Uiteraard zijn de naleving van de taalwetgeving en het respect voor de taalverhoudingen binnen de federale overheidsadministraties zaken die de gemeenschappen aanbelangen. Zonder het correct naleven van de taalwetgeving en zonder het correct weerspiegelen en respecteren van de verschillende talen en taalgroepen, is er geen federaal samenleven mogelijk. De taalwetgeving is zowat het cement in dit land tussen de verschillende gemeenschappen, gewesten en de federale overheid. Zonder de naleving van de taalwetgeving is er geen samenhang mogelijk en dreigt het wederzijds samenleven onmogelijk te worden en het wederzijds respect te verdwijnen.

De gewesten hebben bovendien een taak inzake het naleven van de taalwetgeving. De gemeenschappen zijn dan weer bevoegd voor de luister en het gebruik der talen.

Dit is dus een bij uitstek transversale aangelegenheid.

Een van de kernpunten in heel de taalwetgeving en in de federale constructie is dat de federale overheid en het tweetalig gebied Brussel-Hoofdstad correct tweetalig dienen te zijn. In de administratie van de federale overheid is van de diensten een volkomen tweetalige dienstverlening vereist. Elke inwoner van het land moet in zijn taal terecht kunnen bij de federale diensten.

Hoe ziet de taalaanhorigheid eruit binnen de verschillende diensten van Binnenlandse Zaken? Zijn er taalkaders? Waarop zijn deze gebaseerd? Hoe zien die eruit? Is in elke dienst gewaarborgd dat deze ook correct tweetalig is? Hoe is het nog altijd mogelijk dat binnen de diensten die zich richten naar de inwoners van het tweetalig gebied Brussel-Hoofdstad een groot deel van uw administratie zeer gebrekkig Nederlands kent, laat staan Nederlandstalig is. Hoe vaak gebeurt het niet dat Nederlandstalige inwoners van Brussel moeten wachten tot de "Flamand de service" vrij is om de informatie in het Nederlands te kunnen geven?

Hoe komt het dat sommige diensten binnen Binnenlandse Zaken, die zich onder andere wenden tot internationale organisaties, eentalig Franstalig opereren? Is het normaal dat dit land zich in het buitenland blijft opstellen als een eentalig Franstalig land?

Welke inspanningen zullen er gedaan worden om de perfecte tweetaligheid of drietaligheid van centrale diensten en Brusselse diensten te waarborgen? Hoeveel procent van de Franstaligen krijgen een tweetaligheidspremie? Hoeveel procent van de Nederlandstaligen? Wie controleert deze tweetaligheid op het terrein?

Hoe zal de minister erop toezien dat de federale politie en de plaatselijke politie erin slagen om de bevolking in zijn taal te bedienen, ook binnen het tweetalig gebied Brussel-Hoofdstad.

Is de minister bereid om de correcte naleving van de taalwetgeving te controleren en te stimuleren? Is de minister bereid daarvoor samen te werken met de gemeenschappen? Zal de minister initiatieven nemen ter zake, en zo ja, welke?

De Federale overheidsdienst Binnenlandse Zaken beschikt over taalkaders, opgemaakt overeenkomstig de richtlijnen en aanbevelingen van de Vaste Commissie voor Taaltoezicht (VCT) en de bepalingen opgenomen in de gecoördineerde wetten van 18 juli 1966 op het gebruik van talen in bestuurszaken.

De huidige taalkaders voor de FOD Binnenlandse Zaken zijn vastgelegd in het koninklijk besluit van 30 juli 2018 tot vaststelling van de taalkaders van de Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken (Belgisch Staatsblad 17 augustus 2018).

De percentages betrekkingen voor de centrale diensten en de uitvoeringsdiensten van de Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken die aan de taalkaders worden toegewezen, worden als volgt bepaald :

De reeds geleverde inspanningen om de gecoördineerde wetten op het gebruik van talen in bestuurszaken te respecteren zullen worden verdergezet.

Van de Franstalige ambtenaren binnen de centrale diensten van de FOD Binnenlandse Zaken die onder mijn bevoegdheid vallen ontvangt 40,34 % een toelage voor tweetaligheid, van de Nederlandstalige ambtenaren ontvangt 61,18 % een dergelijke toelage. Meertaligheid wordt intern aangemoedigd.

Ook de Federale Politie beschikt over taalkaders, opgemaakt overeenkomstig de richtlijnen en aanbevelingen van de Vaste Commissie voor Taaltoezicht (VCT) en de bepalingen opgenomen in de gecoördineerde wetten van 18 juli 1966 op het gebruik van talen in bestuurszaken.

De huidige taalkaders voor de Federale Politie zijn vastgelegd in het koninklijk besluit van 18 oktober 2013 tot vaststelling van de taalkaders van de eerste twee taaltrappen van de centrale diensten van de federale politie (Belgisch Staatsblad, 29 oktober 2013) en in het koninklijk besluit van 10 oktober 2014 tot vaststelling van de taaltrappen 3 tot 6 van de centrale diensten van de federale politie (Belgisch Staatsblad, 21 november 2014).

De percentages betrekkingen voor de centrale diensten van de Federale Politie die aan de taalkaders worden toegewezen, worden als volgt bepaald:

De reeds geleverde inspanningen om de gecoördineerde wetten op het gebruik van talen in bestuurszaken te respecteren zullen worden verdergezet.