SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2009-2010 Zitting 2009-2010
________________
7 avril 2010 7 april 2010
________________
Question écrite n° 4-7400 Schriftelijke vraag nr. 4-7400

de Geert Lambert (Indépendant)

van Geert Lambert (Onafhankelijke)

au ministre de la Justice

aan de minister van Justitie
________________
Détention d'armes - Absence de demande d'autorisation obligatoire - Encouragement à la remise - Poursuites Bezit van wapens - Niet aanvragen van een verplichte vergunning - Aansporing tot inlevering - Vervolging 
________________
arme personnelle
arme à feu et munitions
arme de petit calibre
persoonlijk wapen
vuurwapen
handvuurwapens
________ ________
7/4/2010Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 6/5/2010)
29/4/2010Antwoord
7/4/2010Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 6/5/2010)
29/4/2010Antwoord
________ ________
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-1637 Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-1637
________ ________
Question n° 4-7400 du 7 avril 2010 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 4-7400 d.d. 7 april 2010 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Selon certains médias, les parquets contactent les détenteurs d'armes qui n'ont pas régularisé leur arme après l'entrée en vigueur de la nouvelle loi sur les armes, afin de les encourager à remettre cette arme.

Cela est-il vrai ? Le ministre peut-il communiquer l'état d'avancement de cette action ?

Quels fichiers sont-ils utilisés pour contacter les détenteurs d'armes non régularisés ? Dans quelle mesure ces fichiers sont-ils complets et fiables ?

Les directives de la circulaire du Collège des procureurs généraux du 18 juin 2009 sont-elles toujours en vigueur pour les détenteurs d'armes en question et ceux-ci ne sont-ils donc pas poursuivis pour détention illégale d'armes s'ils renoncent volontairement à leur arme ? On peut se demander si le fait de remettre une arme illégale à l'instigation du parquet peut toujours être considéré comme une remise volontaire.

Cela signifie de facto que les citoyens qui, sciemment, pendant la période d'amnistie, ne s'étaient pas mis en règle avec la loi du 8 juin 2006 réglant des activités économiques et individuelles avec des armes ne courent pas de risques de poursuites pour détention illégale d'armes.

Jusqu'à quelle date la période transitoire instaurée par la circulaire du 18 juin 2009 est-elle en vigueur ?

 

Volgens sommige media schrijven de parketten de wapenbezitters die hun wapen na de invoering van de nieuwe wapenwet niet geregulariseerd hebben, aan om hen aan te sporen dit wapen in te leveren.

Klopt dat? Kan de minister een stand van zaken geven van die actie?

Welke bestanden worden gebruikt bij het aanschrijven van de niet-geregulariseerde wapenbezitters? In hoever zijn die bestanden volledig en betrouwbaar?

Gelden voor de wapenbezitters in kwestie nog steeds de richtlijnen uit de rondzendbrief van het College van procureurs-generaal van 18 juni 2009 en worden ze dus niet vervolgd voor illegaal wapenbezit indien ze vrijwillig afstand doen van hun wapen? Men kan zich afvragen of het inleveren van een illegaal wapen na aansporing van het parket nog steeds als een vrijwillige inlevering beschouwd kan worden.

Dit betekent de facto dat mensen die zich willens en wetens niet in orde stelden met de wet van 8 juni 2006 houdende regeling van economische en individuele activiteiten met wapens, tijdens de amnestieperiode geen risico lopen op vervolging wegens illegaal wapenbezit.

Tot welke datum geldt de overgangsperiode die door de rondzendbrief van 18 juni 2009 is ingesteld?

 
Réponse reçue le 29 avril 2010 : Antwoord ontvangen op 29 april 2010 :

Il est en effet exact que certains parquets écrivent à des détenteurs d’armes connus pour ne pas avoir entrepris les démarches nécessaires pour se mettre en règle. L’intention est d’ailleurs de généraliser cette pratique. Cela dépend toutefois de la capacité des services des armes provinciaux à assumer cette tâche.

Pour ce faire, ils se basent sur des listes de détenteurs d’armes connus, lesquelles proviennent du Registre central des armes et sont contrôlées par les services des armes provinciaux. Ils comparent la liste des détenteurs d’armes qui étaient déjà connus avant l’entrée en vigueur de la nouvelle loi sur les armes avec la liste des détenteurs d’armes qui ont fait renouveler leur ancien permis, en tenant bien entendu compte des demandes en cours de traitement.

On ne peut pas partir du principe que ce système permet de retrouver toutes les personnes qui ne se sont pas mises en régle. Cependant, il permet de repérer la grande majorité d’entre elles. D’autres ne se feront prendre que plus tard, à l’occasion d’un contrôle, d’une nouvelle demande ou dans d’autres circonstances.

Les directives de la circulaire du Collège des procureurs généraux du 18 juin 2009 sont encore d’application. Aucune limite n’y a été fixée. Quiconque, pour quelque raison que ce soit, ne s’est pas mis en règle et n’a par ailleurs rien à se reprocher, a la possibilité d’échapper à des poursuites à condition qu’il renonce volontairement à l’arme en question et paie une transaction. L’aspect volontaire de la démarche est peut-être relatif mais il existe puisque l’intéressé a également la possibilité de se défendre devant le juge répressif.

Het klopt inderdaad dat sommige parketten wapenbezitters van wie het bekend is dat ze niet de nodige stappen hebben gezet om zich in orde te stellen aanschrijven. Het is trouwens de bedoeling dat dit overal gebeurt. Dit hangt echter af van de capaciteit van de provinciale wapendiensten om zich bezig te houden met deze zaak.

Ze baseren zich hiervoor op lijsten van gekende wapenbezitters, afkomstig van het Centraal Wapenregister en gecontroleerd door de provinciale wapendiensten. Ze vergelijken de lijst van de wapenbezitters die al voor de inwerkingtreding van de nieuwe wapenwet bekend waren met de lijst van de wapenbezitters die hun oude vergunningen hebben laten hernieuwen en ze houden uiteraard ook rekening met de nog in behandeling zijnde aanvragen.

Men mag er niet van uit gaan dat dit systeem toelaat alle personen die zich niet in orde hebben gesteld, terug te vinden. Het laat wel toe de grote meerderheid onder hen te ontdekken. Anderen zullen pas later tegen de lamp lopen naar aanleiding van een controle, van een nieuwe aanvraag, of van andere omstandigheden.

De richtlijnen van de omzendbrief van het College van procureurs-generaal van 18 juni 2009 worden nog steeds toegepast. Er is daarop geen limiet gesteld. Wie zich, om welke reden dan ook, niet in orde heeft gesteld én aan wie verder niets te verwijten valt, krijgt de kans te ontsnappen aan verdere vervolging op voorwaarde dat hij het betrokken wapen vrijwillig afstaat en bovendien een minnelijke schikking betaalt. De vrijwilligheid hiervan is misschien relatief, maar ze bestaat omdat de betrokkene ook kan kiezen zich te verdedigen voor de strafrechter.