Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-3422

van Hugo Vandenberghe (CD&V) d.d. 6 mei 2009

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid

Internet - Verkoop van organen - Situatie in België

internet
handel in organen
Spanje
elektronische handel
internetsite
orgaantransplantatie
computercriminaliteit

Chronologie

6/5/2009Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 4/6/2009)
2/7/2009Antwoord

Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 4-3423
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 4-3424

Vraag nr. 4-3422 d.d. 6 mei 2009 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

De Spaanse consumentenorganisatie Facua ontdekte dat tientallen Spanjaarden met geldproblemen hun organen aanbieden via het internet.

Op enkele uren tijd stootte men op eenendertig dergelijke aanbiedingen, verspreid over dertien websites. De prijzen voor één orgaan – meestal een nier – variëren van 15 000 tot 1 miljoen euro.

Facua legt de link met de economische crisis en gaat ervan uit dat dit soort aanbiedingen in stijgende lijn gaan in tijden van crisis.

Graag had ik een antwoord gekregen op de volgende vragen:

1. Werden in ons land reeds gelijkaardige advertenties aangetroffen op het internet? Zo ja, over hoeveel zoekertjes ging het dan?

2. Wat is de houding van de geachte minister tegenover dergelijke advertenties?

Antwoord ontvangen op 2 juli 2009 :

Op de eerste vraag kan ik u antwoorden dat het mij bekend is dat er via het internet orgaantrafiek heerst. Het fenomeen is zeer grensoverschrijdend en moeilijk beheersbaar want bedrijven versnipperen hun activiteiten op dusdanige manier dat op het nationale vlak de wettelijke instrumenten tekortschieten om hieraan te weerstaan. Op het internationale vlak zijn hierover besprekingen aan de gang binnen de Raad van Europa en de Europese Commissie. Publiciteit wordt door een Europese richtlijn geregeld en is ook omgezet in nationaal recht. Op het nationale vlak is er overleg met de betrokken beroepsverenigingen om de distributie via het internet beter beheersbaar te maken.

Op de tweede vraag kan ik antwoorden dat in België orgaanhandel verboden is door de wet op de orgaantransplantatie van 1986.

De Declaration of Istanbul van mei 2008 waarin men elke commercialisatie van organen met klem verbiedt werd door meerdere landen en ook door België ondertekend.

Ik ben mij ten volle bewust van de problematiek van orgaanhandel en probeer dan ook met vele inspanningen op nationaal gebied zoals bijvoorbeeld de campagne Beldonor het aantal beschikbare organen te verhogen.