Op eerdere schriftelijke vragen (onder andere nrs. 4-4252, 5-5063, 6-942 en 6-943) meldt u dat er in 2009 vijf incidenten plaatsvonden en er in 2010 sprake was van een toename tot tachtig incidenten. In 2011 vonden honderd zesendertig incidenten plaats. In 2015 was er sprake van een significante vermindering van het aantal incidenten.

Het beschijnen van de cockpit van een vliegtuig kan de piloot tijdelijk verblinden en dus mogelijk een ongeluk veroorzaken. In de Verenigde Staten wordt onderzocht in hoeverre de verkoop van sterke lasers moet worden aangepakt. Ook in onze buurlanden blijken zich dergelijke incidenten veel voor te doen. In Nederland blijkt het aantal incidenten verder op te lopen in 2015. De Vereniging van Nederlandse Verkeersvliegers (VNV) wil dat dergelijke laserpennen als verboden wapens worden beschouwd.

Wat betreft de wetgeving is vervolging mogelijk bij toepassing van de artikelen 30, 30bis en 31 van de wet van 27 juni 1937 betreffende de regeling der luchtvaart. Een persoon is strafbaar wanneerdie een daad verricht of poogt te verrichten die de luchtwaardigheid of de vliegzekerheid van een luchtvaartuig in gevaar kan brengen, of die een feit pleegt dat van die aard is dat de veiligheid van de personen aan boord van een luchtvaartuig in het gedrang wordt gebracht.

Op de vraag of de huidige wetgeving volstond, antwoordde u toen als volgt : « Indien het aantal incidenten sterk zou toenemen, zal de invoering van nieuwe maatregelen onderzocht worden. »

Uit recente cijfers uit het Verenigd Koninkrijk blijkt het aantal incidenten aldaar op te lopen. Ik verwijs hierbij naar een incident waarbij in februari 2016 een piloot onwel werd en een vlucht van Virgin Atlantic rechtsomkeer moest maken. Zowel in onze wetgeving als in de wetgeving in het Verenigd Koninkrijk moet worden aangetoond dat er gepoogd werd het vliegtuig in gevaar te brengen. Net daarom gaat men de wetgeving aanpassen en alle activiteiten met lasers in de buurt van een luchthaven strafbaar stellen met een boete ten belope van 2 500 pond en mogelijke gevangenisstraffen.

Het betreft een transversale gewestelijke aangelegenheid. De Gewesten zijn bevoegd voor de regionale luchthavens. Zo telt Vlaanderen met de vliegvelden van Antwerpen en Oostende twee regionale luchthavens. In deze context wordt tevens verwezen naar de Vlaamse Luchtvaartcommissie en de « Nota betreffende de beveiliging van en veiligheid op regionale luchthavens : Aanbevelingen ».

Graag had ik hieromtrent dan ook volgende vragen voorgelegd :

1) Uit vorige vragen weet ik dat ook in ons land klachten werden geregistreerd inzake het verblinden van piloten door het beschijnen van de cockpit. Kan u meedelen voor respectievelijk 2014, 2015 en 2016 in welke luchthavens deze plaatsvonden ? Beschikt u over cijfers van incidenten op jaarbasis per regionale luchthaven ?

2) Zet de afname van het aantal incidenten in 2015 zich voort of is er sprake van een substantiële toename van het aantal incidenten in 2016 ten opzichte van de vorige jaren ? Kan u dit toelichten ?

3) Werden er reeds gecoördineerde aanvallen vastgesteld met meerdere lasers ?

4) Kan u meedelen of deze incidenten de veiligheid van de passagiers op enig ogenblik in gevaar brachten ? Zo ja, om hoeveel vluchten ging het ?

5) Werden er bijkomende richtlijnen gegeven aan de nationale en de regionale luchthavens, het veiligheidspersoneel, de politie en de piloten wat betreft deze laserstralen ?

6) Bent u voorstander om naar het voorbeeld van het Verenigd Koninkrijk de wet van 27 juni 1937 betreffende de regeling der luchtvaart aan te scherpen zodat het kwaadwillig gebruik van laserstralen in de buurt van een luchthaven een strafbaar feit op zich wordt, los van het in gevaar brengen van het vliegtuig ?

7) Kan u meedelen hoeveel veroordelingen voor het verblinden met lasers er reeds werden uitgesproken ? In 2012 waren er twee veroordelingen. Hoe verklaart u deze cijfers ?

1. Zie tabel 1.

2. Bij lezing van de tabellen, stelt men een kleine vermindering (-5 %) van de incidenten in 2016 vast.

3. Dergelijke gecombineerde aanvallen werden nog nooit aan onze diensten gemeld.

4. Deze incidenten brengen de veiligheid van de passagiers in diverse gradaties in gevaar, maar het risico wordt als “erg zwak” ingeschaald.

5. Sinds 2014 werd er aan de nationale en de regionale luchthavens, het veiligheidspersoneel, de politie en de piloten geen enkele bijkomende richtlijn gegeven. Het directoraat-generaal Luchtvaart blijft toezien op dergelijke incidenten en zal, indien nodig, in samenwerking met de betrokken stakeholders de gepaste maatregelen nemen.

6. De van kracht zijnde strafbepalingen in de artikelen 30, 30a en 31 van de wet van 27 juni 1937 zijn enerzijds voldoende ad rem om ook deze feiten te omvatten en strafrechtelijk te kunnen vervolgen, het gebruik van laserbundels tegen ATS-personeel inbegrepen, en anderzijds staan de straffen goed in verhouding tot de ernst van deze overtredingen. De procureurs en de magistraten zijn doorgaans tevreden met deze artikelen en de wet wijzigen door specifiek een nieuwe overtreding erin te vermelden, zou juridisch nefast zijn.

7. Het directoraat-generaal Luchtvaart wordt niet automatisch op de hoogte gebracht van veroordelingen voor het gebruik van lasers in het Belgische luchtruim. Het DGLV beschikt niet over cijfers over de processen-verbaal die werden opgesteld en over het aantal veroordelingen. Het DGLV werd op de hoogte gebracht van 2 veroordelingen voor het gebruik van een laser in het laatste trimester van 2012. De overtreder werd conform de artikelen 30, 30a en 31 van de wet van 27 juni 1937 veroordeeld tot een effectieve straf. De vervolging van deze overtredingen wordt vooral gehinderd door de moeilijkheid om de daders te lokaliseren en te identificeren.

Bijlage:

Tab.1: