SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2018-2019 Zitting 2018-2019
________________
15 janvier 2019 15 januari 2019
________________
Question écrite n° 6-2214 Schriftelijke vraag nr. 6-2214

de Lionel Bajart (Open Vld)

van Lionel Bajart (Open Vld)

au vice-premier ministre et ministre des Finances, chargé de la Lutte contre la fraude fiscale, et Ministre de la Coopération au développement

aan de vice-eersteminister en minister van Financiën, belast met Bestrijding van de fiscale fraude, en Minister van Ontwikkelingssamenwerking
________________
Partage avec des institutions financières de listes mentionnant l'identité de personnes citées dans des dossiers d'enquête relatifs au terrorisme - Transactions suspectes - Financement du terrorisme Delen lijst met identiteit personen die genoemd werden in onderzoekdossiers rond terrorisme met financiële instellingen - Verdachte transacties - Financiering terrorisme 
________________
financement du terrorisme
terrorisme
financement
activité bancaire
Cellule de traitement des informations financières
établissement de crédit
financiering van terrorisme 
terrorisme
financiering
bankactiviteit
Cel voor financiële informatieverwerking
kredietinstelling
________ ________
15/1/2019Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 14/2/2019)
14/5/2019Rappel
17/5/2019Antwoord
15/1/2019Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 14/2/2019)
14/5/2019Rappel
17/5/2019Antwoord
________ ________
Herindiening van : schriftelijke vraag 6-1942 Herindiening van : schriftelijke vraag 6-1942
________ ________
Question n° 6-2214 du 15 janvier 2019 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 6-2214 d.d. 15 januari 2019 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Une expérience dans le cadre de laquelle la police néerlandaise a communiqué les noms de terroristes présumés à des banques, a mis à jour trois cents paiements inhabituels. Le chef de projet de la task force sur le financement du terrorisme dit que la plupart des transactions sont considérées comme douteuses eu égard au financement du terrorisme.

Depuis le mois de juillet de l'année dernière, les services de recherche coopèrent avec cinq grandes banques. Depuis un an, la police et le FIOD (Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst - Service fiscal de renseignement et de recherche), partagent les noms de terroristes présumés avec les banques. Après avoir examiné les comptes, les banques ont découvert un terroriste présumé qui s'adonnait à de la fraude. Les banques ont également vu comment des billets d'avion destinés à des combattants pour la Syrie avaient été financés par le biais d'intermédiaires détenant plusieurs comptes bancaires.

Les noms partagés concernent des personnes qui ne sont pas soupçonnées de terrorisme mais à propos desquelles la police dispose d'indications suggérant qu'elles sont associées au terrorisme. Normalement, la police ne peut consulter les données bancaires de quelqu'un qu'en cas de suspicion concrète.

Dès que les banques décèlent des paiements inhabituels chez des djihadistes présumés, elles les signalent à la Financial Intelligence Unit néerlandaise. Ce gendarme financier communique les transactions suspectes au ministère public, à la suite de quoi une enquête pénale pourra être ouverte.

L'expérience conduit à une augmentation du nombre de signalements sur le financement du terrorisme. La qualité de ces signalements augmente également. Alors que généralement un signalement de paiements inhabituels sur dix est exploitable, cette proportion a été de six sur dix durant l'expérience. L'expérience a fourni énormément de résultats. C'est pourquoi la task force étudie la possibilité de partager des informations avec les partenaires privés de manière structurelle.

La Nederlandse Vereniging van Banken (NVB-Association néerlandaise des banques) est satisfaite de cette coopération. Pour les banques, il est pratiquement impossible de détecter toutes seules des financements du terrorisme. Il s'agit souvent de montants peu élevés qui ne peuvent être tracés par les banques avec les indicateurs courants. C'est pourquoi il est plus efficace de faire des recherche sur les noms communiqués par la police au lieu de chercher une aiguille dans une botte de foin. La NVB assure ne pas porter atteinte la vie privée des clients. La banque ne transmet l'information que lorsqu'elle voit un paiement inhabituel.

En ce qui concerne le caractère transversal de cette question : l'accord de gouvernement flamand accorde une attention particulière à la prévention de la radicalisation. Il y est question de la création d'une cellule regroupant des experts de divers domaines politiques chargée de détecter et de prévenir la radicalisation et d'y remédier, qui comporterait un point de contact central et travaillerait en collaboration avec d'autres autorités. C'est l'Agence flamande de l'Intérieur qui est chargée de la coordination de cette cellule. L'autorité fédérale joue tout particulièrement un rôle clé en ce qui concerne l'approche proactive et le contrôle du respect de la législation. À l'avenir, un fonctionnaire fédéral du SPF Intérieur fera également partie de cette cellule. Il s'agit dès lors d'une matière régionale transversale. Je me réfère également au plan d'action mis récemment sur pied par le gouvernement flamand en vue de prévenir les processus de radicalisation susceptibles de conduire à l'extrémisme et au terrorisme.

Je souhaiterais dès lors poser les questions suivantes :

1) Connaissez vous ce projet pilote néerlandais, prévoyant que des noms de personnes qui ont été cités dans des dossiers relatifs au terrorisme soient partagés avec les banques, de manière confidentielle, afin que celles ci puissent communiquer les éventuelles transactions suspectes aux instances de contrôle ? Que pensez vous de ce projet ?

2) Êtes vous disposé à mettre au point une coopération semblable, via un projet pilote, avec nos banques et la Cellule de traitement des informations financières (CTIF) après examen par l'Autorité de protection des données ? Dans la négative pourquoi ? Dans l'affirmative, pouvez vous préciser le calendrier et le contenu de ce projet ?

3) Pouvez vous indiquer combien de signalements vous avez reçus au cours de ces trois dernières années concernant le financement du terrorisme ? Quels sont les montants concernés et le nombre de dossiers ?

4) Quelles autres pistes ont elles été suivies ou quelles mesures politiques ont elles été prises pour détecter les transactions suspectes liées au terrorisme étant donné qu'il s'agit généralement de montants relativement peu élevés qui passent facilement inaperçus ?

5) Que pensez vous de l'affirmation de la NVB selon laquelle il est pratiquement impossible de détecter soi même des financements du terrorisme, étant donné qu'il s'agit souvent de montants peu élevés qui ne peuvent pas être tracés par les banques avec les indicateurs courants ? Comment cette question est elle abordée et dans ce contexte, l'approche néerlandaise ne constitue t elle pas une bonne piste ? Pouvez vous développer votre réponse ?

 

Een proef waarbij de Nederlandse politie namen van vermoedelijke terroristen doorgaf aan banken, heeft driehonderd ongebruikelijke betalingen aan het licht gebracht. Het merendeel van de transacties is aangemerkt als verdacht in verband met het financieren van terrorisme, zegt de projectleider van de taskforce terrorismefinanciering.

De samenwerking tussen opsporingsdiensten en vijf grote banken loopt sinds juli vorig jaar. Politie en de fiscale opsporingsdienst FIOD delen al een jaar namen van vermoedelijke terroristen met de banken. Na het doorlichten van de rekeningen stuitten de banken onder andere op een terrorismeverdachte die zich bezighield met fraude. Ook zagen banken hoe vliegtickets voor Syriëgangers werden gefinancierd via tussenpersonen met verschillende bankrekeningen.

De namen die gedeeld worden betreffen personen die niet worden verdacht van terrorisme maar van wie de politie toch een aanwijzing heeft dat zij betrokken zijn bij terrorisme. Normaal gesproken mag de politie iemands bankgegevens pas inzien bij een concrete verdenking.

Zodra de banken ongewone betalingen vinden bij de vermoedelijke jihadisten, melden zij dit aan de Nederlandse Financial Intelligence Unit. Deze financiële waakhond geeft verdachte transacties door aan het Openbaar Ministerie, waarna strafrechtelijk onderzoek kan worden ingesteld.

De proef leidt tot een toename van het aantal meldingen over terrorismefinanciering. Ook de kwaliteit van die meldingen is gestegen. Waar normaliter één op de tien meldingen over een ongewone betaling bruikbaar is, geldt dat voor zes van de tien meldingen tijdens de proef. De pilot heeft buitengewoon veel opgeleverd. Daarom wordt door de taskforce bekeken om op structurele basis informatie delen met de private partijen.

De Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) is tevreden met de samenwerking. Het is voor banken zelf bijna ondoenlijk om zelfstandig terrorismefinanciering te ontdekken. Vaak gaat het immers om kleine bedragen die door banken niet te traceren zijn op basis van de gangbare indicatoren. Daarom is het efficiënter om door de politie verstrekte namen te onderzoeken, in plaats van te zoeken naar een speld in de hooiberg. De NVB zegt de privacy van klanten niet te schenden. Er wordt pas informatie doorgegeven wanneer de bank een ongebruikelijke betaling ziet.

Wat het transversaal karakter betreft van deze vraag: in het Vlaams regeerakkoord wordt er aandacht besteed aan het voorkomen van radicalisering en is er sprake van het oprichten van een cel met experten uit de diverse beleidsdomeinen om radicalisering te voorkomen, te detecteren en te remediëren, met één centraal aanspreekpunt en in samenwerking met andere overheden. De Coördinatie van deze cel ligt bij het Agentschap Binnenlands Bestuur. Vooral wat betreft de proactieve aanpak en de handhaving vervult de federale overheid een sleutelrol. In de toekomst zal ook een federale ambtenaar van de FOD Binnenlandse Zaken deel uitmaken van deze cel. Het betreft dus een transversale Gewestaangelegenheid. Ik verwijs tevens naar het recente actieplan van de Vlaamse regering ter preventie van radicaliseringsprocessen die kunnen leiden tot extremisme en terrorisme.

Ik had hieromtrent dan ook volgende vragen :

1) Bent u vertrouwd met dit Nederlandse pilootproject, waarbij namen van personen die genoemd werden in met terrorisme gerelateerde dossiers vertrouwelijk worden gedeeld met de banken, zodat deze mogelijk verdachte transacties kunnen doorgeven aan de controle instanties? Hoe beoordeelt u dit project?

2) Bent u bereid een gelijkaardige samenwerking via een pilootproject uit te werken met onze banken en met het CFI na toetsing door de Gegevensbeschermingsautoriteit? Zo neen, waarom niet? Zo ja, kan u toelichting geven over de timing en inhoud van een dergelijk project?

3) Kan u aangeven hoeveel meldingen over terrorismefinanciering u de laatste drie jaar heeft ontvangen? Om welke bedragen gaat het en hoeveel dossiers betreft het?

4) Welke andere pistes of beleidsmaatregelen werden getroffen om verdachte transacties te detecteren die verband houden met terrorisme aangezien het veelal om relatief kleine bedragen gaat die gemakkelijk onder de radar blijven?

5) Hoe reageert u op de stelling van de Nederlandse Vereniging van Banken dat het bijna ondoenlijk is om zelfstandig terrorismefinanciering te ontdekken, aangezien het vaak om kleine bedragen gaat die door banken niet te traceren zijn op basis van de gangbare indicatoren? Hoe wordt dit opgevangen en is in dit licht de Nederlandse aanpak niet een goede piste? Kan u dit toelichten?

 
Réponse reçue le 17 mai 2019 : Antwoord ontvangen op 17 mei 2019 :

1) Oui, j’ai connaissance du projet pilote néerlandais permettant de communiquer, de manière confidentielle, les noms de personnes qualifiées de djihadistes présumés aux banques, afin qu’elles puissent transmettre des transactions potentiellement suspectes à la cellule anti-blanchiment FIU-NL, l’équivalent de la Cellule belge de traitement des informations financières (CTIF).

Les banques reçoivent les noms de djihadistes présumés afin de vérifier s’ils effectuent des transactions inhabituelles. Si besoin est, les connaissances et les membres de la famille de ces djihadistes présumés font également l’objet d’une vérification.

La cellule anti-blanchiment transmet leurs noms aux quatre banques principales. Elle se base sur les informations de la police.

Elle analyse ensuite toutes les transactions inhabituelles qui sont signalées par le secteur financier.

La cellule anti-blanchiment transmet tout élément suspect aux instances de recherche.

Il peut s’agir d’un projet considérable, car les montants concernés sont souvent restreints dans les dossiers terroristes. Il n’y a en outre pas souvent de liens évidents entre les opérations financières et une activité terroriste.

L’achat d’un billet d’avion, la location d’une voiture ou le virement de petits montants sont des opérations financières habituelles et ne sont pas suspects en soi pour les établissements financiers. Il ne s’agit pas de transactions inhabituelles, sauf si elles sont effectuées par une personne considérée comme un djihadiste présumé ou encore une connaissance ou un membre de la famille de ce djihadiste.

Il n’est dès lors pas difficile pour le secteur financier et les autres entités soumises à la loi anti-blanchiment de détecter ces opérations et de les communiquer à la CTIF.

L’expérience montre que l’analyse financière peut avoir de l’importance lors d’une instruction pénale, ou pour prévenir ou prévoir d’éventuelles activités terroristes en cours. L'analyse financière fournit des informations importantes pour la localisation et le suivi des terroristes ainsi que la détection des liens entre eux.

En ce qui concerne le terrorisme, l’analyse financière ne peut toutefois fournir des résultats que si des éléments contextuels sont disponibles sur les intéressés.

Différents pays ont instauré des synergies afin de renforcer la coopération entre le secteur public et le secteur privé en matière de détection et de lutte contre le terrorisme et le financement du terrorisme. Des plateformes ou des mécanismes ont été mis sur pied pour échanger des informations avec le secteur bancaire, notamment au Royaume-Uni (JMLIT), en France (« Appel à la vigilance »), aux États-Unis et à Hong Kong (FMLIT).

En raison du contexte spécifique de chaque pays, il n’existe pas de modèle de coopération unique avec le secteur privé.

Il ne fait aucun doute que nous devons renforcer les synergies entre le secteur public et le secteur privé.

2) Le cadre légal actuel de la loi du 18 septembre 2017 relative à la prévention du blanchiment de capitaux et du financement du terrorisme et à la limitation de l'utilisation des espèces offre déjà des possibilités permettant d’échanger des informations avec le secteur privé et de lutter contre le terrorisme et son financement.

Le cadre légal actuel de la loi du 18 septembre 2017 (article 79) permet à la CTIF de recevoir des informations (sur des soupçons de terrorisme ou de financement du terrorisme) du ministère public, des services de renseignement et de l’OCAM. Conformément à l’article 79, les communications à la CTIF sont considérées comme des déclarations, ce qui permet à la CTIF de mettre à profit l’ensemble de ses compétences, en ce compris le droit d’envoyer des demandes concernant ces personnes à l’ensemble des entités assujetties. Les entités assujetties qui disposent d’informations financières sur ces personnes, sont tenues de communiquer ces informations à la CTIF.

En cas d’indices sérieux de financement du terrorisme (article 82 de la loi), la CTIF transmet les informations recueillies aux parquets ou au parquet fédéral, aux deux services de renseignement et à l’OCAM dans le cadre de la lutte contre le processus de radicalisation, le terrorisme, son financement et les activités de blanchiment qui pourraient y être liées (article 83 de la loi).

Dans le cadre de la plateforme « Financement du terrorisme » (FT), créée par le Conseil national de sécurité et qui regroupe la CTIF, le parquet fédéral, les deux services de renseignement, l’OCAM et la Trésorerie (SPF Finances), toutes les possibilités de développement d’une coopération similaire avec nos banques sont examinées à l’heure actuelle.

Ça fait partie du projet de plan d’action « lutte contre le financement du terrorisme » préparé par la plateforme FT. La plateforme FT dépend du Comité de coordination du renseignement et de la sécurité. En décembre 2018, la plateforme FT a présenté le projet de plan d’action « lutte contre le financement du terrorisme » au Comité de coordination du renseignement et de la sécurité. Le Comité de coordination du renseignement et de la sécurité a décidé de réexaminer le projet de plan d’action « lutte contre le financement du terrorisme » lors de sa prochaine réunion.

3)


2016

2017

2018 (jusqu’en juillet)

Signalements reçus concernant le financement du terrorisme

2 701

2 996

1 787

Nombre de dossiers

502

866

415

Nombre de dossiers sur le financement du terrorisme transmis aux parquets ou au parquet fédéral

112

164

27

Montants (millions d’euros)

6,66

1,20

0,32

4) Les chiffres de la CTIF concernant la transmission d’informations en raison d’indices sérieux de financement du terrorisme le démontrent.

Ces dernières années (2015 & 2016), la CTIF a transmis nettement plus de dossiers relatifs au financement du terrorisme, mais pour des montants relativement peu élevés.

Le renseignement financier peut servir à alimenter des enquêtes criminelles dans la mesure où le renseignement financier peut servir à localiser des individus ou des entités, à établir des liens entre des individus et des entités. Toutefois, en matière de financement du terrorisme, la détection des opérations suspectes en rapport avec le terrorisme ou son financement est particulièrement délicate pour le secteur financier si celui-ci ne sait pas quelles opérations et quelles entités ou individus ils doivent surveiller. C’est pourquoi un canal de communication entre le secteur public et le secteur privé peut s’avérer utile.

Comme indiqué dans la réponse, plusieurs pays ont déjà mis en place des mécanismes qui permettent cette communication (JMLIT au Royaume Uni et « Appel à la vigilance » en France).

En Belgique, la CTIF dispose pour l’instant déjà d’un canal ou mécanisme qui permet une telle communication entre le secteur public et le secteur privé (les articles 79 et 83 de loi du 18 septembre 2017).

Comme indiqué précédemment, d’autres possibilités de coopération sont actuellement examinées dans cet objectif au sein de la plateforme « Financement du terrorisme ».

5) L’affirmation de la Nederlandse Vereniging der banken selon laquelle il est pratiquement impossible de détecter soi-même des financements du terrorisme, étant donné qu'il s'agit souvent de montants peu élevés qui ne peuvent pas être tracés par les banques avec les indicateurs courants, est bel et bien exacte.

Comme indiqué précédemment, cette piste est actuellement examinée.

1) Ja, ik ben op de hoogte van het Nederlandse pilootproject waarbij namen van personen die vermoedelijke jihadisten worden genoemd vertrouwelijk worden gedeeld met de banken zodat deze mogelijk verdachte transacties kunnen doorgeven aan de antiwitwascel FIU-NL, de tegenhanger van de Belgische Cel voor financiële informatieverwerking (CFI).

Banken krijgen de namen van vermoedelijke jihadisten om te kunnen nagaan of ze ongebruikelijke transacties uitvoeren. Ook bijvoorbeeld familieleden en kennissen van deze mogelijke jihadisten worden zo nodig nagetrokken.

De namen worden door de antiwitwascel aan de vier grootste banken verstrekt. De antiwitwascel baseert zich op informatie van de politie.

De antiwitwascel analyseert dan alle opvallende transacties die vanuit de financiële sector worden gemeld.

Verdachte zaken stuurt de antiwitwascel door naar de opsporingsinstanties.

Het kan een belangrijk project zijn want in terroristische zaken zijn de betrokken bedragen vaak beperkt. Er zijn ook vaak geen duidelijke banden tussen de financiële verrichtingen en een terroristische activiteit.

Het aankoop van een vliegticket, de huur van een wagen of overschrijvingen van kleine bedragen zijn gewone financiële verrichtingen en zijn op zichzelf niet verdacht voor een financiële instelling. Dat zijn geen ongebruikelijke transacties, behalve uitgevoerd door iemand bekend als een vermoedelijke jihadist of een familielid of kennis van een jihadist.

Het is bijgevolg niet moeilijk voor de financiële sector en andere aan de antiwitwaswet onderworpen entiteiten deze verrichtingen op te sporen en door te geven aan de CFI.

De ervaring leert dat financiële analyse van belang kan zijn bij een strafonderzoek of om mogelijke terroristische activiteiten die aan de gang zijn te voorkomen of te voorzien. De financiële analyse levert belangrijke informatie om terroristen te lokaliseren, op te volgen en banden tussen terroristen op te sporen.

Met betrekking tot terrorisme kan financiële analyse echter slechts resultaten opleveren indien er contextuele elementen over de betrokkenen aanwezig zijn.

Verschillende landen hebben synergieën opgezet om tot een nauwere samenwerking tussen de overheidssector en de privésector te komen op het gebied van de opsporing en bestrijding van terrorisme en terrorismefinanciering. Er werden platforms of mechanismen opgericht om informatie met de banksector uit te wisselen, onder andere in het Verenigd Koninkrijk (JMLIT), Frankrijk (« Appel à la vigilance »), de Verenigde Staten en Hongkong (FMLIT).

Door de specifieke context van elk land is er geen uniek model voor samenwerking met de privésector.

Het is dus duidelijk dat we synergieën tussen de overheidssector en de privésector moeten versterken.

2) Het bestaande wettelijk kader van de wet van 18 september 2017 tot voorkoming van het witwassen van geld en de financiering van terrorisme en tot beperking van het gebruik van contanten biedt al mogelijkheden om informatie uit te wisselen met de privésector en ter bestrijding van terrorisme en terrorismefinanciering.

Het bestaande wettelijk kader van de wet van 18 september 2017 (artikel 79) stelt de CFI in staat informatie (over vermoedens van terrorisme of financiering van terrorisme) te ontvangen van het openbaar ministerie, de inlichtingendiensten en het OCAD. De mededelingen aan de CFI overeenkomstig artikel 79 worden als meldingen beschouwd, wat de CFI in staat stelt al haar bevoegdheden te gebruiken, en onder meer ook het recht verzoeken inzake deze personen naar alle onderworpen entiteiten te versturen. De onderworpen entiteiten die over financiële informatie met betrekking tot deze personen beschikken zijn verplicht deze informatie aan de CFI te melden.

De CFI meldt de verzamelde informatie door aan de parketten of het federaal parket in geval van ernstige aanwijzingen van financiering van terrorisme (artikel 82 van de wet) en aan de twee inlichtingendiensten en het OCAD in het kader van de bestrijding van het radicaliseringsproces, van terrorisme, de financiering van terrorisme en de witwasverrichtingen die hiermee verband zouden kunnen houden (artikel 83 van de wet).

Binnen het platform « Financiering van terrorisme » (FT), gecreëerd door de Nationale Veiligheidsraad en bestaande uit de CFI, het federaal parket, de twee inlichtingsdiensten, het OCAD en de Thesaurie (FOD Financiën), worden momenteel al de mogelijkheden onderzocht om een gelijkaardige samenwerking uit te werken met onze banken. Dit maakt deel uit van het ontwerpactieplan « strijd tegen de financiering van het terrorisme », voorbereid door het platform FT. Het platform FT is afhankelijk van het Coördinatiecomité voor inlichting en veiligheid. In december 2018 heeft het platform FT het ontwerpactieplan « strijd tegen de financiering van het terrorisme » voorgesteld aan het Coördinatiecomité voor inlichting en veiligheid. Het Coördinatiecomité voor inlichting en veiligheid heeft beslist om het ontwerpactieplanproject « strijd tegen de financiering van het terrorisme » verder te bekijken tijdens haar volgende bijeenkomst.

3)


2016

2017

2018 (tot juli)

Ontvangen meldingen over FT

2 701

2 996

1 787

Aantal dossiers

502

866

415

Aantal dossiers FT doorgemeld aan parketten of federaal parket

112

164

27

Bedragen (miljoen euro)

6,66

1,20

0,32

4) De cijfers van de CFI in verband met de doormeldingen wegens ernstige aanwijzingen van financiering van terrorisme bewijzen dat in terroristische zaken het veelal om relatief kleine bedragen gaat die gemakkelijk onder de radar blijven.

Deze laatste jaren (2015 & 2016) meldde de CFI veel meer dossiers voor financiering van terrorisme door maar voor relatief kleine bedragen.

De financiële inlichting kan gebruikt worden bij strafrechtelijke onderzoeken aangezien deze kan dienen om individuen of entiteiten te lokaliseren en om verbindingen tussen individuen en entiteiten te leggen. Op het gebied van financiering van terrorisme, is de opsporing van verdachte operaties met betrekking tot het terrorisme of met betrekking tot de financiering ervan, echter bijzonder delicaat voor de financiële sector, indien deze niet weet welke operaties en welke entiteiten of individuen in de gaten gehouden moeten worden. Daarom kan een communicatiekanaal tussen de publieke en private sector nuttig zijn.

Zoals aangegeven in het antwoord, hebben reeds verschillende landen mechanismen ingevoerd die deze communicatie mogelijk maakt (JMLIT in het Verenigd-Koninkrijk en « Appel à la vigilance » in Frankrijk).

In België beschikt het CFI momenteel reeds over een kanaal of mechanisme date en dergelijke communicatie tussen de publieke en private sector toelaat. (artikels 79 en 83 van de wet van 18 september 2017). Daarbij worden momenteel, zoals hierboven aangehaald, binnen het platform « Financiering van terrorisme » verdere mogelijkheden van samenwerking onderzocht.

5) De stelling van de Nederlandse vereniging der Banken dat het zelf bijna ondoenlijk is om zelfstandig terrorismefinanciering te ontdekken aangezien het vaak om kleine bedragen gaat die door banken niet te traceren zijn op basis van de gangbare indicatoren klopt.

Zoals hierboven gezegd wordt deze piste momenteel onderzocht.