|
|
Politiekantoren - Toegankelijkheid
politie
gemeentepolitie
openbaar gebouw
faciliteiten voor gehandicapten
bejaarde
lichamelijk gehandicapte
| 3/4/2008 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 8/5/2008) |
| 8/4/2008 | Antwoord |
Herindiening van : schriftelijke vraag 4-311
De laatste jaren wordt op de diverse beleidsniveaus en ook in de media steeds meer aandacht besteed aan de problematiek van de toegankelijkheid van gebouwen, in het bijzonder gebouwen met een publiek karakter, voor mensen met een beperkte mobiliteit – een ruime en diverse groep mensen waartoe onder meer personen met een handicap, ouderen en zwangere vrouwen behoren. Politiekantoren, waarvan het beheer toebehoort aan de Regie der Gebouwen, zijn bij uitstek openbare gebouwen die voor iedereen vlot toegankelijk zouden moeten zijn. In dit verband had ik van de minister graag een antwoord op de volgende vragen ontvangen:
1. Hoeveel politiekantoren zijn er vandaag respectievelijk in Vlaanderen, Brussel en Wallonië?
2. Hoeveel van die politiekantoren zijn volledig toegankelijk voor respectievelijk mensen met een beperkte mobiliteit/personen met een fysieke handicap, respectievelijk in Vlaanderen, Brussel en Wallonië? Indien geen cijfers voorhanden zijn, is de geachte minister bereid om zich te engageren en een toegankelijkheidsonderzoek van de politiekantoren op te starten, in overleg met de vertegenwoordigende organisaties uit de sector? Kan hij een timing geven inzake de organisatie van dit overleg?
1. Tot mijn spijt dien ik u mede te delen dat het mij onmogelijk is u mede te delen hoeveel politiekantoren er respectievelijk in Vlaanderen, Brussel en Wallonië in gebruik zijn. Enkel de federale politiegebouwen worden door de Regie der Gebouwen beheerd. Het overgrote deel van de politiegebouwen worden evenwel beheerd door de gemeenten en de meergemeentenpolitiezones. Het zijn vooral deze gebouwen van de lokale politie die toegankelijk dienen te zijn voor mindervaliden.
2. De gebouwen die in gebruik zijn bij de federale politie zijn niet te beschouwen als normale kantoorgebouwen. Het gaat hier meestal om zeer grote logistieke complexen, verkeersposten langs snelwegen, huisvesting voor de recherchediensten en onderzoekslabo's waar de burger normaal geen toegang tot heeft.
Desalniettemin wordt er naar gestreefd om de gebouwen toegankelijk te maken voor personen met een handicap, omdat het mogelijk moet zijn om er personen met een handicap tewerk te stellen.