In vijf jaar tijd is het aantal bestuurders dat positief is bevonden na het afleggen van een test die drie soorten verdovende middelen opspoort (cocaïne en opiaten in combinatie met amfetamines of met cannabis) in België verdubbeld. Wij hebben deze cijfers ontvangen van het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie. Gedurende die vijf jaar bleek op basis van drugscontroles dat 13.050 bestuurders onder invloed waren van verdovende middelen. Die cijfers tonen aan dat het probleem voortdurend in omvang toeneemt.

Aangezien niet kan worden ontkend dat het gebruik van drugs door bestuurders van voertuigen de veiligheid van de andere weggebruikers beïnvloedt en gelet op het feit dat de bevoegdheid over deze materie naar de gewesten werd overgeheveld, had ik graag vernomen hoeveel controletoestellen er in 2015 zullen worden aangekocht om de acties op te drijven. Kunt u mij meedelen hoeveel personen er de jongste jaren in Wallonië werden gecontroleerd? Neemt dat aantal ook toe?

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vragen :

Graag merken wij op dat op wetgevend vlak, de verkeersovertredingen inzake het rijden onder invloed van drugs niet geregionaliseerd werden.

1) De controleapparaten worden aangekocht via de federale overheidsdienst (FOD) Justitie, wij beschikken niet over deze cijfers. Ik verwijs u hiervoor dan ook naar mijn collega Koen Geens, de minister van Justitie.

2) De cijfers van het aantal gecontroleerde personen, specifiek voor het gebruik van drugs, worden niet afzonderlijk geregistreerd.

Een controle op rijden onder invloed van drugs gebeurt in drie stappen :

a) visuele selectie / checklist uitwendige tekenen, bij minstens drie tekenen volgt stap 2 ;

b) speekseltest met de beschikbare controleapparaten, indien positief volgt stap 3 ;

c) bloedproef, door onmogelijkheid speekselanalyse (nog geen uitvoeringsbesluit).

Door het doorlopen van deze stappen is het moeilijk in te schatten hoeveel personen in de eerste stap « gescreend » werden op het rijden onder invloed, zeker wanneer het gaat over grotere controleacties.

3) Door het gebrek aan de exacte cijfers kunnen we over het aantal gecontroleerde personen zelf geen uitspraken doen.

Wat de evolutie van het aantal aangekochte en verdeelde controleapparaten betreft, kan mogelijks de FOD Justitie deze vraag beantwoorden (zie vraag 1)).