De beleidsnota van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin heeft als vierde strategische doelstelling het justitieel luik toe te voegen aan het welzijns- gezondheids- en gezinsbeleid. De beslissingen van de Dienst voor Alimentatievorderingen (DAVO) hebben gevolgen inzake kinderarmoede en dus ook voor het Vlaams beleid op het vlak van armoedebestrijding. Het betreft dus duidelijk een transversale aangelegenheid.

Een wetsvoorstel houdende wijziging van de wet van 21 februari 2003 tot oprichting van een Dienst voor alimentatievorderingen bij de FOD Financiën en tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek, met het oog op een effectieve invordering van onderhoudsschulden werd in het voorjaar van 2014 ter stemming gebracht en goedgekeurd. Het inkomensplafond werd verhoogd en de invorderingsmogelijkheden van DAVO werden versterkt. De wet trad in werking op 12 mei 2014.

Graag had ik van de minister een antwoord gekregen op de volgende vragen:

1) Hoeveel kinderen met een beperking hebben reeds een voorschot op de alimentatie ontvangen via DAVO sinds 1 januari 2015?

2) Hoeveel bedraagt de opbrengst van de verhoging van de bijdrage van de onderhoudsplichtige vanaf 1 januari 2015 tot op heden?

3) Hoeveel bedraagt de minderontvangst van de schrapping van de bijdrage van de onderhoudsgerechtigde vanaf 1 januari 2015?

4) Hoeveel kennisgevingen heeft DAVO gedaan aan de procureur des Konings vanaf 12 mei 2014 tot op heden?

5) Hoeveel stuitingen door DAVO telt men vanaf 12 mei 2014 tot op heden?

6) Hoeveel terugvorderingen van onterecht uitbetaalde bedragen waren er vanaf 12 mei 2014 tot op heden?

7) Wanneer komt er een nieuw jaarverslag van de evaluatiecommissie? Het laatste verslag dateert immers al van 2010.