Door de zesde staatshervorming is een belangrijk deel van de ziekenhuisfinanciering een gedeelde zaak van de Gemeenschappen en de federale overheid.

De ereloonsupplementen vallen vooralsnog onder de verantwoordelijkheid van de federale minister van Volksgezondheid. Dat heeft uiteraard belangrijke gevolgen voor het gezondheidsbeleid van de Gemeenschappen.

Tijdens de vorige legislatuur nam de vorige minister van Volksgezondheid initiatieven om de ereloonsupplementen in de ziekenhuizen te beperken. Ze werden afgeschaft voor de tweepersoonskamers. Voor eenpersoonkamers worden nog steeds (torenhoge) ereloonsupplementen gevraagd, die nauwelijks nog betaalbaar zijn voor de patiënten.

Uit onderzoeken blijkt dat de kostprijs voor een eenpersoonskamer in een ziekenhuis de jongste tien jaar drastisch is toegenomen en voor heel veel mensen onbetaalbaar wordt. Daardoor wordt de dienstverlening op het vlak van volksgezondheid ernstig in gevaar gebracht en dreigt er een duaal systeem te ontstaan waarbij enkel mensen met geld nog een kwaliteitsvolle gezondheidszorg kunnen betalen.

Het gezondheidsbeleid van de Gemeenschappen dreigt daardoor ernstig gehypothekeerd te worden. Dat is onaanvaardbaar.

1) Welke maatregelen zal de minister nemen om de betaalbaarheid van eenpersoonskamers in de ziekenhuizen betaalbaar te houden ?

2) Hoe zullen de ereloonsupplementen aan banden worden gelegd ?

3) Zal de minister hierover overleg plegen met de Gemeenschappen ?

4) Wanneer voorziet ze over deze problematiek een overleg met haar collega's van de Gemeenschappen ?

5) Is ze het met me eens dat een duale gezondheidszorg kost wat kost vermeden dient te worden en dat onze hoogstaande gezondheidszorg betaalbaar moet blijven voor iedereen ?

6) Is ze het met me eens dat een eenpersoonskamer geen echte luxe is ?