SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2009-2010 Zitting 2009-2010
________________
29 décembre 2009 29 december 2009
________________
Question écrite n° 4-6393 Schriftelijke vraag nr. 4-6393

de Ann Somers (Open Vld)

van Ann Somers (Open Vld)

au secrétaire d'État à l'Intégration sociale et à la Lutte contre la pauvreté, adjoint à la ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de l'Intégration sociale

aan de staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding, toegevoegd aan de Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie
________________
Demandeurs d'asile - Politique d'accueil actuelle - Modifications Asielzoekers - Huidig opvangbeleid - Wijzigingen 
________________
asile politique
Agence fédérale pour l'accueil des demandeurs d'asile
politique migratoire
Office des étrangers
équipement social
demandeur d'asile
politiek asiel
Federaal Agentschap voor de opvang van asielzoekers
migratiebeleid
Dienst Vreemdelingenzaken
sociale voorzieningen
asielzoeker
________ ________
29/12/2009Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 29/1/2010)
6/5/2010Einde zittingsperiode
29/12/2009Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 29/1/2010)
6/5/2010Einde zittingsperiode
________ ________
Requalification de : demande d'explications 4-1322 Requalification de : demande d'explications 4-1322
________ ________
Question n° 4-6393 du 29 décembre 2009 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 4-6393 d.d. 29 december 2009 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Le secrétaire d'État a reconnu qu'il fallait mettre un terme au nombre toujours croissant de demandeurs d'asile qui introduisent sans cesse de nouvelles demandes d'asile : environ 30 % des demandes d'asile ont un caractère multiple, avec une moyenne de cinq demandes d'asile par demandeur d'asile. L'autorité doit donc s'occuper de chaque demande. Pas étonnant que les centres ouverts soient peu à peu saturés. Je me réjouis que le gouvernement ait adopté un projet de loi sinon, certains demandeurs d'asile continueront à occuper de manière abusive des places dans les centres ouverts.

Le secrétaire d'État a également indiqué qu'un protocole d'accord était actuellement élaboré entre Fedasil et l'Office des étrangers, notamment, en vue de combattre la « prolongation » du séjour dans des centres ouverts. Ce sont déjà de bonnes nouvelles pour promouvoir les départs.

En outre, il semble que le rythme auquel se créent de nouvelles places d'accueil ne soit pas proportionnel au nombre croissant de demandeurs d'asile à qui une place doit être attribuée. Ces trois derniers mois, le nombre de premières demandes d'asile a augmenté de plus de 400 (+ 411) en septembre 2009, de 500 (+ 526) en octobre 2009 et de 700 (+ 691) en novembre 2009, chaque fois en comparaison avec l'année précédente. C'est précisément la période durant laquelle des demandeurs d'asile peuvent introduire une demande de régularisation, de sorte qu'il y a bel et bien un effet d'aspiration.

Le secrétaire d'État veut prendre différentes mesures pour adapter la politique d'accueil. Avec près de 17.000 personnes, les centres d'accueil pour demandeurs d'asile sont saturés. Par ailleurs, environ 1.200 demandeurs d'asile séjournent dans un hôtel. Le gouvernement a déclaré en septembre dernier que ce nombre doit être réduit et il a libéré à cet effet deux millions d'euros pour pouvoir régler le problème dès que possible. Étant donné le nombre croissant de demandeurs d'asile et le manque de places dans les centres d'accueil, Fedasil a été contraint de renvoyer 1.200 demandeurs d'asile vers les CPAS où ils peuvent bénéficier d'un soutien financier. Il a également décidé qu'au bout de quatre mois d'aide matérielle dans un centre, les demandeurs d'asile pouvaient bénéficier d'une aide du CPAS s'ils disposent, notamment, d'un contrat de location. Je voudrais lui dire que c'est dangereux : nous savons, par expérience, que l'octroi d'une aide financière aux demandeurs d'asile génère un important effet d'aspiration. C'est précisément en raison de l'explosion du nombre de demandeurs d'asile en 1999 (35.778 demandes) et en 2.000 (42.691 demandes) que le gouvernement de l'époque avait décidé de passer à un système d'aide matérielle pendant la procédure d'asile. Le principe de l'aide matérielle a été ancré dans la loi relative à l'accueil. Le retour à l'aide financière risque de nous ramener à la situation que nous avons connue il y a dix ans. J'espère donc qu'il s'agit seulement d'une solution provisoire.

Je souhaiterais par conséquent obtenir une réponse aux questions suivantes :

1) Dans quel délai le secrétaire d'État mettra-t-il en oeuvre la mesure visant à limiter l'accueil de demandeurs d'asile qui introduisent des demandes d'asile multiples ?

2) Quelles actions envisage-t-il de prendre pour faire diminuer le nombre de demandeurs d'asile qui séjournent actuellement dans des hôtels ? Va-t-il également renvoyer ces demandeurs d'asile aux CPAS ?

3) Entre-temps, combien de demandeurs d'asile bénéficient-ils déjà du soutien financier au lieu d'une aide matérielle ? Quel est leur nombre précis à l'heure actuelle ? Quand prévoit-il de mettre un terme au soutien financier ?

4) Dans quel délai un nouveau protocole d'accord sera-t-il conclu entre Fedasil et l'Office des étrangers ? Quel échange d'informations prévoit-on pour promouvoir les départs des centres ouverts ? De quelle manière le protocole d'accord améliorera-t-il l'organisation du retour des demandeurs d'asile déboutés et des familles d'illégaux ? Quelles associations sont-elles prévues pour élaborer une politique d'asile cohérente ?

5) Partage-t-il le point de vue de son collègue Wathelet selon lequel le nombre croissant de demandes d'asile de ces trois derniers mois n'a aucun rapport avec l'actuelle campagne de régularisation ?

 

De geachte staatssecretaris heeft ingezien dat een einde moet komen aan het steeds stijgend aantal asielzoekers dat telkens een nieuwe asielaanvraag indient: ongeveer 30% van de asielaanvragen kent een meervoudig karakter met een gemiddelde van vijf asielaanvragen per asielzoeker. Hiervoor moet telkens opvang worden voorzien van staatswege. Geen wonder dat de open centra langzamerhand overvol zitten. Ik ben blij dat de regering een wetsontwerp heeft goedgekeurd, anders blijven sommige asielzoekers voor een onredelijk lange termijn plaatsen in de open opvangcentra bezetten.

Daarnaast verklaarde hij dat er momenteel werk wordt gemaakt van een Protocolakkoord tussen Fedasil en Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) om ondermeer "verlenging" van verblijf in open centra tegen te gaan. Dit is althans goed nieuws om de uitstroom te bevorderen.

Anderzijds blijkt het tempo waarbij nieuwe opvangplaatsen gecreëerd worden, niet in verhouding te staan met het stijgend aantal asielzoekers aan wie een opvangplaats moet toegewezen worden. De laatste drie maanden steeg het aantal eerste asielaanvragen immers met respectievelijk, meer dan 400 (+ 411) in september 2009 , 500 (+ 526) in oktober 2009, en 700 (+ 691 ) in november 2009 in vergelijking met vorig jaar. Dit is precies de periode waarin men een regularisatieaanvraag kan indienen zodat wel degelijk van een aanzuigeffect moet gesproken worden.

Hij wil verschillende maatregelen nemen om het opvangbeleid aan te passen. De opvangcentra voor asielzoekers zitten overvol met bijna 17 000 personen. Daarnaast zitten al circa 1 200 asielzoekers op hotel. De regering verklaarde in september al dat dit aantal moet worden afgebouwd en maakte hiervoor 2 miljoen euro vrij zodat hij dit zo snel mogelijk in orde kan brengen. Omwille van het stijgende aantal asielzoekers en het gebrek aan opvangplaatsen in de opvangcentra werd Fedasil genoodzaakt om 1 200 asielzoekers naar de OCMW's door te verwijzen waar ze financiële steun kunnen genieten. Hij besliste daarenboven dat asielzoekers na vier maanden materiële hulpverlening in een centrum, van OCMW-steun konden genieten indien ze onder meer over een huurcontract beschikken. Ik wil hem erop wijzen dat het gevaarlijk is: we hebben juist uit het verleden geleerd dat het verlenen van financiële steun aan asielzoekers een belangrijk aanzuigeffect genereert. Juist omwille van de explosie van het aantal asielzoekers in 1999 (35 778 asielaanvragen) en 2000 (42 691 asielaanvragen), had de toenmalige regering vroeger beslist om over te stappen naar een systeem van materiële steunverlening tijdens de duur van de asielprocedure. Het principe van materiële steun werd verankerd in de opvangwet. De terugkeer naar financiële steun riskeert dat we opnieuw verzeilen in de situatie die we tien jaar geleden gekend hebben. Ik hoop dus dat dit slechts een tijdelijke noodoplossing is.

Ik kreeg dan ook graag een antwoord op de volgende vragen:

1) Binnen welke termijn zal de geachte staatssecretaris de maatregel toepassen om de opvang van asielzoekers met veelvuldige asielaanvragen te kunnen beperken?

2) Welke acties zal hij ondernemen om het aantal asielzoekers die nu in hotels verblijven, te doen afnemen? Gaat hij deze asielzoekers ook doorsturen naar de OCMW's?

3) Hoeveel asielzoekers genieten ondertussen al financiële steun in plaats van materiële opvang? Wat is hun precieze aantal vandaag ? Wanneer voorziet hij om het verlenen van financiële steun terug af te bouwen?

4) Wanneer zal een nieuw Protocolakkoord afgesloten worden tussen Fedasil en de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) ? Welke informatie-uitwisseling is daarin voorzien om de uitstroom uit de open centra te bevorderen ? Op welke manier zal het Protocolakkoord de terugkeer van afgewezen asielzoekers en illegale gezinnen beter organiseren en optimaliseren? Welke samenwerkingsbanden worden concreet voorzien, om een coherent asielbeleid uit te tekenen ?

5) Deelt hij de stelling van zijn collega, de heer Wathelet, die stelt dat het stijgend aantal asielaanvragen de laatste drie maanden geen link heeft met de huidige regularisatiecampagne?