Volgens een rapport van het Vlaams Vredesinstituut is de vergunde invoer van kleine en lichte vuurwapens het voorbije jaar voor het derde jaar op rij sterk gestegen (35 % meer dan in 2008). Op vier jaar tijd is de totale waarde van de invoervergunningen voor die vuurwapens bijna verdrievoudigd. Die vuurwapens worden voornamelijk aangevraagd door handelaars. De sterke stijging van de vergunde invoer van vuurwapens kan volgens het Vredesinstituut gedeeltelijk worden verklaard door de toegenomen invoer van de wapens door handelaars in opdracht van de Belgische overheid, maar het gros van de stijging betreft vuurwapens waarvan de handelaars nog niet wisten wie ze ging kopen op het moment van de vergunningsaanvraag. Die wapens zijn dus waarschijnlijk bestemd voor particulieren.

De provinciale wapendiensten en politionele overheden oefenen echter geen controle uit op het lot van een wapen nadat het wordt ingevoerd. Ze nemen pas kennis van het bestaan van een wapen wanneer een dossier wordt ingediend.

Wie wapens invoert zonder meteen een vergunning aan te vragen, pleegt een misdrijf. De regering kondigde onlangs aan van de handel in illegale wapens een prioriteit te maken, maar toch worden dergelijke misdrijven niet systematisch opgespoord of gecontroleerd.

Nochtans zou dit kunnen worden gecontroleerd. De eenvoudigste oplossing zou erin bestaan dat de federale wapendiensten contact opnemen met de Vlaamse administratie en de invoervergunningen worden vergeleken met de aangevraagde wapenvergunningen.

Ook kunnen de registers van de wapenhandelaars worden gecontroleerd. In die registers staat welke wapens zijn ingevoerd en wat nadien met die wapens gebeurt.

Vandaar mijn vragen:

1. Is de minister van plan om met de Vlaamse minister van Economie overleg te plegen over het doorspelen van invoervergunningen voor wapens aan de federale en provinciale wapendiensten?

2. Voeren de politionele overheden controles uit op de wapenregisters van de wapenhandelaars?

3. Hoeveel controles gebeuren er jaarlijks, en hoeveel inbreuken werden bij de controles vastgesteld?

4. Heeft de sterke stijging van de invoervergunningen voor handvuurwapens een weerslag op het aantal aangevraagde wapenvergunningen?

5. Meent de minister dat de federale wapendiensten zicht hebben op wat met de ingevoerde wapens gebeurt?

1. Op ambtelijk niveau bestaat er reeds lang een goede en rechtstreekse communicatie tussen de dienst Controle Wapenhandel van het Vlaams gewest en de (Vlaamse) provincies en zowel met betrekking tot specifieke invoerdossiers als meer algemeen wordt er tussen deze niveaus goed samengewerkt. Binnenkort zal een aanvang worden gemaakt met het systematisch ter kennis van de provinciale wapendiensten brengen van de afgegeven invoervergunningen.

2. en 3. Deze punten behoren tot de bevoegdheid van mijn collega van Binnenlandse Zaken, aan wie de vraag ook werd gesteld.

4. Er zijn momenteel nog geen aanwijzingen dat er een verband bestaat tussen het gestegen aantal invoervergunningen en het aantal aangevraagde wapenbezitsvergunningen. Wellicht wordt enerzijds een deel van de ingevoerde wapens opnieuw uitgevoerd door de betrokken wapenhandelaars en begeven anderzijds steeds meer jagers en sportschutters zich naar de buurlanden om er hun wapens tegen gunstiger voorwaarden aan te schaffen. Zolang dit alles gebeurt op een wettige manier, stelt zich geen probleem.

5. Het is een feit dat het federaal niveau a priori slechts een zicht heeft op de ingevoerde wapens naar aanleiding van een controle van registers bij wapenhandelaars. Dit is inderdaad nog voor verbetering vatbaar. Binnenkort komt er een nieuw uitvoeringsbesluit dat de opspoorbaarheid van de wapens zal regelen.