|
|
de parlementsverkiezingen in Rwanda
Rwanda
parlementsverkiezing
persvrijheid
politieke oppositie
| 26/11/2013 | Verzending vraag |
| 14/1/2014 | Antwoord |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-3931
Op 26 augustus startte in Rwanda de campagne voor de parlementsverkiezingen van 16 september. Die vinden plaats in een context van een zeer beperkte bewegingsruimte voor de politieke oppositie, het middenveld en de pers om een kritische stem te laten horen.
Hierover heb ik de volgende vragen.
1) Op welke manier draagt de Belgische diplomatie bij aan een betere context voor de verkiezingen? Worden overheidshandelingen die het gebrek aan politieke ruimte in de aanloop naar de verkiezingen bestendigen, zoals intimidaties van mensenrechtenverdedigers, aan de kaak gesteld?
2) Op welke manier monitoren België en de EU de verkiezingen, niet alleen de stembusgang zelf, maar ook het bredere klimaat van persvrijheid en bewegingsvrijheid van het middenveld en politieke opposanten? Zullen de conclusies publiek worden gemaakt?
3) Zal de minister na de verkiezingen ook publiek een standpunt innemen over de verkiezingen, en het gebrek aan deelname van de oppositie aankaarten?
De Rwandese verkiezingen zijn rustig en op transparante wijze verlopen, voor zover we daar met onze beperkte waarnemingsmiddelen kunnen over oordelen.
De democratische oppositie krijgt maar moeizaam vorm en heeft het moeilijk om enig bestaansrecht te verwerven. Daarnaast wordt ze op doeltreffende wijze gecontroleerd door de overheid.
Het is zaak met alle factoren rekening te houden en deze feitelijke toestand niet alleen toe te schrijven aan een krampachtige poging om de macht te allen koste in handen te houden. De Rwandese autoriteiten streven ook naar stabiliteit en veiligheid als gevolg van de genocide en gezien het tragische verleden van het huidige Rwanda. Daarenboven deelt de Rwandese bevolking dit streven naar stabiliteit.
Toch blijf ik ervan overtuigd dat de enige manier om het land op termijn op weg te helpen naar de noodzakelijke harmonieuze ontwikkeling bestaat in de geleidelijke openstelling van het democratische kamp, wat ik op alle mogelijke wijzen aanmoedig.
Sommige tekenen zijn bemoedigend, zoals de erkenning van een nieuwe oppositiepartij, de Green Party.
Jammer genoeg zijn er ook tekenen die wijzen op een ongunstige evolutie, zoals de machtsovername over de grootste mensenrechtenorganisatie in Rwanda, LIPRODHOR.
Ik heb ter zake al verschillende vragen van uw ambtgenoten beantwoord.
Het gaat hier om een langzame en stapsgewijze vooruitgang. De meest nuttige bijdrage die we kunnen leveren is een respectvolle maar duidelijke en vastberaden dialoog over de democratische beginselen.