Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-5312

van Martine Taelman (Open Vld) d.d. 7 december 2009

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie

Radio-isotopen - Wereldwijde tekorten - Bouwen van een nieuwe installatie - Mutlipurpose Hybrid Research Reactor for High-tech Applications (MYRRHA)-project

nucleaire chemie
Nationaal Instituut voor Radio-elementen
nucleaire geneeskunde
Gemeenschappelijk Centrum voor onderzoek

Chronologie

7/12/2009Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 8/1/2010)
19/3/2010Rappel
6/5/2010Einde zittingsperiode

Herindiening van : schriftelijke vraag 4-4816

Vraag nr. 4-5312 d.d. 7 december 2009 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

De laatste tijd staan de kranten vol van het wereldwijde tekort aan medische radio-isotopen voor diagnostische en therapeutische toepassingen. Zo zijn er maar vijf onderzoeksreactoren die samen wereldwijd deze radio-isotopen kunnen produceren, waarvan er twee (National Research Universal-NRU, Canada, en hogefluxreactor-HFR, Petten, Nederland) ernstige technische problemen vertonen en daarom geen productie kunnen garanderen naar de toekomst toe. Men kan verwijzen naar de parlementaire vragen die de laatste jaren hierover werden gesteld. In de antwoorden die de geachte minister en haar voorganger gaven, kwam alvast een leitmotief naar voren, namelijk dat door de groei van de vraag naar medische radio-isotopen en het feit dat de wereldproductie verzorgd wordt door wel geteld vijf installaties, er zeer veel onzekerheid is qua bevoorrading. Het laten afhangen van de volledige wereldproductie van amper vijf installaties, waarvan de meeste dan nog van meer dan respectabele leeftijd zijn, roept ernstige vragen op.

In België hebben we de Belgian Reactor 2 (BR2) in Mol die sinds vele jaren in belangrijke mate bijdraagt tot de noodzakelijke productie van radio-isotopen die dan grotendeels verwerkt en verdeeld worden vanuit het Nationaal Instituut voor radioelementen (Institut national des radio-éléments, IRE) in Fleurus. Maar de BR2 is thans circa vijftig jaar oud. Er moet dus een opvolger komen voor deze reactor als we de radio-isotopenactiviteit, die zeer belangrijk is voor onze volksgezondheid in België, wensen te behouden. Dit impliceert dat nu dringend werk moet worden gemaakt van een nieuwe bestralingsinstallatie in België. Technici schatten de duur tussen het nemen van de " go " beslissing en het volledig operationeel zijn van een nieuwe reactor op tien à vijftien jaar. Beslissingen die anno 2009 zouden worden genomen, lenigen dus enkel de nood vanaf ten vroegste de horizon 2020. Dit maakt het nemen van een dergelijke beslissing des te vitaler, want tegen dan zal de vraag naar radio-isotopen fel zijn toegenomen (de vraag stijgt jaarlijks met een tiental percenten); het gaat met andere woorden om een wissel op de toekomst. Desalniettemin wordt hiermee getalmd. Zo heeft het Studiecentrum voor kernenergie (SCK) het Multipurpose Hybrid Research Reactor for High-tech Applications (MYRRHA)-project op stapel staan dat de BR2 kan vervangen en deze groeiende nood kan invullen. Toch blijft de beslissing hierover door het stilzitten van de federale regering uit.

De vakpers waarschuwt al sinds jaar en dag voor een dergelijk (ramp)scenario.

Graag kreeg ik dan ook een antwoord op de volgende vragen:

1. Vindt de geachte minister het verantwoord dat de wereldbehoefte aan medische radio-isotopen wordt verzorgd door amper vijf installaties, waarvan de meeste van meer dan respectabele leeftijd zijn?

2. Hoe staat zij tegenover het MYRRHA-project om de productie aan medische radio-isotopen op lange termijn veilig te stellen, en ondersteunt zij de onmiddellijke financiering van MYRRHA om de volksgezondheid in België in stand te houden?

3. Welke oplossingen ziet zij indien één van de vijf wereldproducenten van radio-isotopen (inclusief de BR2) in de nabije toekomst om allerlei redenen (niet het minst de ouderdom ervan) voor lange duur zou worden gestopt? Hoe denkt zij de vraag in België dan te kunnen opvangen? Wat zouden de gevolgen zijn van een wereldwijde penurie aan dergelijke stoffen?

4. Hoe staat zij ten opzichte van het behoud van kennis / technologie in dit land en vooral ten opzichte van langdurige tewerkstelling (Nationaal Instituut voor radio-elementen, SCK) in regio's die traditioneel getroffen worden door hoge werkloosheid in tijden van crisis?