SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2009-2010 Zitting 2009-2010
________________
23 décembre 2009 23 december 2009
________________
Question écrite n° 4-6349 Schriftelijke vraag nr. 4-6349

de Nahima Lanjri (CD&V)

van Nahima Lanjri (CD&V)

au secrétaire d'État au Budget, à la Politique de migration et d'asile, à la Politique des familles et aux Institutions culturelles fédérales

aan de staatssecretaris voor Begroting, Migratie- en asielbeleid, Gezinsbeleid en Federale Culturele Instellingen
________________
Réfugiés - Programme de réinstallation - Fonds des réfugiés Vluchtelingen - Resettlementprogramma - Vluchtelingenfonds 
________________
réinstallation de personnes
asile politique
réfugié politique
intégration des migrants
demandeur d'asile
hervestiging van personen
politiek asiel
politieke vluchteling
integratie van migranten
asielzoeker
________ ________
23/12/2009Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 25/1/2010)
6/5/2010Einde zittingsperiode
23/12/2009Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 25/1/2010)
6/5/2010Einde zittingsperiode
________ ________
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-1282 Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-1282
________ ________
Question n° 4-6349 du 23 décembre 2009 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 4-6349 d.d. 23 december 2009 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

À la demande de l'Union européenne, la Belgique a décidé de lancer un projet pilote de réinstallation de réfugiés. Ce programme permet à des réfugiés qui ont fui leur pays et qui ont trouvé un asile temporaire dans un autre pays de s'établir dans un troisième pays. Dans ce dernier, les réfugiés bénéficient d'une protection permanente grâce à l'octroi d'une certaine forme de droit de séjour à durée non déterminée. Pour les réfugiés qui entrent en ligne de compte pour le programme de réinstallation, le retour dans leur pays d'origine et l'intégration dans leur premier pays d'accueil sont impossibles.

En 2009, les autorités belges ont décidé de faire venir dans notre pays un groupe d'Irakiens qui séjournaient depuis longtemps dans des camps de réfugiés en Syrie et en Jordanie. Le Commissariat général aux réfugiés et aux apatrides (CGRA) et l'Agence fédérale pour l'accueil des demandeurs d'asile (Fedasil) ont préparé ensemble et mis en vigueur ce projet pilote, depuis l'identification des personnes, en Syrie et en Jordanie, qui ont besoin de protection sur la base de dossiers transmis par le Haut Commissariat des Nations Unies pour les réfugiés (UNHCR) jusqu'à l'établissement d'un accompagnement approprié en vue d'une intégration durable dans la société belge. L'organisation internationale pour les migrations (OIM) a amené les réfugiés en Belgique. Entre-temps, un groupe de réfugiés est également arrivé.

D'autres pays européens ont aussi des programmes de réinstallation. Ainsi, l'Allemagne a récemment accueilli 2500 Irakiens essentiellement chrétiens. En outre, ce pays s'est engagé à maintenir ce principe indépendamment des directives européennes. Les Pays-Bas accueillent également un contingent fixe de réfugiés dans le cadre d'un programme de réinstallation. Enfin, le Fonds européen des réfugiés prévoit un soutien aux États membres de l'Union européenne qui déposent en temps voulu un dossier de réinstallation d'un groupe de réfugiés.

J'aimerais que le secrétaire d'État réponde aux questions suivantes :

1) Est-il persuadé de l'utilité du programme de réinstallation ?

2) Le gouvernement a-t-il l'intention d'accueillir, à l'instar de nos pays voisins, tous les ans ou tous les deux ans, un contingent fixe de réfugiés par le biais du programme de réinstallation ?

3) Des projets concrets de réinstallation d'un nouveau groupe de réfugiés seront-ils développés dans un proche avenir ?

4) Combien de réfugiés feront-ils partie de ce groupe ?

5) De quels pays ou de quelles régions ces réfugiés viendront-ils ?

6) Le secrétaire d'État déposera-t-il un dossier afin que l'on puisse faire appel au soutien du Fonds européen des réfugiés ?

 

Op vraag van de Europese Unie besliste België om een pilootproject op te starten in verband met resettlement of hervestiging. Via resettlement worden vluchtelingen die hun thuisland zijn ontvlucht en tijdelijk onderdak hebben gevonden in een ander land, hervestigd in een derde land. In dat land krijgen de vluchtelingen blijvende bescherming door toekenning van een zekere vorm van verblijfsrecht van onbepaalde duur. Voor vluchtelingen die voor resettlement in aanmerking komen is een terugkeer naar hun land van herkomst en integratie in hun eerste opvangland onmogelijk.

In 2009 besliste de Belgische overheid om een groep Irakezen die reeds lange tijd in vluchtelingenkampen in Syrië en Jordanië zaten, te laten overkomen naar ons land. Het Commissariaat-generaal voor de vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS) en het Federale Agentschap voor de opvang van asielzoekers (Fedasil) hebben gezamenlijk dit pilootproject voorbereid en in werking gesteld, gaande van de identificatie van personen in Syrië en Jordanië die nood hebben aan bescherming op basis van dossiers die werden overgemaakt door de United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR), tot het opstellen van een aangepaste begeleiding met het oog op hun duurzame integratie in onze Belgische samenleving. De Internationale Organisatie voor migratie (IOM) bracht de vluchtelingen naar België. Ondertussen is er hier ook een groep vluchtelingen aangekomen.

Ook andere Europese landen hebben resettlement-programma's. Zo nam Duitsland recent 2 500 overwegend christelijke Irakezen op. Verder engageerde dit land zich om dit principe te blijven behouden, welke ook de Europese richtlijnen mogen zijn. Ook Nederland neemt tweejaarlijks een bepaald contingent vluchtelingen op in het kader van een resettlement-programma. Verder voorziet het Europees Vluchtelingenfonds in steun voor de Lidstaten van de Europese Unie die tijdig een dossier indienen om een groep vluchtelingen te hervestigen.

Graag had ik hieromtrent de volgende vragen aan de geachte staatssecretaris gesteld:

1) Is hij overtuigd van het nut van resettlement?

2) Heeft de regering de intentie om zoals in onze buurlanden jaarlijks of tweejaarlijks een bepaald contingent vluchtelingen via resettlement in België op te vangen?

3) Bestaan er concrete plannen om in de nabije toekomst een nieuwe groep vluchtelingen te hervestigen?

4) Uit hoeveel vluchtelingen zal deze groep bestaan?

5) Uit welke landen of welke regio's zullen deze vluchtelingen komen?

6) Zal hij een dossier indienen zodat er een beroep kan gedaan worden op steun uit het Europees Vluchtelingenfonds?