Au cours de l'année écoulée, les services étrangers ont procédé à de nombreuses arrestations de personnes soupçonnées, notamment, de participer au recrutement de jeunes pour le jihad et de soutenir des activités terroristes. Ces arrestations montrent que les gouvernements étrangers (notamment néerlandais et américain) ont réussi, grâce à une collaboration policière, judiciaire et internationale, à identifier et poursuivre effectivement les recruteurs et les recrutés. Les organisations terroristes du monde entier constituent, par le biais du recrutement, un réservoir de personnes de milieux, de compétences et de capacités diverses pouvant être utilisées pour soutenir le jihad et des actions armées. Les recrutements qui ont lieu ici pour le jihad ne peuvent plus être considérés comme des incidents liés à une menace extérieure de réseaux terroristes islamistes. Au contraire, le phénomène s'est également fortement enraciné dans notre propre société parce que l'intégration stagnante et l'acceptation insuffisante des musulmans semblent être un terrain propice à la radicalisation. Il est déjà apparu dans le passé que de tels processus peuvent, à terme, prendre des proportions dramatiques. Le Washington Post écrit qu'en raison de l'instabilité grandissante au Pakistan, de plus en plus d'Européens sont attirés par des stages dans des camps d'entraînement extrémistes. Je souhaiterais obtenir une réponse aux questions suivantes : 1. Combien de recruteurs et de recrutés belges ont-ils été arrêtés dans notre pays en 2007, 2008 et 2009 ? Pouvez-vous confirmer que de plus en plus de musulmans sont recrutés en Belgique? 2. Combien de recruteurs et de recrutés belges ont-ils été arrêtés à l'étranger (Afghanistan, Pakistan et autres) en 2007, 2008 et 2009 ? De plus en plus de musulmans belges se retrouvent-ils effectivement dans des camps extrémistes (pakistanais ou afghans) ? 3. Combien de recruteurs et de recrutés ont-ils été condamnés en 2007, 2008 et 2009 ? 4. Sur la base des renseignements transmis par nos services, le ministre peut-il communiquer le nombre de recrues, originaires de Belgique, ayant rejoint les pays sus-mentionnés ? Est-il possible et autorisé de communiquer ces chiffres ? Si oui, quels sont-ils ? Si non, pourquoi pas et le ministre peut-il indiquer l'évolution en termes généraux ? |
Gedurende het afgelopen jaar hebben buitenlandse diensten veel aanhoudingen verricht van personen die onder meer worden verdacht van betrokkenheid bij het rekruteren van jongeren voor de jihad en van het verlenen van steun aan terroristische activiteiten. De aanhoudingen tonen aan dat de buitenlandse overheden (zoals de Nederlandse en Amerikaanse) er door politionele, gerechtelijke en internationale samenwerking in slagen om wervers en gerekruteerden daadwerkelijk te herkennen en aan te pakken. Via rekruteringen blijken terroristische organisaties wereldwijd een reservoir te vormen van personen met uiteenlopende achtergronden, vaardigheden en mogelijkheden, die ingezet kunnen worden voor ondersteuning van de jihad en voor gewapende acties. De rekruteringen die hier plaatsvinden ten behoeve van de jihad kunnen niet meer worden afgedaan als incidenten, die verbonden zijn met een externe dreiging van islamistisch-terroristische netwerken. Integendeel, het verschijnsel heeft, ook in ons land, nadrukkelijk wortels binnen de eigen samenleving, doordat stagnerende integratie en ontoereikende acceptatie van moslims een voedingsbodem blijken te zijn voor radicalisering. Dat dergelijke processen uiteindelijk dramatische proporties kunnen aannemen, bleek in het verleden al. The Washington Post schrijft dat wegens de escalerende onrust in Pakistan, er steeds meer Europeanen naar extremistische, trainingskampen trekken. Graag kreeg ik een antwoord op volgende vragen: 1.Hoeveel Belgische wervers en gerekruteerden werden in het binnenland gearresteerd in 2007, 2008 en 2009? Kan de geachte minister bevestigen dat er steeds meer moslims gerekruteerd worden in België? 2.Hoeveel Belgische wervers en gerekruteerden werden in het buitenland (Afghanistan, Pakistan en andere) gearresteerd in 2007, 2008 en 2009? Komen er inderdaad steeds meer Belgische moslims in (Pakistaanse of Afghaanse) extremistische kampen terecht? 3.Hoeveel wervers en gerekruteerden werden er veroordeeld in 2007, 2008 en 2009? 4.Kan de minister,op basis van de inlichtingen van onze diensten zeggen hoeveel rekruten er uit België naar voorgenoemde landen vertrokken zijn? Mogen en kunnen deze cijfers gegeven worden? Zo ja, hoeveel? Zo niet waarom niet, en kan de evolutie in algemene bewoordingen weergegeven worden? |
A la fin de l’année 2008, les
autorités judiciaires ont fait procéder à
l’arrestation d’une femme qui semblait procéder
au recrutement et à l’endoctrinement de jeunes sur
internet. Cette femme, ainsi que plusieurs personnes ayant fourni un
soutien logistique ou ayant bénéficié d’un
voyage dans la zone afghano-pakistanaise ont été
arrêtés. Il n’est pas possible d’en dire
plus sur ce dossier, l’enquête étant toujours en
cours.
A notre connaissance il n’y a pas eu
d’arrestation suivi de la détention de personnes
impliquées dans des activités de recrutement ou de
recrutés durant les années 2007 et 2009.
Même si, pour des raisons évidentes, il
n’existe pas de cadastre des personnes susceptibles d’être
recrutées par des mouvements à visée
terroriste, ni de liste des personnes qui ont été
recrutées, il me semble qu’on ne puisse pas déduire
de l’actualité récente ni des données
issues des différents services de renseignement et de
sécurité ou de police que le nombre de personnes
recrutées ait sensiblement évolué.
D’ailleurs, alors que l’opération
israélienne dans la Bande de Gaza laissait craindre
l’ouverture d’un nouveau front pour le jihad
international, il semble que la brièveté du conflit en
Palestine, l’échec à long terme des actions
menées par les combattants islamistes en Irak ou en
Afghanistan, les arrestations de combattants menées en
Belgique ou ailleurs en Europe soient plutôt un facteur qui ne
favorise pas un accroissement du nombre de candidats au départ
pour le jihad.
Pour des raisons évidentes, il n’est
pas possible de répondre avec précision à cette
question. En effet, les belges se rendant à l’étranger
ne sont pas tenus de déclarer avant leur départ les
raisons qui motivent celui-ci. En outre, des destinations peuvent,
selon les personnes être anodines mais signifiantes pour
d’autres. Ainsi, un certain pays accueillera des étudiants
qui souhaiteront sincèrement étudier dans une
université islamique alors que d’autres se serviront de
l’excuse des études pour nourrir un autre projet.
Enfin, certains états ne nous annoncent pas toujours les
motifs des arrestations et procèdent parfois à des
expulsions pour cause de violation des règles de séjour
qui ne sont parfois pas la cause première de l’arrestation.
2007 : trois (en appel)
2008 : trois(en appel)
2009 : aucune condamnation.
Il est impossible de répondre à la
question de l’honorable parlementaire. En effet, pour pouvoir
se rendre dans des zones de conflit, il est évident que les
éventuelles personnes intéressées ne se rendent
pas directement dans le pays concerné. Dans la pratique, par
exemple, pour se rendre en Afghanistan on peut passer par la Turquie
puis par l’Iran. Il est matériellement impossible de
vérifier le voyage de tous les citoyens belges se rendant
dans ces pays, ou de vérifier a posteriori si leurs voyages
avaient vraiment une dimension touristique ou éducative. Par
ailleurs, ne sont découverts que ceux qui soient se font
capturer sur place, soit faisaient, avant leur départ ou
suite à l’inquiétude ou à des agissements
de leurs proches, l’objet d’une enquête. Il est
tout à fait probable qu’un individu isolé puisse
aller dans ces zones puis en revenir dans notre pays sans être
inquiété ni découvert par nos services.
C’est pour cela que même si une
attention soutenue est portée à la question des
départs vers ces pays et à la question des filières,
une grande attention est portée aux personnes radicales de
notre pays qui nous permettent d’identifier les éventuels
candidats au départ ou les personnes revenues de combats sur
zone qui manifesteraient leurs positions radicales.
|
1.Eind 2008 heeft de gerechtelijke autoriteit
een vrouw gearresteerd die jongeren op internet bleek te werven en
te indoctrineren. Deze vrouw, evenals verschillende personen die
logistieke ondersteuning hebben geboden of een reis hebben gemaakt
naar de Afghaans-Pakistaanse zone, werden aangehouden. Het is niet
mogelijk om meer informatie over dit dossier te geven, aangezien het
onderzoek nog loopt.
Bij ons weten waren er in de jaren 2007 en 2009 geen
arrestaties, gevolgd door opsluiting, van personen die betrokken
waren bij wervingsactiviteiten of van gerekruteerden.
Ook al bestaat er wegens voor de hand liggende
redenen noch een kadaster van personen die gerekruteerd zouden
kunnen worden door bewegingen met terroristische bedoelingen noch
een lijst van personen die gerekruteerd werden, toch kunnen we
volgens mij noch uit de actualiteit noch van de gegevens van de
verschillende inlichtingen-en veiligheidsdiensten of politiediensten
afleiden dat het aantal gerekruteerde personen duidelijk geëvolueerd
is.
Hoewel de Israëlische operatie in de
Gaza-strook deed vrezen dat een nieuw front geopend werd voor de
internationale jihad, lijken het korte conflict in Palestina, het op
lange termijn mislukken van de acties die door islamistische
strijders in Irak of Afghanistan gevoerd worden en de arrestaties
van strijders in België of elders in Europa eerder factoren die
de stijging van het aantal kandidaten om naar de jihad te vertrekken
niet bevorderen.
Omwille van voor de hand liggende redenen is het
niet mogelijk om in detail op deze vraag te antwoorden. Belgen die
zich naar het buitenland begeven, dienen vóór hun
vertrek immers niet de redenen op te geven die hun vertrek
motiveren. Bovendien kunnen bestemmingen voor sommige personen
onbeduidend zijn, maar voor andere veelzeggend. Zo ontvangt een
bepaald land studenten die ernstig wensen te studeren aan een
islamitische universiteit, terwijl andere landen als excuus studies
gebruiken om een ander project uit te werken. Tenslotte melden
bepaalde staten ons niet altijd de redenen van arrestaties en gaan
ze soms over tot uitwijzing omwille van het overtreden van de
verblijfsregels die soms niet de hoofdoorzaak van de arrestatie
zijn.
2007: drie (in beroep).
2008: drie (in beroep).
2009: geen veroordeling.
Het is onmogelijk om te antwoorden op de vraag
van het geachte parlementslid. Om zich naar de conflictzones te
begeven, is het immers evident dat eventueel geïnteresseerde
personen zich niet rechtstreeks naar het betrokken land begeven. In
de praktijk kan men bijvoorbeeld via Turkije en vervolgens Iran
passeren om naar Afghanistan te gaan. Het is onmogelijk om de reis
van alle Belgische burgers te controleren die naar deze landen gaan
of om achteraf te verifiëren of hun reizen werkelijk een
toeristische of educatieve dimensie hadden. Bovendien worden enkel
de personen ontdekt die ofwel zich ter plaatse laten pakken ofwel de
personen die vóór hun vertrek of ingevolge de
bezorgdheid of het gemanipuleer van hun verwanten het voorwerp van
een onderzoek uitmaken. Het is goed mogelijk dat een alleenstaande
persoon naar deze zones kan gaan en vervolgens naar ons land kan
terugkeren zonder noch onze diensten te verontrusten noch ontdekt te
worden door onze diensten.
Ook al wordt bijzondere aandacht besteed aan de
kwestie van de vertrekken naar deze landen en aan de kwestie van de
netwerken, toch gaat er een grote aandacht uit naar radicale
personen uit ons land die ons de mogelijkheid bieden om eventuele
kandidaten voor vertrek of personen die teruggekomen zijn van
gevechten in de zone, die hun radicale opvattingen zouden tonen, te
identificeren.
|