Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-7224

van Paul Wille (Open Vld) d.d. 17 maart 2010

aan de minister van Binnenlandse Zaken

Drugshandel - België als draaischijf en verdelingspunt - Stand van zaken - Maatregelen

handel in verdovende middelen
verdovend middel
georganiseerde misdaad

Chronologie

17/3/2010Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 15/4/2010)
27/4/2010Antwoord

Vraag nr. 4-7224 d.d. 17 maart 2010 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

De Belgische overheden moeten aan Europol ieder jaar een overzicht van de drugscriminaliteit meedelen. Aan de conclusies van Europol wordt weinig ruchtbaarheid gegeven. De rapporten geven een goed beeld van de verschuivingen en trends op de Europese drugsmarkt. Europol stelt vast dat de cocaïnemarkt nu al tien jaar lang geleidelijk aan verschuift van Noord-Amerika naar Europa. Die tendens is bijzonder opvallend sinds 2001. De prijzen zijn hier hoger dan in de Verenigde Staten en de markt is hier nog niet verzadigd. Als gevolg daarvan zakken Zuid-Amerikaanse trafikanten meer en meer naar hier af.

Ook de interne rapportering van onze diensten over drugsdelicten spreekt boekdelen. De karakteristieken van België zijn er nu eenmaal. Ons land is een logistiek paradijs voor drugshandel. In reportages van de buitenlandse pers wordt België ook systematisch vermeld als draaischijf voor de internationale drugshandel omdat het, gezien onze vele zee- en luchthavens, koploper is als invoerland. De haven van Antwerpen was vroeger vooral een transitplaats voor cocaïne op weg naar Nederland, maar volgens experts is ze de laatste jaren een echt distributiepunt geworden. De invoer zou nog steeds in handen zijn van Zuid-Amerikaanse en Spaanse criminele organisaties, die zich in Antwerpen zouden vestigen en nog steeds legale bedrijven zouden overnemen, onder andere in de diepvriessector. De verdeling van cocaïne op de plaatselijke markt zou in handen zijn van Marokkaanse criminele organisaties. Illegale Berbers leveren in Luik, Gent, Kortrijk, Henegouwen en Noord-Frankrijk en controleren daar de distributie. De productie van synthetische drugs (voornamelijk ecstasy) zou, sinds Nederland het samenbrengen van de samenstellende delen van drugs strafbaar heeft gemaakt, van Nederland naar België zijn verschoven.

Gelet op het voorgaande kader, kreeg ik graag een antwoord op de volgende vragen:

1. Welke illegale drugs werden in 2008 en 2009 in de zeehaven van Antwerpen onderschept en hoeveel? Hoe is die evolutie te verklaren?

2. Welke illegale drugs werden in 2008 en 2009 in de zeehaven van Zeebrugge onderschept en hoeveel ? Hoe is die evolutie te verklaren?

3. Welke illegale drugs werden in 2008 en 2009 in de verschillende luchthavens onderschept en hoeveel? Kan de minister dit evalueren per luchthaven en in het totaal?

4. Hoeveel gevallen zijn bekend van douaneambtenaren die door drugsdealers zouden zijn omgekocht? Graag kreeg ik die gegevens voor 2007, 2008 en 2009.

5. Welke prijzen betalen particulieren voor cocaïne in België? Is het juist dat Zuid-Amerikaanse trafikanten steeds meer naar hier afzakken? Waar wordt de grootste hoeveelheid cocaïne onderschept in België ( provinciehoofdsteden, gerechtelijke arrondissementen en logistiek punten)? Kan de minister die gegevens meedelen en evalueren?

6. Blijft de invoer in handen van Zuid-Amerikaanse en Spaanse criminele organisaties die zich in Antwerpen vestigen en steeds meer legale bedrijven overnemen?

7. Is het waar dat de distributie in handen zou zijn van Marokkaanse topdealers? Kan de minister dit weergeven met statistieken van inbreuken, gekoppeld aan de nationaliteit?

8. Is het waar dat vooral illegale Berbers in de belangrijkste provinciesteden drugs leveren? Wat gebeurt er als een illegaal betrapt wordt met een grote hoeveelheid cocaïne die duidelijk voor het dealen is bestemd? Hoelang kan de politie hem vasthouden? Wat gebeurt er met illegalen die al enkele keren het bevel hebben gekregen om het grondgebied te verlaten, die de termijnen overschrijden en in het criminele milieu actief blijven? Weet de minister dat dit een van de ergste frustraties is van de politieagenten? Wat kan zij hieraan doen?

9. Hoeveel drugslaboratoria zijn in 2009 opgespoord en gesloten? Wat vindt de minister van dit cijfer? Welke maatregelen kan ze nemen om nog meer laboratoria op te sporen?

Antwoord ontvangen op 27 april 2010 :

Het geacht lid vindt hieronder het antwoord op zijn vragen.

1. In de zeehaven van Antwerpen werden in 2008 de volgende illegale drugs in beslag genomen (inbeslagnames van meer dan 0,5 kg):

Cocaïne: 2529 kg (38 inbeslagnames)

Khat: 433 kg (9 inbeslagnames)

Marihuana: 4018 kg (2 inbeslagnames)

In de zeehaven van Antwerpen werden in 2009 de volgende illegale drugs in beslag genomen (inbeslagnames van meer dan 0,5 kg):

Cocaïne: 3516 kg (41 inbeslagnames)

Hasj: 9954 kg (3 inbeslagnames)

Khat: 147 kg (5 inbeslagnames)

Marihuana: 2120 kg (1 inbeslagname)

We stellen vast dat in 2008 en 2009 de inbeslagnames van illegale drugs in de zeehaven van Antwerpen stabiel zijn gebleven, zowel voor de hoeveelheid die in beslag werd genomen als voor het aantal inbeslagnames.

2. In 2008 werden in de zeehaven van Zeebrugge geen illegale drugs onderschept.

In 2009 werd in de zeehaven van Zeebrugge 1 inbeslagname van 2 kg cocaïne verricht.

Ook in de zeehaven van Zeebrugge zien we dus dat men niet kan spreken van een evolutie.

3. In 2008 werden op Brussels Airport de volgende inbeslagnames verricht (inbeslagnames van meer dan 0,5 kg of 100 pillen):

Benzodiazepines: 10240 pillen (32 inbeslagnames)

Cocaïne: 885 kg (94 inbeslagnames)

Hasj: 54 kg (3 inbeslagnames)

Heroïne: 23 kg (3 inbeslagnames)

Khat: 823 kg (34 inbeslagnames)

Marihuana: 84 kg (3 inbeslagnames)

XTC: 81386 pillen (6 inbeslagnames)

In 2009 werden op Brussels Airport de volgende inbeslagnames verricht (inbeslagnames van meer dan 0,5 kg of 100 pillen):

Benzodiazepines: 9668 pillen (44 inbeslagnames)

Cocaïne: 583 kg (65 inbeslagnames)

Hasj: 122 kg (4 inbeslagnames)

Heroïne: 4 kg (2 inbeslagnames)

Khat: 672 kg (36 inbeslagnames)

Marihuana: 1043 kg (12 inbeslagnames)

We stellen vast dat alleen de hoeveelheid in beslag genomen marihuana sterk is toegenomen. Dit is te wijten aan 1 inbeslagname van 1 000 kg marihuana die afkomstig was uit Thailand, met bestemming Nederland.

In 2008 werden op de luchthaven van Charleroi de volgende inbeslagnames verricht (inbeslagnames van meer dan 0,5 kg):

Cocaïne: 0,8 kg (1 inbeslagname)

Hasj: 3,3 kg (1 inbeslagname)

Marihuana: 9,3 kg (3 inbeslagnames)

In 2009 werden op de luchthaven van Charleroi de volgende inbeslagnames verricht (inbeslagnames van meer dan 0,5 kg):

Cocaïne: 8 kg (9 inbeslagnames)

In 2009 werd de luchthaven van Charleroi gebruikt door een bende die slikkers van cocaïne naar Italië en Hongarije stuurde. De meeste inbeslagnames worden daar op passagiers en dus door de politie gedaan.

In 2008 werden op de luchthaven van Luik de volgende inbeslagnames verricht (inbeslagnames van meer dan 0,5 kg):

Cocaïne: 39 kg (10 inbeslagnames)

Hasj: 0,8 kg (1 inbeslagname)

Khat: 3585 kg (24 inbeslagnames)

Marihuana: 7,3 kg (2 inbeslagnames)

In 2009 werden op de luchthaven van Luik de volgende inbeslagnames verricht (inbeslagnames van meer dan 0,5 kg):

Cocaïne: 19 kg (7 inbeslagnames)

Hasj: 2,7 kg (1 inbeslagname)

Heroïne: 3,4 kg (3 inbeslagnames)

Khat: 240 kg (8 inbeslagnames)

Marihuana: 3 kg (1 inbeslagname)

In Luik worden de meeste onderscheppingen op postpakketten gedaan en dus meestal door de douane.

De hoeveelheid khat die in beslag genomen werd in 2009 op de luchthaven van Luik is sterk gedaald, maar dit geldt voor de totale hoeveelheid khat die in België in beslag genomen werd.

We zien dus op elke luchthaven hetzelfde beeld: de inbeslagnames van illegale drugs zijn niet sterk geëvolueerd.

4. Ik kan hierop geen antwoord verstrekken en nodig U uit om de vraag aan mijn collega van Justitie te stellen.

5. Cocaïnegebruikers betalen in België tussen de 49 euro en 51 euro voor 1 gram cocaïne. De meeste cocaïne wordt in België onderschept in de haven van Antwerpen en op Brussels Airport ( de cijfers werden in voorgaande vragen reeds aangereikt). Bekijken we nu het aantal opgestelde PV’s waarin melding van cocaïne wordt gemaakt dan zien we de gemeentes Antwerpen, Luik, Gent en Charleroi opduiken

6. De Zuid-Amerikaanse cocaïnetrafiek in België is in handen van criminele groepen die zich in Nederland hebben gevestigd. Ze maken gebruik van tussenpersonen die contacten hebben in de haven van Antwerpen en die niet specifiek de Zuid-Amerikaanse of Spaanse nationaliteit hebben.

De vraag zou aan de Minister van Justitie kunnen gesteld worden maar ik denk niet dat we via proactief gerechtelijk onderzoek bedrijven (kunnen) screenen om een overname van bedrijven door Spaanse of Zuid-Amerikaanse onderdanen te detecteren.

7. Uit onderstaande cijfers blijkt dat het grootste aantal feiten van verkoop van cocaïne nog steeds gepleegd wordt door daders van Belgische nationaliteit. Op de tweede plaats staan de daders van Marokkaanse nationaliteit.

 

Année - Jaar

Total – Totaal

2006

2007

2008

2009

Belges- Belg

635

855

714

596

2 800

Marocains- Marokaan

171

233

211

182

797

Algériens – Algerije

83

111

141

89

424

Autres – Andere

76

86

68

66

296

Français – Franse

23

31

39

37

130

Hollandais Nederlander

24

23

40

21

108

Italiens – Italianen

14

32

18

12

76

Tunisiens – Tunesier

6

20

25

23

74

Palestiniens – Palestijnen

6

10

10

25

51

Irakiens – Irakezen

5

14

18

11

48

 

1043

1415

1284

1062

4804

8. De politiediensten van verschillende steden (Antwerpen, Charleroi, Bergen, Luik, Gent) worden inderdaad sinds meerdere jaren geconfronteerd met het verkopen van drugs door personen van Marokkaanse of Algerijnse afkomst die illegaal in ons land verblijven. Dit fenomeen, beter gekend als “Market Deal”, behelst het verkopen van drugs aan voornamelijk inwoners van Frankrijk. Het fenomeen is een onderdeel van het “drugtoerisme”. Ondanks positieve resultaten in de aanpak van dit fenomeen, blijft het fenomeen bestaan en lijkt het zich uit te breiden naar nieuwe regio’s, zoals de provincie Luxemburg en de kuststreek.

Wanneer een persoon die illegaal in ons land verblijft wordt aangehouden voor het verkopen van of het in het bezit zijn van drugs, worden de regels die zijn vastgelegd in het Strafwetboek inzake een gerechtelijke aanhouding toegepast.

Deze persoon kan in het geval van een bestuurlijke aanhouding 24 uur worden aangehouden. Indien het een gerechtelijke aanhouding betreft, dan zal de procedure ter beschikking stelling van het parket of de onderzoeksrechter gevolgd moeten worden.

Bij illegalen die reeds een aantal maal een bevel tot grondgebied te verlaten hebben gekregen, de termijnen overschrijden en in het criminele milieu actief blijven is het in eerste instantie aan het parket om op te treden. Zoniet zal de Dienst Vreemdelingenzaken slechts optreden indien er in het individuele dossier elementen voorhanden zijn om betrokkene alsnog te identificeren ten einde hem op te sluiten in een gesloten centrum. Bovendien gaat het, zoals u reeds zei, meestal om Marokkanen en Algerijnen die in het drugsmilieu actief zijn. Deze nationaliteiten zijn niet gemakkelijk te identificeren zonder identificeringselementen. Indien er dan ook geen plaatsen zijn om betrokkenen op te sluiten dan is de Dienst Vreemdelingenzaken genoodzaakt zich te beperken tot een bevel tot grondgebied te verlaten af te leveren.

9. In 2009 werden in België 2 drugslaboratoria opgespoord en gesloten. Dit aantal ligt iets lager dan voorgaande jaren. Zonder te beweren dat het probleem van productie van synthetische drugs in België opgelost is, lijkt het mij noodzakelijk te herhalen dat het te simplistisch is te beweren dat de productie van Nederland naar België zich verschoven heeft.

Naast de statistieken over het aantal ontdekte labo’s in beide landen wil ik nog eens benadrukken dat we jaarlijks tientallen verdachte transacties van chemicaliën ontdekken, dat die leveringen zeer vaak de richting van Nederland nemen en dat, dankzij de Belgische informatie, de Nederlandse overheid in staat is geweest belangrijke labo’s in Nederland op te rollen. Tegelijkertijd krijgen wij bijna nooit zulke berichten van het buitenland noch van Nederland. Ik twijfel niet aan de bereidheid van onze buurlanden om ons te informeren. Ik geloof wel dat een deel van deze productie zich intussen in de Baltische Staten, in Canada, in Australië of in Afrika bevindt.

Belangrijk is dat de informatiedoorstroming binnen België maar ook met de Nederlandse politiediensten onderhouden en versterkt blijft. Zonder goede informatie en informatiedoorstroming is het moeilijk om drugslaboratoria op te sporen en te sluiten.