SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2010-2011 Zitting 2010-2011
________________
28 janvier 2011 28 januari 2011
________________
Question écrite n° 5-1030 Schriftelijke vraag nr. 5-1030

de Inge Faes (N-VA)

van Inge Faes (N-VA)

au ministre de la Justice

aan de minister van Justitie
________________
Enlèvements d'enfants - Point de contact - Rapatriement Kinderontvoeringen - Aanspreekpunt - Repatriëring 
________________
séquestration de personnes
enfant
droit de garde
mariage mixte
droit de visite
vrijheidsberoving
kind
hoederecht
gemengd huwelijk
omgangsrecht
________ ________
28/1/2011Verzending vraag
12/11/2011Herkwalificatie
28/1/2011Verzending vraag
12/11/2011Herkwalificatie
________ ________
Requalifiée en : demande d'explications 5-1312
Réintroduite comme : question écrite 5-4078
Requalifiée en : demande d'explications 5-1312
Réintroduite comme : question écrite 5-4078
________ ________
Question n° 5-1030 du 28 janvier 2011 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-1030 d.d. 28 januari 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

La perte de contact avec un enfant résidant à l'étranger ou l'enlèvement d'un enfant par l'autre parent représente pour un parent une rude épreuve. Désespéré, il ne sait souvent plus quoi faire. Les mesures possibles en pareil cas dépendent de différents facteurs : l'existence d'un traité entre la Belgique et le pays où réside l'enfant, la relation avec l'autre parent, etc. Il est important de réagir vite, car les chances de retour de l'enfant sont maximales lorsque les initiatives et les procédures nécessaires sont lancées dès l'enlèvement. En revanche, si l'enfant réside déjà à l'étranger depuis des mois voire des années, le parent demandeur court le risque de voir le retour refusé, car on invoque souvent comme raison que l'enfant s'est bien intégré dans son nouveau cadre de vie.

Le gouvernement fédéral a créé un Point de contact afin d' aider le parent qui veut faire revenir son enfant. Ce Point de contact fédéral est chargé de centraliser et de diffuser toute l'information relative aux enlèvements internationaux d'enfants et au droit de visite transfrontalier. Ils renvoient le parent vers d'autres instances compétentes lorsque la requête ne relève pas du Service public fédéral (SPF) Justice.

Le Point de contact fédéral traite chaque dossier individuellement et soutient chaque famille psychologiquement et le cas échéant financièrement. L'intervention est destinée en priorité à couvrir les frais de rapatriement des enfants ou de transport du parent qui rentre en Belgique avec son enfant.

Le Point de contact fédéral remplit une mission importante ; pour pouvoir évaluer son fonctionnement, je souhaiterais une réponse aux questions suivantes :

1) Depuis 2005, combien de dossiers le Point de contact fédéral reçoit-il chaque année ?

2) Depuis 2005, dans combien de cas son intervention a-t-elle été couronnée de succès ?

3) Depuis 2005, combien d'enfants a-t-on rapatriés ?

4) Pouvez-vous fournir un aperçu des pays où les enfants se retrouvent le plus fréquemment, par année depuis 2005 ? Dans combien de cas s'agit-il du pays d'origine du parent qui s'est rendu coupable d'enlèvement ?

 

Als ouder het contact verliezen met je kind dat in een ander land woont of de ontvoering van je kind door de andere ouder is een zware beproeving. Die ouder zit dan in zak en as en weet vaak niet wat te doen. De maatregelen die in dat geval kunnen worden genomen, zijn afhankelijk van een aantal factoren: het al dan niet bestaan van een internationaal verdrag tussen België en het land waar het kind zich bevindt, de relatie met de andere ouder, enzovoort. Snel handelen is ook de boodschap, want de kans dat het kind terugkeert, is het grootst wanneer de nodige initiatieven en procedures snel na de ontvoering volgen. Als het kind daarentegen al maanden of zelfs jaren in het buitenland verblijft, loopt de vragende ouder het risico dat de terugkeer geweigerd wordt. Vaak wordt dan als reden aangehaald dat het kind zich goed aan zijn nieuwe leefomgeving heeft aangepast.

Om de ouder te helpen in zijn queeste om zijn kind terug te krijgen, heeft de federale regering een aanspreekpunt opgericht. Dat Federaal Aanspreekpunt houdt zich bezig met het centraliseren en verspreiden van alle informatie met betrekking tot internationale kinderontvoeringen en grensoverschrijdend omgangsrecht. Ze verwijzen de ouder ook door naar andere bevoegde instanties indien het verzoek niet onder de bevoegdheid valt van de Federale Overheidsdienst (FOD) Justitie.

Het Federaal Aanspreekpunt behandelt elk dossier individueel en geeft in dat kader elke familie psychologische en indien nodig ook financiële bijstand. Die tegemoetkoming is bij voorkeur bestemd om de kosten te dekken van de repatriëring van de kinderen of van het vervoer van de ouder die zijn kind vergezelt bij de terugkeer naar België.

Het Federaal Aanspreekpunt heeft een belangrijke functie en daarom zouden wij graag een antwoord krijgen op volgende vragen, met het oog op de evaluatie van de werking van dit orgaan:

1) Hoeveel dossiers komen sinds 2005 op dit Federaal Aanspreekpunt jaarlijks toe?

2) In hoeveel dossiers was het optreden succesvol sinds 2005?

3) Hoeveel kinderen werden gerepatrieerd sinds 2005?

4) Kan u een overzicht geven van de landen waar de kinderen het vaakst terechtkomen, per jaar en sinds 2005? In hoeveel gevallen is dit het land van herkomst van de ouder die zich bezondigt aan kinderontvoering?