Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-1571

van Paul Wille (Open Vld) d.d. 15 september 2008

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid

HIV - Sneltesten - Faciliteiten

seksueel overdraagbare aandoening
aids
voorkoming van ziekten
medische diagnose

Chronologie

15/9/2008Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 16/10/2008)
21/10/2008Antwoord

Vraag nr. 4-1571 d.d. 15 september 2008 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Wat de HIV-tracering en ook die van andere seksueel overdraagbare aandoeningen betreft zijn huisartsen de aangewezen personen om via bloedonderzoek uitsluitsel te geven. Toch blijven, al dan niet terecht, kwetsbare bevolkingsgroepen de stap naar de huisarts vaak uitstellen. Deze risicopatiënten stellen deze raadpleging uit omwille van een financiële drempel, taboe of vrees voor gebrek aan privacy. Zeker wat HIV betreft is dit uiteraard allesbehalve opportuun. De opgerichte en bijzonder dankbare HIV-sneltestfaciliteiten blijken hierbij een aantrekkelijk alternatief te vormen. Ze vervangen de huisarts niet, maar zijn enkel toegankelijk voor problemen die te maken hebben met HIV of seksuele gezondheid. Het “ Helpcenter “ in het Instituut voor Tropische Geneeskunde in Antwerpen en de “ Elisacel “ in het Sint-Pieterziekenhuis in Brussel bieden de mogelijkheid om binnen het uur risicopatiënten uitsluitsel te geven. Deze sneltesten zijn een bijzondere laagdrempelig en volgens Sensoa een opmerkelijk efficiënt instrument om risicopatiënten te testen. De testen kunnen bovendien anoniem zijn en worden qua discretie hoe dan ook gewaarborgd door het beroepsgeheim bij deze gespecialiseerde teams.

Gezien het voorgaande kader, volgende vragen aan de geachte minister :

Hoeveel HIV-sneltesten worden jaarlijks uitgevoerd in bovengenoemde centra van het Instituut voor Tropische Geneeskunde en het Brusselse Sint-Pieterziekenhuis ?

Wat vindt de geachte minister van deze laagdrempeligheid van deze cellen ? Zijn er onderzoeken die deze laagdrempeligheid van de cellen bevestigen ?

Op hoeveel worden deze twee faciliteiten begroot ?

Worden er in de toekomst nog extra middelen uitgetrokken voor deze sneltestfaciliteiten ?

Vindt zij een uitbreiding van dit sneltestsysteem naar centra binnen alle provinciehoofdsteden niet zinvol ?

Zo ja, naar welke ? En wanneer zullen deze cellen actief zijn ?

Zo nee, waarom niet ?

Antwoord ontvangen op 21 oktober 2008 :

Het centrum voor Human Immunodeficiency Virus (HIV)-screening van het Sint-Pietersziekenhuis te Brussel, het Centrum Elisa, heeft 2 191 HIV-screeningtests uitgevoerd in de loop van het jaar 2007. In de loop van hetzelfde jaar heeft het centrum voor HIV-screening van het Instituut voor tropische geneeskunde in Antwerpen, het zogenaamde Helpcenter, vijfhonderd tests uitgevoerd in het kader van een pilootonderzoek van een half jaar.

In het Centrum Elisa wordt de “klassieke” test gebruikt (standaard elisa gecombineerd met HIV-antilichaam- en P24 Ag-detectie). De sneltest werd tot op heden niet gebruikt. De elisatest kan, zoals alle HIV-screeningtests, vals positieve resultaten geven. In het geval van een positief resultaat wordt het bloedstaal dus doorgestuurd naar het referentielaboratorium voor de uitvoering van een Western Blot confirmatietest. Het resultaat van de test wordt meegedeeld aan de patiënt binnen de week, ongeacht het resultaat van de screeningtest. Dit laat toe de patiënt niet onnodig te verontrusten in het geval van een vals positief resultaat. In het geval van een positieve confirmatie wordt een tweede bloedafname uitgevoerd en getest, om elk risico op fouten uit te sluiten.

Het Helpcenter gebruikt zowel de sneltest als de “klassieke” elisatest. De sneltest wordt gebruikt in ongeveer 70% van de gevallen, meestal op vraag van de patiënt en voornamelijk in een risicopopulatie. Het resultaat van deze sneltest is beschikbaar binnen het uur en wordt meegedeeld aan de patiënt. Maar zoals voor de elisatest zijn vals positieve resultaten mogelijk en het is dus essentieel, in het geval van een positief resultaat, dat de Western Blot confirmatietest wordt uitgevoerd; de patiënt ontvangt dus het definitieve resultaat binnen een tijdsverloop van één week.

De tests uitgevoerd in deze centra zijn gratis, wat de financiële toegankelijkheid bevordert. De bevolkingsgroepen die zich tot deze centra wenden, hebben in het algemeen een hoger risico op infectie dan diegenen die zich elders laten testen.

De mogelijkheid om zich gratis en anoniem te laten testen en het contact met medisch personeel vertrouwd met counseling over het onderwerp HIV/Acquired Immunodeficiency Syndrome (AIDS) dragen bij tot het vergemakkelijken van de toegang tot de test.

De beschikbaarheid van een sneltest lijkt te beantwoorden aan een vraag van bepaalde patiënten met een hoger risico op infectie. De resultaten van de eerste periodes dat deze sneltest gebruikt werd, moeten aandachtig worden bestudeerd om te beslissen over het eventuele gebruik in andere centra.

Er zijn even goed centra voor HIV-screening die gratis en anonieme tests aanbieden buiten Brussel en Antwerpen. Dit is het geval voor de sceeningcentra van Luik, Namen en Charleroi. Deze drie centra gebruiken de “klassieke” elisatest, eventueel aangevuld met de Western Blot confirmatie. Samen voeren deze drie centra ongeveer achthonderd vijftig tests per jaar uit.