SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2007-2008 Zitting 2007-2008
________________
7 novembre 2007 7 november 2007
________________
Question écrite n° 4-60 Schriftelijke vraag nr. 4-60

de Berni Collas (MR)

van Berni Collas (MR)

au ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargé des Affaires européennes

aan de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Europese Zaken
________________
Communauté germanophone - Etudiants germanophones en médecine - Problèmes liés au numerus clausus - Garantie de relève du nombre de médecins Duitstalige Gemeenschap - Duitstalige studenten geneeskunde - Problemen met de numerus clausus - Gewaarborgd quotum artsen 
________________
Communauté germanophone
étudiant
université
médecin
sélection des élèves
Duitstalige Gemeenschap
student
universiteit
dokter
leerlingenselectie
________ ________
7/11/2007Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 6/12/2007)
20/12/2007Dossier gesloten
7/11/2007Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 6/12/2007)
20/12/2007Dossier gesloten
________ ________
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-14
Verwantschap met een andere vraag : vraag om uitleg 4-32
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-14
Verwantschap met een andere vraag : vraag om uitleg 4-32
________ ________
Question n° 4-60 du 7 novembre 2007 : Vraag nr. 4-60 d.d. 7 november 2007 :

« Si un quota spécifique pour les étudiants en première année médecine originaires de la Communauté germanophone n’est pas prévu dans le futur, il sera fort à craindre que nous allons subir dans notre petite Communauté, déjà classée zone rouge à ce jour, un désert médical tant au niveau des généralistes que pour les spécialistes ! »

C’est l’Association des médecins généralistes de l’Eifel qui tire la sonnette d’alarme.

Pour quelque 30.000 habitants, la zone concernée compte vingt médecins généraliste. Dans dix ans, il n’y en aura plus que quatorze. La moyenne d’âge des médecins généralistes est d’ailleurs de 45 ans à l’heure actuelle.

Avec une moyenne de 1.450 habitants par généraliste, les cinq communes du Sud de la Communauté germanophone se situent nettement au-dessus des 600 habitants par généraliste, donc de la moyenne nationale.

L’année passée par exemple, treize étudiants germanophones étaient inscrits à la Faculté de médecine de l’UCL, dont quatre ont réussi leur première année, mais une étudiante seulement à franchi le numerus clausus. Or, pour pouvoir travailler dans notre région, l’allemand est indispensable pour les généralistes, peut-être moins pour les spécialistes.

Cette évolution est évidemment inquiétante et nous interpelle.

Mes questions :

1. Est-ce que l’on peut envisager d’introduire un « quota spécifique » pour étudiants du régime linguistique allemand (par exemple quatre germanophones par année) ?

2. Si le numerus clausus en fin de première année est remplacé par un examen d’accès aux études de médecine, les chances de réussite seraient probablement encore davantage hypothéquées. Peut-on envisager un examen d’accès en allemand ou un quota spécifique pour les cinq meilleurs étudiants germanophones belges afin de garantir la relève ?

3. Des études de médecine en République fédérale d’Allemagne pourraient-elles être une troisième piste ? Mais le numerus clausus y est d’ailleurs aussi très restrictif.

Dans ce cas, l’Etat belge est-il disposé à négocier un contrat d’accès sous forme de quota avec les autorités allemandes, comme l’a fait le Grand Duché du Luxembourg avec les universités belges, ces étudiants ne tombant pas sous l’application du numerus clausus à condition de s’établir dans un autre pays que celui de leurs études ?

Est-ce que la reconnaissance des diplômes est assurée dans ce cas ?

 

“Als er in de toekomst voor de eerstejaarsstudenten geneeskunde van de Duitstalige Gemeenschap geen specifiek quotum wordt vastgelegd, is het te vrezen dat er in onze kleine Gemeenschap, die vandaag al als rode zone is geklasseerd, een medische woestijn zal ontstaan voor zowel huisartsen als specialisten.”

De Vereinigung Eifeler Allgemeinmediziner trekt aan de alarmbel.

De betrokken zone telt twintig huisartsen voor ongeveer 30.000 inwoners. Over tien jaar zullen er nog slechts veertien overblijven. De gemiddelde leeftijd van de huisartsen is nu trouwens 45 jaar.

Met een gemiddelde van 1.450 inwoners per huisarts, bevinden de vijf gemeenten in het zuiden van de Duitstalige gemeenschap zich duidelijk boven de 600 inwoners per huisarts, dus boven het nationale gemiddelde.

Vorig jaar bijvoorbeeld waren dertien Duitstalige studenten ingeschreven in de Faculteit Geneeskunde van de UCL. Vier slaagden in het eerste jaar voor hun examens, maar slechts één studente slaagde voor de selectie voor de numerus clausus. Om in ons gewest te kunnen werken, is de kennis van het Duits echter onontbeerlijk voor de huisartsen, misschien minder voor de specialisten.

Die evolutie is uiteraard zorgwekkend en houdt ons bezig.

Mijn vragen:

1. Kan er gedacht worden aan de invoering van een “specifiek quotum” voor de studenten van de Duitse taalrol (bijvoorbeeld vier Duitstaligen per jaar)?

2. Mocht de numerus clausus op het einde van het eerste jaar vervangen worden door een toegangsexamen tot de faculteit geneeskunde, zouden de slaagkansen waarschijnlijk nog verminderen. Kan er gedacht worden aan een toegangsexamen in het Duits of aan een specifiek quotum voor de vijf beste Duitstalige studenten opdat de opvolging kan worden verzekerd?

3. Kunnen geneeskundige studies in Duitsland een eventuele derde mogelijkheid zijn? Ook daar is de numerus clausus overigens zeer restrictief.

Is de Belgische staat in dat geval bereid om met de Duitse overheid een toegangscontract in de vorm van een quotum te onderhandelen, zoals het Groothertogdom Luxemburg met de Belgische universiteiten heeft gedaan? De numerus clausus is niet van toepassing op die studenten, op voorwaarde dat ze zich in een ander land dan in het land van hun studies vestigen.

Worden hun diploma’s in dat geval erkend?