Op 28 januari 2010 werd de zogenaamde negende ronde in de onderhandelingen tussen de vertegenwoordiger van de dalai lama en de vertegenwoordigers van de Chinese regering over Tibet gestart. Voor het eerst in vijftien maanden vonden er dus nieuwe besprekingen plaats. De Verenigde Staten (VS), Canada, Groot-Brittannië en Denemarken spraken officieel de hoop uit dat deze onderhandelingen constructief zouden verlopen en dat ze zouden resulteren in een betere toekomst voor Tibet. 'Overleg en dialoog zijn immers de enige weg naar een vreedzame oplossing voor het vraagstuk Tibet', aldus de Deense minister van Buitenlandse Zaken.

Men kan zich de vraag stellen of de Chinese overheid bij de start van de onderhandelingen wel werkelijk de wil had om naar een mogelijke oplossing te streven. Net voor de start keurde de politieke top een nieuw ontwikkelingsplan voor Tibet goed op het zogenaamde 'Vijfde Tibet Work Forum'. In essentie komt dit plan erop neer een grotere impuls te geven aan de economische ontwikkeling van de Tibetaanse regio. Tot op heden heeft de regering in Peking reeds 19 miljard euro geïnvesteerd met de bedoeling de Tibetaanse bevolking welvarender te maken. Het streven naar een hogere levensstandaard voor de Tibetanen is op zich een lovenswaardig initiatief, maar spijtig genoeg zitten hier andere bedoelingen achter. Niet alleen wil men de onrust bij de arme bevolking neutraliseren door hen, via een hoger welvaartspeil, los te weken van de dalai lama, maar men wil ook de infrastructuur uitbreiden. Met nieuwe wijken, ziekenhuizen, een nieuw vliegveld en bedrijfsterreinen wenst men vooral nog meer Han Chinezen aan te trekken. Door de goedkeuring van dit plan gaf de communistische regering een schot voor de boeg van de onderhandelingen: een onafhankelijk, separaat of zelfs autonoom Tibet is voor Peking onmogelijk.

De gesprekken bleken bijgevolg een maat voor niets. De Chinese staatsmedia meldden op 1 februari, na afloop van de gesprekken, dat er geen concessies inzake de Chinese nationale soevereiniteit worden gedaan. Intussen heeft president Barack Obama laten weten dat hij in de loop van het voorjaar de dalai lama officieel zal ontvangen.

1. Heeft ons land, net zoals de VS, Canada, Groot-Brittannië en Denemarken ook bij de Chinese regering aangedrongen op constructieve onderhandelingen? Zo neen, om welke reden?

2. In welke mate, al dan niet in overleg met de andere Europese lidstaten, is ons land bereid steun te verlenen aan wezenlijke onderhandelingen tussen de Chinese regering en de vertegenwoordigers van de dalai lama om tot een zinvolle oplossing van het Tibetaanse vraagstuk te komen?

3. Kan voor de Belgische diplomatie het 'Memorandum betreffende echte autonomie voor het Tibetaanse volk' als uitgangspunt dienen voor een duurzame en vreedzame oplossing?

4. Bij de vorige onderhandelingsronde in 2008 heeft de Europese Unie (EU) de Chinese overheid verzocht om snel vooruitgang te boeken met het oog op een wezenlijke dialoog, die constructief en resultaatgericht zou zijn. Heeft de EU bij de start van de recente onderhandelingen een gelijkaardige verklaring afgelegd?

5. Is er op Europees niveau enige reactie geweest rond het Chinese nieuwe ontwikkelingsplan voor Tibet?

1. In belangrijke bilaterale contacten met de Chinese autoriteiten benadrukt ons land de hoop dat de Chinees-Tibetaanse onderhandelingen tot oplossingen leiden die voor beide partijen aanvaardbaar zijn.

2. België is bereid om, indien gevraagd, in Europees Unie (EU)-verband steun te verlenen aan de onderhandelingen tussen de Chinese regering en de vertegenwoordigers van de Dalai Lama om tot een oplossing van het Tibet-vraagstuk te komen. Maar omdat China de gesprekken als een binnenlandse aangelegenheid beschouwt, is een vraag om externe hulp zo goed als uitgesloten.

3. Het komt in de eerste plaats aan de Chinese onderhandelaars en de vertegenwoordigers van de Dalai Lama toe om tot een oplossing te komen die voor beide partijen aanvaardbaar is. Het “Memorandum betreffende echte autonomie voor het Tibetaanse volk” is een weergave van de Tibetaanse verzuchtingen. China heeft reeds meermaals aangegeven dat bepaalde elementen uit dit memorandum (zoals de uitbreiding van de Tibetaanse Autonome regio) niet besproken kunnen worden.

4. De EU heeft bij de start van de recente onderhandelingen tussen de Chinese regering en de vertegenwoordigers van de Dalai Lama geen verklaring afgelegd.

5. Er is geen Europese reactie geweest op het nieuwe ontwikkelingsplan voor Tibet. Dat is ook niet mogelijk, aangezien de Chinese regering het plan nooit publiek heeft gemaakt. Het Chinese persagentschap Xinhua heeft slechts geruime tijd na de feiten gemeld dat het CCP-Politbureau zo'n plan had uitgewerkt en gaf in één paragraaf de grote lijnen weer.