|
|
Websites - Toegang - Blokkeren van domeinnamen - Kansspelencommissie - Providers
kansspel
internetsite
censuur
internetadres
provider
| 8/10/2013 | Verzending vraag |
| 19/12/2013 | Herkwalificatie |
| 6/1/2014 | Antwoord |
Geherkwalificeerd als : vraag om uitleg 5-4615
In een antwoord op een vraag (5-9486) over het onbereikbaar maken van sommige internetsites stelt de geachte minister dat er 83 domeinnamen geblokkeerd worden, waarvan 67 met betrekking tot de Kansspelcommissie.
Intussen heb ik al verschillende e-mails gekregen van enkele mensen die menen dat deze cijfers helemaal niet kloppen. Op de website van de Kansspelcommissie kan men 80 websites terugvinden die geblokkeerd waren vóór 26 juli 2013 (datum waarop de geachte minister mijn vraag heeft beantwoord). Ik vermoed dat daar enkele tientallen websites bijkomen over kinderpornografie en illegaal downloaden. De diensten van de minister blijken dus niet exact geïnformeerd te zijn over het aantal websites die ze blokkeren. Merkwaardig.
Bij een test bleken sommige websites op de zwarte lijst van de Kansspelcommissie bovendien nog steeds toegankelijk. Er bestaan daarbij ook verschillen naargelang van de internetprovider. Tot slot hoor ik ook dat het omzeilen van een DNS-blokkade redelijk eenvoudig blijkt. Het enige wat moet worden gedaan, is het instellen van een andere DNS-server (deze servers zijn verantwoordelijk voor het omzetten van IP-adressen naar een websitenaam). Weerom lijkt de overheid dus totaal achter te lopen op het gebied van ICT en digitale beveiliging.
Hierover de volgende vragen.
1) Hoe verklaart de geachte minister dat ze het parlement cijfers bezorgt die klaarblijkelijk niet kloppen met betrekking tot het aantal geblokkeerde websites? Bestaat er een centrale lijst die systematisch wordt bijgehouden? Kan zij de accuratesse van haar diensten waarborgen?
2) Hoe verklaart de geachte minister dat sommige van de websites op de zwarte lijst van de Kansspelcommissie nog steeds toegankelijk zijn? Hoe komt het dat bepaalde websites wel toegankelijk zijn naargelang de keuze van de internetprovider?
3) Experts vertellen mij dat DNS-blokkades redelijk eenvoudig te omzeilen zijn. Is de geachte minister zich hiervan bewust? Kent zij andere en meer effectieve blokkeringmethodes en waarom worden deze niet aangewend?
4) De geachte minister stelt dat de publicatie van een verboden lijst van websites niet opportuun geacht wordt wegens een mogelijk pervers effect, namelijk het publiceren van een catalogus van illegale websites. Zeker als deze zo gemakkelijk te omzeilen zijn, vormt dit inderdaad een probleem. Ik vind deze argumentatie aannemelijk, maar waarom kiest de Kansspelcommissie er dan wel en uitdrukkelijk voor om een lijst van websites te publiceren? Wie heeft er wel toegang tot de zwarte lijst van websites? Moet er geen vorm van toezicht bestaan om eventuele risico's op censuur of willekeur te vermijden?
5) Begrijpt de geachte minister dat dit enigszins aanvoelt als een non-beleid vanwege de overheid? Nemen de minister en haar diensten deze materie wel voldoende serieus? Meer bepaald, nemen ze enerzijds wel voldoende maatregelen om de echt kwalijke websites (illegale gokwebsites en kinderpornografie) daadwerkelijk af te schermen voor het publiek en waarborgen ze anderzijds wel voldoende transparantie en toezicht om censuur en/of willekeur te vermijden?
1. De cijfers die ik u heb bezorgd in het kader van vraag 5-9486 werden mij bezorgd door het secretariaat van de Kansspelcommissie, belast met het beheer van de zwarte lijst van illegale sites van kansspelen.
Op 13 december 2013 bevatte die zwarte lijst 84 sites. Het aantal illegale sites opgenomen in de lijst evolueert. De Kansspelcommissie evalueert tijdens zijn maandelijkse vergaderingen of het wenselijk is een nieuwe site eraan toe te voegen.
2. De sites opgenomen in de zwarte lijst zijn de sites die de wetgeving op de kansspelen niet naleven. Zoals gesteld in het antwoord op de eerste vraag, beslist de Kansspelcommissie iedere maand of bepaalde sites al dan niet aan de lijst moeten worden toegevoegd. Vervolgens wordt de lijst bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad en op de website van de Kansspelcommissie. De Commissie waarschuwt eveneens de operatoren schriftelijk. Tevens wordt een aangetekend schrijven gestuurd aan de inernetproviders opdat zij het nodige zouden doen en de sites blokkeren. Derhalve kan een bepaalde termijn verstrijken tussen het tijdstip waarop een site op de zwarte lijst wordt opgenomen en de daadwerkelijke blokkering.
Naast de vier grote ineternetproviders, is er reeks kleine providers waarvan de sites niet bepaald het doelpubliek van de Kansspelcommissie zijn. De spelactiviteiten zijn bijkomstig. De werkzaamheden van de Kansspelcommissie zijn niet gericht op dat soort van providers.
3. Er doen zich een aantal vragen voor met betrekking tot de toepassing van artikel 39bis van het Wetboek van Strafvordering, voornamelijk inzake de blokkering van in het buitenland gevestigde internetsites. Andere acties zouden kunnen overwogen, maar zij veroorzaken een aantal problemen.
Er zou bijvoorbeeld een partnerschap kunnen worden overwogen met de bedrijven die domeinnamen beheren (eurid.eu /dns.be) ingeval de betrokken domeinnaam eindigt op .eu of op .be.
Een dergelijke actie treedt echter buiten het wettelijk kader en de regels die bedoelde maatschappijen uitwerken in de relaties met hun cliënten. Deze optie zou een eenvoudiger technischer alternatief zijn dan werken via het stelsel opgericht bij de operatoren.
Die techniek zou het toepassingsgebied van de maatregel echter niet beperken tot het grondgebied van België, wat eventueel problemen zou kunnen veroorzaken ingeval de tenlastgelegde feiten niet strafbaar zijn in het buitenland.
Er zou bijvoorbeeld ook gebruik kunnen worden gemaakt van de wet van 11 maart 2003 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij als bedoeld in artikel 77 van de Grondwet en het koninklijk besluit van 7 mei 2003 tot vaststelling van de modaliteiten volgens dewelke het vrije verkeer van een dienst van de informatiemaatschappij beperkt kan worden. Deze wet en het uitvoeringsbesluit betreffen de gedeeltelijke omzetting van de richtlijn "Elektronische handel" 2000/31/EG en voorzien in de bestuurlijke procedure die moet worden gevolgd, onverminderd de gerechtelijke procedure, als volgende belangen in het gedrang worden gebracht: de openbare orde, de bescherming van de volksgezondheid, de openbare veiligheid, de bescherming van consumenten.
Conform die wet, kunnen "de overheden aanduidt maatregelen nemen tot beperking van het vrije verkeer van een dienst van de informatiemaatschappij geleverd door een in een andere lidstaat van de Europese Unie gevestigde dienstverlener". De ingestelde procedure is evenwel log en wordt bijgevolg weinig - of zo goed als nooit - toegepast.
4. De bekendmaking van de zwarte lijst op de website van de Kansspelcommissie beoogt inzonderheid de spelers over de illegale sites te informeren. De internetproviders worden van de illegaliteit van een site op de hoogte gebracht via een ter post aangetekende brief, zoals reeds is gesteld. Het is niet mogelijk om elke speler individueel op de hoogte te brengen. Er moest bijgevolg een middel worden gevonden om hen te informeren.
Via de strafbaarstelling van de deelnemer, weet hij dat de site die hij bezoekt verboden is. Het is derhalve belangrijk dat degenen die naar een site van online kansspelen gaan, duidelijk ervan op hoogte worden gebracht dat de site die zij bezoeken al dan niet legaal zijn. De informatie van de speler moet worden gewaarborgd.
Om die verplichting na te leven gebruikt de Kansspelcommissie enerzijds het systeem van de zwarte lijst, door de lijst van illegale kansspelen iedere maand op haar website bekend te maken, en anderzijds een lijst van legale kansspelen, te weten voorgesteld door operatoren die houder zijn van een vergunning.
Vraag 5. In het nationaal veiligheidsplan heeft de regering vastgelegd welke veiligheidsfenomenen als prioriteit aangepakt moeten worden. Hoewel informatica criminaliteit op zich is opgenomen als prioritair fenomeen is het blokkeren van internetsites een gevolg van een vordering van de Procureur des Konings.
Met betrekking tot de kansspelen, zouden toekomstige koninklijke besluiten inzake spelletjes aangeboden via het internet, de zaken moeten verduidelijken.
De nadere regels inzake toezicht op en controle van de kansspelen die op vergunde websites worden uitgebaat, zullen moeten worden bepaald. De lijst van de spelen die door de houders van een bijkomende licentie mogen worden uitgebaat, zal ook worden opgesteld. De voorwaarden waaronder de spelen op internet mogen worden aangeboden, zullen ook worden bepaald. Zoals voorzien in de wet zullen de voorwaarden inzonderheid betrekking hebben op de registratie en de identificatie van de speler, de controle van de leeftijd, de aangeboden spelen, de spelregels, de wijze van betaling en de wijze van verdeling van de prijzen.