| SÉNAT DE BELGIQUE | BELGISCHE SENAAT | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Session 2010-2011 | Zitting 2010-2011 | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| 28 janvier 2011 | 28 januari 2011 | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Question écrite n° 5-1027 | Schriftelijke vraag nr. 5-1027 | ||||||||
de Inge Faes (N-VA) |
van Inge Faes (N-VA) |
||||||||
au ministre de la Justice |
aan de minister van Justitie |
||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Règlement collectif de dettes - Nombre de dispositions - Médiateurs de dettes | Collectieve schuldenregeling - Aantal schikkingen - Schuldbemiddelaars | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| endettement règlement judiciaire médiateur |
schuldenlast akkoordprocedure bemiddelaar |
||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
|
|
||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Requalifiée en : demande d'explications 5-984 | Requalifiée en : demande d'explications 5-984 | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Question n° 5-1027 du 28 janvier 2011 : (Question posée en néerlandais) | Vraag nr. 5-1027 d.d. 28 januari 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands) | ||||||||
Pour des raisons variées, de plus en plus de membres de notre société sont confrontés à un endettement excessif. Les personnes endettées se rencontrent dans presque toutes les classes sociales. C'est sans doute lié à un modèle économique qui d'une part fait miroiter comme idéal un niveau élevé de consommation, de l'autre engendre une incertitude croissante sur le plan des revenus. Le problème est aiguisé par l'octroi excessif de crédit. La publicité de certains prêteurs, qui jouent sans vergogne sur la pulsion de consommation, n'y est pas étrangère. On martèle que des moyens financiers limités ne font pas obstacle à la souscription d'un prêt à des conditions avantageuses. Afin de venir en aide aux personnes qui se sont lourdement endettées et qui n'arrivent plus à faire face à leurs obligations, le législateur a adopté une loi relative au règlement collectif de dettes (loi du 5 juillet 1998). Celle législation s'applique exclusivement aux non-commerçants, c'est-à-dire : - les salariés ; - les inactifs - les agriculteurs ; - les professions libérales. L'objectif du règlement collectif de dettes est relativement simple : redresser la situation financière du débiteur. Le règlement doit lui permettre d'apurer ses dettes dans la mesure du possible tout en garantissant que sa famille et lui puissent mener une vie conforme à la dignité humaine. Pour mieux cerner le problème du règlement collectif de dettes, je souhaiterais une réponse aux questions suivantes : 1) Combien de décisions d’admissibilité a-t-on prises chaque année depuis 2005 et comment se ventilent-elles par arrondissement judiciaire ? 2) Combien de médiateurs de dettes sont-ils en fonction dans chaque arrondissement judiciaire ? 3) Quel est, par catégorie mentionnée ci-dessus, le nombres d'individus en règlement collectif de dettes par arrondissement et par année depuis 2005 ? 4) Dispose-t-on du nombre de dossiers menés à bon terme et du nombre de dossiers ayant fait l'objet d'une révocation ? 5) Est-il possible d'indiquer les motifs de ces révocations ? |
In onze samenleving kampen steeds meer mensen, om diverse redenen, met een overmatige schuldenlast. Mensen met schulden vindt men immers terug in haast alle lagen van de maatschappij. Wellicht hangt dit samen met een economisch model dat enerzijds de mensen een hoog consumptiepatroon als ideaal voorspiegelt en anderzijds de onzekerheid met betrekking tot het inkomen doet toenemen. Het probleem wordt in niet geringe mate in de hand gewerkt door de buitensporige kredietverlening. De publiciteit van sommige kredietverstrekkers, die zonder enige terughoudendheid inspelen op de consumptiedrang, is daar niet vreemd aan. Daarbij wordt benadrukt dat een gebrek aan financiële middelen geen hinder mag zijn: tegen gunstige voorwaarden kan immers een lening worden aangegaan. Om de mensen die zoveel schulden hebben gemaakt en de gevolgen ervan niet meer kunnen bolwerken te helpen, heeft de wetgever een wet aangenomen betreffende de collectieve schuldenregeling (wet van 5 juli 1998). Deze wetgeving is niet van toepassing op handelaars. Zij slaat uitsluitend op niet-handelaars. Dat wil zeggen: - loontrekkenden; - personen zonder beroep; - landbouwers; - personen die een vrij beroep uitoefenen. Het doel van de collectieve schuldenregeling is relatief eenvoudig: de financiële toestand van de schuldenaar herstellen. Die regeling moet hem in staat stellen zijn schulden in de mate van het mogelijke te betalen en tegelijkertijd waarborgen dat hijzelf en zijn gezin een menswaardig leven kunnen leiden. Om de problematiek van de collectieve schuldenregeling beter te kunnen kaderen, had ik graag een antwoord gehad op volgende vragen: 1) Hoeveel beschikkingen van toelaatbaarheid werden sinds 2005 jaarlijks gewezen en hoe verhouden die zich per gerechtelijk arrondissement? 2) Hoeveel schuldbemiddelaars zijn actief per gerechtelijk arrondissement? 3) Wat is het aantal personen in collectieve schuldregeling per categorie (cfr. supra) per arrondissement en per jaar vanaf 2005? 4) Zijn er cijfers beschikbaar over het aantal dossiers met een goede afloop en het totaal aantal dossiers dat effectief wordt herroepen? 5) Is het mogelijk aan te geven om welke redenen de herroepingen werden gewezen? |