Een ethisch maar ook adequaat detentiebeleid bereidt de gevangenen voor op een succesvolle herintrede in de samenleving. De gevangenistijd biedt daarvoor vele kansen, zeker op het vlak van opleiding en onderwijs.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Hoeveel gedetineerden behaalden een diploma hoger onderwijs in de gevangenis in de jaren 2006, 2007, 2008, 2009 en 2010? Kan de geachte minister deze cijfers opsplitsen in bachelors behaald op hogeschoolniveau en in masters en bachelors behaald op universitair niveau? Welke verschillen bestaan er tussen de gevangenissen? Hoe duidt en beoordeelt hij deze cijfers en ontwikkelingen?

2) Welk was het gemiddeld slaagpercentage voor het behalen van een diploma hoger onderwijs door gedetineerden in de jaren 2006, 2007, 2008, 2009 en 2010? Bestaan er grote verschillen tussen de gevangenissen? Kan hij deze cijfers tevens opsplitsen in bachelors behaald op hogeschoolniveau en in masters en bachelors op universitair niveau? Hoe duidt en beoordeelt hij deze cijfers en ontwikkelingen?

3) Kan elke gedetineerde een opleiding hoger onderwijs aanvatten indien hij dat wenst? Bestaat er een vrije keuze? Kan hij mij een lijst bezorgen van het onderwijsaanbod hoger onderwijs voor gedetineerden? Bestaan er hieromtrent (grote) verschillen tussen de gevangenissen?

4) Bestaan er wachtlijsten voor het behalen van een diploma hoger onderwijs? Hoeveel gedetineerden stonden er op deze wachtlijsten voor de jaren 2006, 2007, 2008, 2009 en 2010? Hoe lang bedraagt de gemiddeld wachttijd vooraleer men de opleiding kan aanvatten? Bestaan er hieromtrent grote verschillen tussen de gevangenissen? Hoe duidt en beoordeelt hij deze cijfers en ontwikkelingen?

5) Welke kosten zijn er daarbij verbonden voor gedetineerden? Betalen gedetineerden meer of minder dan een gewone student voor dezelfde opleiding? Bestaan er solidariteitsmechanismen voor de minder begoede gedetineerden?

6) Bestaat er een structurele samenwerking met de gemeenschappen met betrekking tot het organiseren van hoger onderwijs binnen de gevangenismuren? Bestaat er een structurele samenwerking met hogescholen en universiteiten met betrekking tot het organiseren van hoger onderwijs binnen de gevangenismuren?

1. en 2. Onderwijs is een gemeenschapsmaterie en behoort dus niet tot de bevoegdheid van de Federale Overheidsdienst Justitie. Bijgevolg heb ik geen zicht op het aantal diploma’s hoger onderwijs dat door gedetineerden behaald werd, noch op het gemiddeld slaagpercentage.

3. Elke gedetineerde beschikt over een vrije keuze om al dan niet een bepaalde opleiding hoger onderwijs aan te vatten.

4. Daar onderwijs een gemeenschapsbevoegdheid is, worden er binnen de Federale Overheidsdienst (FOD) Justitie niet op systematische wijze cijfers bijgehouden omtrent het aantal gedetineerden dat zich eventueel op een wachtlijst zou bevinden of over de gemiddelde wachttijd in dit verband.

5. Gedetineerden staan zelf in voor de kosten van dergelijke opleiding hoger onderwijs. Onder bepaalde voorwaarden kunnen gedetineerden echter aanmoedigingspremies ontvangen, die erop gericht zijn om hen ertoe aan te zetten een opleiding te volgen.

6. Er bestaat een structurele samenwerking met de gemeenschappen met betrekking tot het organiseren van onderwijs binnen de gevangenis.

Deze samenwerking op het gebied van onderwijs maakt deel uit van een ruimer pakket van sociale hulp- en dienstverlening aan gedetineerden dat door de gemeenschappen wordt aangeboden (onderwijs, cultuur, tewerkstelling, sport, gezondheid…).

De onderwijscoördinatoren werken samen met de partners die actief zijn op het vlak van onderwijs ( zoals de Centra voor volwassenenonderwijs en Centra Basiseducatie) in de gevangenissen een onderwijsaanbod uit in functie van de noden en behoeften die zij vaststellen bij de gedetineerden.