|
|
Mexicaanse griep - Keuze van het Sint-Pietersziekenhuis als noodcentrum - Taalproblematiek
ziekenhuis
infectieziekte
epidemie
taalgebruik
| 20/5/2009 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 18/6/2009) |
| 24/8/2009 | Antwoord |
Aangezien het antwoord op mijn mondelinge vraag nr. 4-782 (Handelingen nr. 4-77 van 14 mei 2009, blz. xx) over dit thema absoluut onbevredigend was, ben ik zo vrij mijn vragen opnieuw te stellen.
Als centraal noodcentrum voor de behandeling van de patiënten met Mexicaanse griep werd gekozen voor het Brusselse Sint-Pietersziekenhuis. Zoals aangetoond in mijn mondelinge vraag heeft dit ziekenhuis een heel slechte reputatie wat de Nederlandse taalkennis van artsen en verplegend personeel betreft.
Vandaar dus mijn vragen:
1.Waarom werd precies met dit ziekenhuis een overeenkomst afgesloten voor de opvang van patiënten met Mexicaanse griep (infectieziekten) en op welke gronden gebeurde dat? Wanneer werd deze overeenkomst afgesloten, wat behelst de overeenkomst precies? Welke andere ziekenhuizen werden hiervoor eveneens in aanmerking genomen, welke criteria werden er in ogenschouw genomen bij de uiteindelijke selectie, en wat was de uitslag van de selectieprocedure voor elk van de in aanmerking genomen instellingen?
2.Werd er bij de keuze van het ziekenhuis rekening gehouden met de taalproblematiek? Zo ja, hoe scoorde elk van de in aanmerking genomen ziekenhuizen op dat vlak?
3.Werden er in de overeenkomst vanwege de federale overheid waarborgen gevraagd omtrent de tweetaligheid van de dienstverlening in tenminste deze afdeling van dit ziekenhuis? Zo ja, graag de nodige specificatie. Wordt hierop ook enige controle uitgeoefend door de federale overheid? Zo ja, op welke manier? Graag kreeg ik de resultaten daarvan.
4.Wat is de financiële regeling in het kader van deze overeenkomst? Wat is de federale bijdrage in het kostenplaatje?
5.Hoeveel Nederlandstalige, respectievelijk Franstalige artsen en leden van het verplegend personeel zijn tewerkgesteld in deze afdeling van het Sint-Pietersziekenhuis en hoe zit het met hun taalkennis? Hoe wordt deze taalkennis bewezen? Kan de geachte minister mij verzekeren dat Nederlandstalige patiënten in deze afdeling steeds in hun eigen taal behandeld kunnen worden?
6.Hoeveel Nederlandstalige, respectievelijk Franstalige artsen en leden van het verplegend personeel zijn tewerkgesteld in de andere afdelingen van het Sint-Pietersziekenhuis? Hoe is het gesteld met hun taalkennis en hoe is deze bewezen? Graag kreeg ik een overzicht per afdeling.
Het Brusselse Sint-Pietersziekenhuis beschikt sinds enkele jaren in het kader van een overeenkomst met de overheid over de nodige medische expertise en gespecialiseerde infrastructuur om patiënten met hoogbesmettelijke ziekten op te vangen. Bovendien zijn de centrale ligging en de tweetaligheid van het ziekenhuis bijkomende troeven. Gezien de kleinschaligheid van België is het vanuit wetenschappelijk oogpunt immers absurd om verschillende referentieziekenhuizen aan te duiden.
Het is dan ook evident om de eerste patiënten met Mexicaanse griep eveneens naar dit ziekenhuis te verwijzen en er werd dan ook niet verder gezocht naar andere ziekenhuizen.
Bovenvermelde overeenkomst werd in 2004 afgesloten en behelst de opname, diagnostiek en behandeling van de eerste patiënten met een zeer besmettelijke en gevaarlijke aandoening in het Sint-Pieterziekenhuis. Hiertoe worden tot tweëendertig bedden voorzien, waarvan twaalf op intensieve zorgen, in isolatiekamers die voldoen aan strikte voorwaarden om risico op besmetting te vermijden. Daarenboven krijgen alle betrokken gezondheidswerkers regelmatig een aangepaste opleiding om op een veilige manier, bijvoorbeeld door gebruik van gespecialiseerde beschermingsmaatregelen zoals FFP2-maskers, deze patiënten te verzorgen of behandelen.
Aangezien er slechts één referentieziekenhuis nodig is voor België, werd gekozen voor een tweetalig ziekenhuis. Omdat dergelijke ziekenhuizen enkel in Brussel te vinden zijn, werd tegelijkertijd voldaan aan de voorwaarde van de centrale ligging van het ziekenhuis.
Aangezien het Sint-Pieterziekenhuis het statuut heeft van een tweetalig ziekenhuis, was het niet nodig in de overeenkomst waarborgen te vragen over de tweetaligheid van de dienstverlening.
Om haar opdracht te kunnen vervullen, voorziet de federale overheid in volgende financiering :
deel A1 van de ziekenhuisfinanciering (éénmalig ): 42 000 euro ; en
deel B4 van de ziekenhuisfinanciering (jaarlijks): 380 000 euro.
En 6.De directie van het Sint-Pieterziekenhuis bevestigt dat de artsen en verpleegkundigen het Nederlands voldoende machtig zijn om ook Nederlandstalige patiënten correct te kunnen verzorgen en behandelen.