minister maatregelen om dit wel te doen aangezien er een grote vraag is van passagiers die dit meemaken.