SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2011-2012 Zitting 2011-2012
________________
1 février 2012 1 februari 2012
________________
Question écrite n° 5-5465 Schriftelijke vraag nr. 5-5465

de Bart Tommelein (Open Vld)

van Bart Tommelein (Open Vld)

à la secrétaire d'État à l'Asile et la Migration, à l'Intégration sociale et à la Lutte contre la pauvreté, adjointe à la ministre de la Justice

aan de staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding, toegevoegd aan de minister van Justitie
________________
Demandeurs d'asile - Afghanistan - Faux documents - Plan d'action Asielzoekers - Afghanistan - Valse documenten - Plan van aanpak 
________________
asile politique
Afghanistan
faux en écriture
fraude
migration illégale
demandeur d'asile
politiek asiel
Afghanistan
valsheid in geschrifte
fraude
illegale migratie
asielzoeker
________ ________
1/2/2012Verzending vraag
4/6/2012Antwoord
1/2/2012Verzending vraag
4/6/2012Antwoord
________ ________
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-5464 Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-5464
________ ________
Question n° 5-5465 du 1 février 2012 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-5465 d.d. 1 februari 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Des demandeurs d'asile afghans achètent à grande échelle des documents devant prouver qu'ils sont menacés de mort dans leur pays par les Talibans, par exemple parce qu'ils travaillaient pour le gouvernement ou les Américains. Les papiers coûtent quelques centaines d'euros. Grâce à ceux-ci, les Afghans espèrent bénéficier plus facilement du statut de demandeur d'asile en Europe ou en Australie. C'est ce que le journal britannique The Guardian a révélé au terme de sa propre enquête.

Je souhaiterais dès lors poser les questions suivantes à la ministre et secrétaire d'État :

1) Comment réagissez-vous à l'information parue dans la presse britannique selon laquelle des demandeurs d'asile « afghans » achètent à grande échelle des faux documents devant prouver qu'ils sont menacés de mort par les Talibans ou qu'ils auraient travaillé pour les Américains ?

2) Vos services ont-ils pris contact avec les autorités britanniques afin d'obtenir davantage d'informations sur la nature de ces faux documents et de pouvoir les détecter ? Dans l'affirmative, quel a été le résultat ? Dans la négative, pourquoi pas et allez-vous le faire ?

3) Vous êtes-vous informé sur ces faux documents auprès des services d'immigration d'autres pays afin de pouvoir, dans la pratique, reconnaître ces documents ? Dans l'affirmative, quel a été le résultat ? Dans la négative, allez-vous le faire et pouvez-vous commenter ?

4) Dans notre pays, des demandeurs d'asile afghans en possession de faux documents ont-ils été découverts, par exemple lors du traitement d'une demande d'asile ? Dans l'affirmative, de combien de personnes s'agit-il et ce nombre est-il en hausse ? Quelles mesures a-t-on prises entre-temps pour s'attaquer à cette forme de fraude ?

5) Êtes-vous prêt à réexaminer toutes les demandes afghanes acceptées récemment afin de vérifier s'il est possible que des autorisations aient été octroyées à des Afghans (également) sur la base de faux en écriture ?

6) Quelles conséquences l'usage de faux documents dans une demande d'asile entraîne-t-il ? Pouvez-vous commenter de manière détaillée et indiquer si la réglementation ne doit pas être améliorée afin de prévenir l'utilisation de faux documents lors d'une demande d'asile ?

 

Afghaanse asielzoekers kopen op grote schaal documenten die moeten bewijzen dat zij in hun vaderland met de dood zijn bedreigd door de Taliban, bijvoorbeeld omdat ze werkten voor de regering of de Amerikanen. De papieren zijn voor enkele honderden euro's te krijgen. Met de stukken hopen de Afghanen makkelijker als asielzoeker in Europa of Australië erkend te worden. Dit heeft de Britse krant The Guardian onthuld op basis van eigen onderzoek.

Graag had ik hierover dan ook volgende vragen gesteld aan de geachte minister en staatssecretaris:

1) Hoe reageert u op het bericht in de Britse pers dat "Afghaanse" asielzoekers op grote schaal valse documenten aankopen die moeten bewijzen dat zij met de dood bedreigd zijn door de Taliban of voor de Amerikanen zouden hebben gewerkt?

2) Hebben uw diensten contact opgenomen met de Britse autoriteiten om meer informatie te bekomen over de aard van deze valse documenten teneinde deze ook hier te kunnen detecteren? Zo ja, wat was hiervan het resultaat? Zo neen, waarom niet en gaat u dit doen?

3) Heeft u informatie ingewonnen over deze valse documenten bij de collega-immigratiediensten in andere landen, teneinde deze documenten in de praktijk te kunnen herkennen? Zo ja, wat was hiervan het resultaat? Zo neen, gaat u dit doen en kan u toelichten?

4) Zijn in ons land Afghaanse asielzoekers in het bezit van valse documenten aangetroffen, bijvoorbeeld bij de behandeling van een asielaanvraag? Zo ja, om hoeveel personen gaat het hier en is er sprake van een stijgende lijn in dit aantal? Welke maatregelen zijn inmiddels getroffen om deze vorm van fraude aan te pakken?

5) Bent u bereid om alle recentelijk ingewilligde Afghaanse asielaanvragen opnieuw tegen het licht te houden, teneinde te kunnen vaststellen of er mogelijk (mede) op grond van valsheid in geschrifte vergunningen zijn verstrekt aan Afghanen?

6) Welke gevolgen zijn er varbonden aan het feit dat men vervalste documenten heeft aangewend om asiel te bekomen? Kan u dit gedetailleerd toelichten en aangeven of de regeling niet moet worden aangescherpt teneinde preventief het aanwenden van valse documenten bij een asielaanvraag te voorkomen?

 
Réponse reçue le 4 juin 2012 : Antwoord ontvangen op 4 juni 2012 :

L'honorable membre trouvera ci-après la réponse à sa question.

1) Je vous remercie d’aborder cette problématique et j’ai donc transmis l’information à mes services. Les instances d’asile, en particulier le Commissariat général aux réfugiés et aux apatrides (CGRA), ont connaissance du fait que les demandeurs d’asile afghans déposent des documents falsifiés à l’appui de leur récit d’asile. Il s’agit de documents divers, allant de passeports et documents d’identité à des pièces qui attestent soi-disant les menaces ou faits de persécution invoqués. Les situations que mentionne « The Guardian » font partie d’un phénomène plus large.

C’est pourquoi les instances d’asile se montrent déjà particulièrement prudentes dans l’évaluation des pièces présentées. Il va de soi que l’on ne se contente pas de suivre simplement les documents présentés par les demandeurs d’asile afghans. L’authenticité des documents est toujours examiné.

2) et 3) Cette problématique est bien connue des instances d’asile depuis un certain temps déjà. Il y a un échange d’information régulier entre mes services et les autorités d’autres pays comme le Royaume Uni, entre autres au sujet de la problématique indiqué par vous. Un échange d’information a eu lieu également par exemple à l’occasion d’indications concernant une filière de demandeurs d’asile vers la Belgique venant du subcontinent indien et qui étaient venu en Royaume Unie avec visa ou un permit de séjour comme étudiant.

4) L’on ne dispose pas de statistiques exactes quant au nombre de dossiers d’asile afghans dans lesquels l’on a rencontré des documents falsifiés, ni concernant l’évolution de ce phénomène.

5) Lorsque l’on communique au CGRA des éléments concrets qui indiquent qu’une décision de reconnaissance du statut de réfugié ou d’octroi de la protection subsidiaire a été prise suite à une fraude, le CGRA procède systématiquement à un réexamen et prend, le cas échéant, une décision de retrait du statut de protection. À l’heure actuelle, le CGRA ne dispose toutefois pas d’indications concrètes concernant les dossiers qui nécessitent un réexamen dans ce contexte.

6) L’utilisation de faux documents est un aspect important dans le cadre d’un jugement portant à savoir s’il y a des raisons pour accorder le statut de réfugié ou la protection subsidiaire. Cela affecte en tout cas la valeur probante des documents soumis par rapport à l’identité et l’origine. D’autre part, cela n’est pas sans importance dans le jugement de la valeur probante des autres pièces soumises ou déclarations (relatives aux motifs pour obtenir l’asile). La prise d’une décision de refus dans ces cas dépend de la valeur probante des autres éléments du dossier.

L’usage de faux documents dans le cadre d’une procédure d’asile peut aussi constituer une circonstance aggravante menant à une interdiction d’entrée (joint à une décision d’éloignement) jusqu’à cinq ans au lieu de trois ans, en vertu du nouveau article 74/11, §1, alinéa 1-3, de la loi sur les étrangers (modifié par la loi du 19 janvier 2012, Moniteur belge du 17 février 2012, et une transposition de la directive retour 2008/115/CE du 16 décembre 2008). Il me semble pour l’instant ne pas être nécessaire de renforcer la règlementation existante.

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vraag.

1) Ik dank u voor het aankaarten van deze problematiek en ik heb de door u aangehaalde informatie dan ook overgemaakt aan mijn diensten. Het is de asielinstanties, in het bijzonder het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS), bekend dat Afghaanse asielzoekers vervalste documenten voorleggen ter staving van hun asielrelaas. Het gaat om diverse documenten, gaande van paspoorten, identiteitsdocumenten, tot stukken die de aangehaalde bedreigingen of feiten van vervolging zogezegd aantonen. De in “The Guardian” aangehaalde situaties maken deel uit van een breder fenomeen.

Om die reden zijn de asielinstanties nu al bijzonder voorzichtig in de beoordeling van de voorgelegde stukken. Het is duidelijk dat men zonder meer voortgaat op de documenten die door Afghaanse asielzoeker worden voorgelegd. De documenten worden steeds naar echtheid onderzocht.

2) en 3) Zoals vermeld, is de problematiek bij de asielinstanties al sinds langer bekend. Er is geregeld sprake van een uitwisseling van gegevens tussen mijn diensten en de autoriteiten van andere landen zoals het Verenigd Koninkrijk, onder meer inzake de door u vermelde problematiek. Eenzelfde uitwisseling gebeurde bijvoorbeeld ook naar aanleiding van de vaststelling van aanwijzingen betreffende een netwerk van asielzoekers naar België afkomstig uit het Indisch subcontinent en die eerder naar het Verenigd Koninkrijk waren gekomen met visa of een verblijfsvergunning als student.

4) Er zijn geen exacte statistische gegevens voorhanden over het aantal Afghaanse asieldossiers waarin vervalste documenten worden aangetroffen of van de evolutie van het fenomeen.

5) Indien aan het CGVS concrete elementen worden meegedeeld die er op wijzen dat een beslissing tot erkenning van een status van vluchteling of toekenning van subsidiaire bescherming werd toegekend na fraude, gaat het CGVS systematisch over tot een heronderzoek en wordt er desgevallend een beslissing tot intrekking van de beschermingsstatus genomen. Op dit ogenblik beschikt het CGVS niet over concrete aanwijzingen voor bepaalde dossiers die een dergelijk heronderzoek noodzakelijk maken.

6) Het gebruik van valse documenten is een belangrijk aspect bij de beoordeling van de vraag of er redenen zijn tot toekenning van de status van vluchteling of subsidiaire bescherming. Het brengt in elk geval de bewijswaarde van de voorgelegde stukken met betrekking tot de identiteit of herkomst in het gedrang. Daarnaast is het niet zonder belang voor de beoordeling van de bewijswaarde van de andere voorgelegde stukken of verklaringen (betreffende de redenen voor het bekomen van asiel). Of er in die gevallen een weigeringsbeslissing wordt genomen, is afhankelijk van de bewijswaarde van de andere elementen in het dossier.

Het gebruik van valse documenten in het kader van een asielprocedure kan ook een verzwarende omstandigheid zijn waardoor de verwijderingsbeslissing kan gepaard gaan met een inreisverbod tot en met vijf jaar in plaats van drie jaar, krachtens het nieuwe artikel 74/11, §1, lid 1-3 van de Vreemdelingenwet (gewijzigd door de wet van 19 januari 2012, Belgisch Staatsblad van 17 februari 2012, en een omzetting van de terugkeerrichtlijn 2008/115/EG van 16 december 2008). Het lijkt mij momenteel niet nodig om de bestaande regelingen aan te scherpen.