SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2008-2009 Zitting 2008-2009
________________
27 février 2009 27 februari 2009
________________
Question écrite n° 4-3062 Schriftelijke vraag nr. 4-3062

de Elke Tindemans (CD&V)
van Elke Tindemans (CD&V)

au secrétaire d'État à la Mobilité, adjoint au Premier ministre
aan de staatssecretaris voor Mobiliteit, toegevoegd aan de Eerste minister
________________
Centres de contrôle technique - Possession d'une assurance automobile valable - Contrôle Keuringscentra - Het beschikken over een geldige autoverzekering - Controle 
________________
assurance automobile
contrôle technique
automobile
assurance obligatoire
contrôle de police
autoverzekering
technische keuring
automobiel
verplichte verzekering
politiecontrole
________ ________
27/2/2009Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 2/4/2009)
23/3/2009Antwoord
27/2/2009Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 2/4/2009)
23/3/2009Antwoord
________ ________
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-725 Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-725
________ ________
Question n° 4-3062 du 27 février 2009 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 4-3062 d.d. 27 februari 2009 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

L'arrêté royal du 15 mars 1968 portant règlement général sur les conditions techniques auxquelles doivent répondre les véhicules automobiles et leurs remorques, leurs élements ainsi que les accessoires de sécurité contient la réglementation relative au contrôle technique. L'annexe 15 de l'arrêté royal définit in concreto quels contrôles techniques le centre de contrôle technique doit effectuer. Il s'agit ici notamment du contrôle du dispositif de freinage, de la direction, des émissions d'échappement, du numéro de châssis, etc.

Conformément à l'article 23, § 7, de l'arrêté royal précité, le conducteur doit remettre les documents suivants au centre de contrôle technique :

1° le certificat d'immatriculation;

2° le certificat de conformité ou le certificat de conformité européen;

3° le rapport d'identification ou la fiche technique.

Le contrôle technique ne demande pas la preuve (la carte verte) que le conducteur possède une assurance automobile en règle.

L'arrêté royal en question ne prévoir nulle part un contrôle, par le centre de contrôle technique, de la possession d'une assurance en règle. Et c'est dommage.

Il me semblerait cependant logique que les centres de contrôle vérifient également la possession d'une assurance automobile. Cette assurance est obligatoire et la non-assurance d'un véhicule peut avoir de lourdes conséquences.

À mon sens, un contrôle périodique de la possession d'une assurance automobile en règle par le centre de contrôle technique pourrait réduire le nombre de véhicules non assurés et, par conséquent, le nombre de délits de fuite.

Pour toutes ces raisons, je souhaiterais poser les questions suivantes au secrétaire d'État :

1. Quel est son point de vue au sujet de la vérification, par les centres de contrôle technique, de la possession d'une assurance automobile en règle?

2. A-t-il déjà pris ou envisage-t-il de prendre des mesures en ce sens ? S'il a déjà pris des mesures, où en est ce dossier ?

3. Peut-il instaurer cette mesure au niveau fédéral ou des procédures de concertation et/ou des mesures législatives doivent-elles être prises au niveau régional ?

 

De regelgeving voor de autokeuring zit vervat in het koninklijk besluit van 15 maart 1968 houdende algemeen reglement op de technische eisen waaraan de auto's, hun aanhangwagens en hun veiligheidstoebehoren moeten voldoen. In bijlage 15 van dat koninklijk besluit wordt in concreto bepaald welke technische controles de autokeuring moet uitvoeren. Het gaat hier onder meer om controles op de reminstallatie, de stuurinrichting, de uitlaatemissies, het chassisnummer, enzovoort.

Overeenkomstig het artikel 23, § 7 van het voornoemde koninklijk besluit moet de bestuurder de volgende documenten overmaken aan de autokeuring :

1° het inschrijvingsbewijs;

2° het gelijkvormigheidsattest of het Europees gelijkvormigheidsbewijs;

3° het identificatieverslag of de technische fiche.

Het bewijsstuk (de groene kaart) dat de bestuurder over een geldige autoverzekering beschikt wordt echter niet gevraagd door de autokeuring.

Van een controle op het beschikken over een geldige verzekering door de keuringscentra is echter nergens in het koninklijk besluit sprake. En dat is jammer.

Het lijkt mij immers logisch dat de keuringscentra ook een controle uitoefenen op het beschikken over een autoverzekering. Deze verzekering is een verplichte verzekering en de niet-verzekering van een auto kan zware gevolgen hebben.

Een periodieke controle op het beschikken over een geldige autoverzekering door de keuringscentra kan mijn inziens het aantal onverzekerde voertuigen en bijgevolg misschien ook het aantal vluchtmisdrijven terugdringen.

Om deze redenen zou ik de geachte staatsecretaris de volgende vragen willen stellen :

1. Wat is zijn standpunt betreffende de controle van de keuringscentra op het beschikken over een geldige autoverzekering ?

2. Heeft hij hiervoor al maatregelen genomen of overweegthij hier maatregelen voor te nemen ? Indien hij reeds maatregelen heeft genomen, wat is de stand van zaken hiervan ?

3. Kan hij deze maatregel op federaal niveau invoeren of moeten er hiervoor overlegprocedures plaatsvinden en/of wetgevende maatregelen worden genomen op regionaal niveau ?

 
Réponse reçue le 23 mars 2009 : Antwoord ontvangen op 23 maart 2009 :

Un certain nombre de mesures ont déjà été prises pour s’attaquer à la base du problème des véhicules non assurés.

La banque de données « Veridass », qui a précisément pour but de détecter les véhicules non assurés, a été établie au sein du Fonds commun de garantie automobile.

Cela se fait sur la base des données des plaques d’immatriculation transmises mensuellement à cette banque de données par la Direction pour l’Immatriculation des Véhicules (DIV). “Veridass” croise alors les données des plaques d’immatriculation avec les données émanant des compagnies d’assurance.

La mission légale du Fonds de garantie automobile consiste par la suite à démarrer la procédure lorsqu’on constate que le contrat d’assurance d’un véhicule enregistré a été annulé sans qu’un nouveau contrat n’ait été conclu auprès d’un autre assureur. Des lettres de rappel sont alors envoyées et, si aucune suite n’y est donnée, la police en est informée.

Depuis l’année passée, les données portant sur les véhicules non assurés sont également transmises à la police par voie électronique. Les véhicules non assurés peuvent être détectés lors d’un contrôle routier, mais également lorsqu’ils sont flashés par des radars surveillés ou non surveillés, ce qui donne lieu à une vérification automatique auprès de la banque de données des véhicules non assurés. À l’heure actuelle, on expérimente également un système de scanning à bord d’un véhicule de la police qui, tout en roulant, scanne entre autres les plaques d’immatriculation des véhicules non assurés.

Il appartient finalement à la police de dresser un procès-verbal pour non assurance et de confisquer la plaque d’immatriculation du véhicule non assuré.

Tout ce processus est constamment amélioré et affiné, ce qui conduit à toujours plus de détections de véhicules non assurés. Cela sera encore davantage le cas à l’avenir suite à l’utilisation de meilleurs systèmes informatiques.

À première vue, il paraît assez évident de faire également exécuter un contrôle sur l’assurance obligatoire du véhicule par le contrôle technique. Toutefois, tous les véhicules ne doivent pas être présentés au contrôle technique. Pour les voitures, le contrôle n’est d’application que pour les véhicules de plus de quatre ans. En outre, il ne s’agit que d’un contrôle à un moment donné, soit au moment où le véhicule est soumis à un contrôle périodique. La situation de l’assurance peut par exemple être modifiée peu après. De plus, il faut craindre que celui qui n’est pas assuré ne passe pas non plus au contrôle technique.

Il va de soi que l’on peut davantage réfléchir à cette possibilité. Toutefois, j’estime que le système instauré par le Fonds de garantie automobile permet déjà d’exécuter de manière efficace le contrôle des véhicules non assurés.

Er zijn reeds een aantal maatregelen getroffen om het probleem van de niet-verzekerde voertuigen ten gronde aan te pakken. In de schoot van het Gemeenschappelijk Motorwaarborgfonds werd de databank “Veridass” opgericht die precies tot doel heeft om de niet-verzekerde voertuigen op te sporen.

Dit gebeurt op basis van de nummerplaatgegevens die door de Dienst Inschrijvingen Voertuigen (DIV) maandelijks worden doorgespeeld aan deze databank. “Veridass” kruist dan de nummerplaatgegevens met de gegevens die afkomstig zijn van de verzekeringsmaatschappijen.

Het is dan de wettelijke opdracht van het Motorwaarborgfonds om de procedure op gang te zetten wanneer men vaststelt dat voor een ingeschreven voertuig het verzekeringscontract werd opgezegd zonder dat er een nieuw contract bij een andere verzekeraar werd afgesloten. Op dat ogenblik worden er herinneringsbrieven gestuurd en wanneer uiteindelijk geen gevolg daaraan wordt gegeven, wordt de politie daarvan op de hoogte gebracht.

De gegevens over de niet-verzekerde voertuigen worden sinds vorig jaar ook langs elektronische weg overgemaakt aan de politie. De niet-verzekerde voertuigen kunnen opgespoord worden bij een wegcontrole, maar ook wanneer zij geflitst zijn door bemande of onbemande camera’s, waarbij er een automatische matching gebeurt met de databank van niet-verzekerde voertuigen. Tegenwoordig wordt er ook geëxperimenteerd met een scan-systeem in het politievoertuig dat al rijdend de nummerplaten scant op onder andere niet-verzekerde voertuigen.

Uiteindelijk is het aan de politie om proces-verbaal op te stellen wegens niet-verzekering en de nummerplaat van het niet-verzekerde voertuig in beslag te nemen.

Heel deze processus wordt voortdurend verbeterd en verfijnd zodat er steeds meer niet-verzekerde voertuigen worden opgespoord. Dit zal in de toekomst nog meer het geval zijn door de toepassing van betere informaticasystemen.

Op het eerste gezicht lijkt het inderdaad vrij evident om ook door de autokeuring een controle op de verplichte autoverzekering te laten uitvoeren. Maar het is niet zo dat alle voertuigen ook naar de autokeuring moeten gaan. Voor personenwagens is dit slechts het geval wanneer ze vier jaar oud zijn. Bovendien gaat het slechts om een momentopname, namelijk op het ogenblik dat het voertuig aan een periodieke controle wordt onderworpen. De verzekeringstoestand kan bijvoorbeeld kort daarna wijzigen. Bovendien valt te vrezen dat wie niet verzekerd is, ook niet naar de autokeuring zal gaan.

Uiteraard kan over deze mogelijkheid nog verder worden nagedacht, maar ik ben de mening toegedaan dat het systeem dat door de Motorwaarborgfonds werd in het leven geroepen, het al mogelijk maakt om op een efficiënte manier tot de controle van de niet-verzekerde voertuigen over te gaan.