|
|
Kinesitherapeuten - Quota - Examen voor het verkrijgen van een RIZIV-nummer
paramedisch beroep
Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering
toegang tot het beroepsleven
leerlingenselectie
| 20/12/2007 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 25/1/2008) |
| 20/12/2007 | Dossier gesloten |
Heringediend als : schriftelijke vraag 4-134
De pas afgestudeerde kinesitherapeuten dienen nog een extra examen af te leggen na hun studies. Daartegen komen ze terecht in opstand. Zonder te slagen voordat extra uitgangsexamen kunnen kinesitherapeuten geen RIZIV-nummer krijgen, en dit is toch een noodzakelijke voorwaarde om patiënten het recht op terugbetaling te laten genieten. Zonder terugbetaling zijn er geen patiënten. Het is een onrecht dat deze mensen, die gedurende vijf jaar bewezen hebben hun diploma waard te zijn, zo worden uitgesloten van de arbeidsmarkt na al die jaren te hebben geïnvesteerd in dure studies. Dat ze alsnog in loondienst aan de slag kunnen is niets meer of minder dan een drogargument. Half november 2007 was er daarvoor slechts een vacature, tegenover honderd negentien afgestudeerde kinesitherapeuten. Enkele jaren terug kwamen de kinesitherapeuten hiervoor al eens op straat, het onrecht is nog steeds niet weggewerkt.
De studenten verzetten zich tegen een dergelijk examen na afloop van hun studies. Het is onbespreekbaar en dat terwijl ieder zinnig mens zo’n examen kafkaiaans vindt. Onder het mom van “vrije toegang tot het onderwijs” wil men geen ingangsexamen, maar een extra examen op het eind van de studies kan wel. Ook de Vlaamse interuniversitaire raad (VLIR) en de Unie van Zelfstandige Kinesitherapeuten bestempelden dit als ‘onaanvaardbaar’.
Wetende dat de numerus clausus vanaf 2009 nog strenger wordt, dient er toch iets aangepast te worden aan deze regeling. Een ingangsexamen zou bijvoorbeeld al een betere optie zijn, doch dit is geen bevoegdheid van de gemeenschappen. Daarenboven verwacht men dat er straks een tekort aan kinesitherapeuten zal zijn omwille van de vergrijzing. In Vlaanderen wordt de kinesitherapeut trouwens veel meer ingeschakeld in revalidatie van onze bejaarde bevolking.
Het is toch echt te kafkaiaans net afgestudeerde kinesitherapeuten op straat te laten staan. Het wordt helemaal grotesk als je beseft dat veel RIZIV-nummers zijn uitgedeeld aan kinesitherapeuten die in de praktijk niet of niet meer actief zijn.
Daarom volgende vragen.
1. Wil de geachte minister nog eens duidelijk motiveren waarom hij na de studies van net afgestudeerde kinesitherapeuten nog een examen organiseert? Valt de organisatie van een examen niet buiten zijn bevoegdheid? Kan hij aantonen dat hij daartoe bevoegd is? Heeft hij daar juridische argumenten toe? Beseft hij dat hij de droom van jonge mensen die reeds een serieuze (financiële) inspanning leverden aan diggelen slaat?
2. Wat is de inhoud van het examen? Wie is (nominatief) verantwoordelijk voor de samenstelling van dit examen? Wie (nominatief) beoordeelt? Worden zij daarvoor vergoed? Wordt een Gauss-curve gehanteerd in de beoordeling van de examinandi? En is dit examen gecontroleerd op zijn relevantie met betrekking tot de noden op de arbeidsmarkt? Wat is de motivatie om de examenstof te gebruiken als selectie? Wat is de toegevoegde waarde?
3. Hoeveel RIZIV-nummers zijn in handen van kinesitherapeuten die niet of niet meer actief zijn? Graag kreeg ik deze cijfers opgesplitst per regio.
4. Hoeveel afgestudeerde kinesitherapeuten hebben de laatste vijf jaar geen RIZIV-nummer gekregen? Kan u deze cijfers ook geven, opgesplitst per jaar, telkens voor Vlaanderen, Brussel en Wallonië?
5. Hoeveel buitenlanders studeren kinesitherapie en wat is hun aandeel in het aandeel toegekende RIZIV-nummers? En dit per regio (Vlaanderen, Wallonië, Brussel)? Wat is hun gewicht op de quota?