De Roeselaarse vrederechter Jan Nolf haalt scherp uit evoluties van Justitie. Na eerder zijn collega Freddy Troch, klinkt ook deze kritiek erg fundamenteel. Hij viseert vooral het plan om onder andere vrederechtbanken te vervangen door de familierechtbanken. Zijn terughoudendheid en zelfs afwijzing vinden vooral argumenten in een steeds grotere afstand tussen gerecht en burger door een onoordeelkundige schaalvergroting, het daarbij horende Matteüseffect (de zwakkeren worden meer benadeeld) en een vertraging in de dossierbehandeling. Daarnaast verwijst hij met pijnlijke voorbeelden aan de inefficiëntie van het gerecht en illustreert hij hoe er mits onder andere minnelijke schikkingen heel wat geld kan worden bespaard.

Hierover de volgende vragen:

1) Hoe interpreteert en apprecieert de geachte minister de publieke kritieken van onder andere vrederechter Jan Nolf op de geplande hervormingen, onder andere via de familierechtbanken?

2) Over welke argumenten beschikt hij om de negatieve voorspellingen van deze (en ook andere) vrederechter te counteren?

3) Beaamt hij de analyse van vrederechter Nolf om door meer bemiddeling en dus minnelijke schikkingen heel wat extra kosten te besparen?