Onlangs hebben diereninspecteurs in Duffel, in de provincie Antwerpen, 120 puppy's in beslag genomen bij een illegale fokker. Allemaal zijn ze zwaar verwaarloosd. De inspecteurs waren er net op tijd bij, want anders hadden ze het niet overleefd. De dieren werden tijdelijk naar drie asielcentra gebracht.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1. Hoe vaak werden door de diereninspectie illegale fokkerijen opgerold in respectievelijk 2009, 2010 en 2011 en kan de minister aangeven hoeveel dieren hierbij dienden te worden doorverwezen naar een dierenasiel?

2. Meent de minister op basis van de cijfers van de inspectie dat het aantal illegale fokkerijen in ons land veeleer toe- of afneemt?

3. Betreffen de illegale dierenfokkerijen enkel honden of ook andere dieren en kan de minister dit illustreren?

4. Wat is het lot van de mishandelde dieren bij illegale kwekers en klopt mijn info als zouden ze soms gewoon terug bij de kweker belanden of zelfs dat de dieren (dikwijls honden) worden geveild door de overheid? Kan u toelichten?

1. Illegale fokkerijen worden beschouwd als zijnde fokkerijen waar meer dan txee nesten honden of katten per jaar geboren worden en die geen erkenning hebben of geen erkenning hebben aangevraagd. Bij controles van zwartkwekers worden de dieren zelden door de Inspectiedienst Dierenwelzijn van de Federale Overheidsdienst (FOD) Volksgezondheid in beslag genomen tenzij er erge dierenwelzijnsproblemen zijn. Controleresultaten “zwartkweek” Inspectiedienst Dierenwelzijn:

2. De controlecijfers van de inspectiedienst Dierenwelzijn geven een dalende trend weer.

Een reden hiervoor is zeker omdat bepaalde populaire websites (Kapaza, Tweedehands en Koopjeskrant) meer controle uitoefenen bij de aanbieding van honden en katten en de niet- erkende kwekers-adverteerders gaan weigeren. Resultaat van deze controles is dat de Inspectiedienst Dierenwelzijn veel erkenningsaanvragen van kleine fokkers (zowel honden als katten) ontvangen.

De Inspectiedienst vreest dat de grotere zwartkwekers deze controles omzeilen door zich te wenden naar erkende kweker-handelaars die hun pups afnemen en hun anonimiteit waarborgen.

3. Zoals uit de tabel blijkt, zijn er ook heel wat illegale kattenkwekerijen. Deze zijn nog moeilijker op te sporen omdat er geen identificatie- en registratieplicht voor katten is. Andere diersoorten vallen niet onder de erkenningsplicht voor zover ze enkel eigen gekweekte dieren verkopen (bij aankoop van dieren om te verkopen is men handelaar en erkenningsplichtig) en ook dit is heel moeilijk controleerbaar.

4. De dierenwelzijnswet bepaalt dat de Inspectiedienst Dierenwelzijn het in beslag genomen dier:

• hetzij aan de eigenaar al dan niet tegen een waarborgsom terug kan geven;

• hetzij zonder verwijl kan laten doden;

• hetzij door de Administratie van de Belasting over de Toegevoegde Waarde, der Registratie en Domeinen of door het Bestuur der Douane en Accijnzen kan laten verkopen;

• hetzij kan toevertrouwen aan een persoon die het een behoorlijke verzorging en huisvesting verzekert, aan een dierenasiel, zoo of dierenpark;

• hetzij het onherroepelijk besluit nemen de volle eigendom van het dier te geven aan een persoon, een dierenasiel, een zoo of dierenpark.

Meestal wordt deze laatste mogelijkheid toegepast.