“Als er in de toekomst voor de eerstejaarsstudenten geneeskunde van de Duitstalige Gemeenschap geen specifiek quotum wordt vastgelegd, is het te vrezen dat er in onze kleine Gemeenschap, die vandaag al als rode zone is geklasseerd, een medische woestijn zal ontstaan voor zowel huisartsen als specialisten.”

De Vereinigung Eifeler Allgemeinmediziner trekt aan de alarmbel.

De betrokken zone telt twintig huisartsen voor ongeveer 30.000 inwoners. Over tien jaar zullen er nog slechts veertien overblijven. De gemiddelde leeftijd van de huisartsen is nu trouwens 45 jaar.

Met een gemiddelde van 1.450 inwoners per huisarts, bevinden de vijf gemeenten in het zuiden van de Duitstalige gemeenschap zich duidelijk boven de 600 inwoners per huisarts, dus boven het nationale gemiddelde.

Vorig jaar bijvoorbeeld waren dertien Duitstalige studenten ingeschreven in de Faculteit Geneeskunde van de UCL. Vier slaagden in het eerste jaar voor hun examens, maar slechts één studente slaagde voor de selectie voor de numerus clausus. Om in ons gewest te kunnen werken, is de kennis van het Duits echter onontbeerlijk voor de huisartsen, misschien minder voor de specialisten.

Die evolutie is uiteraard zorgwekkend en houdt ons bezig.

Mijn vragen:

1. Kan er gedacht worden aan de invoering van een “specifiek quotum” voor de studenten van de Duitse taalrol (bijvoorbeeld vier Duitstaligen per jaar)?

2. Mocht de numerus clausus op het einde van het eerste jaar vervangen worden door een toegangsexamen tot de faculteit geneeskunde, zouden de slaagkansen waarschijnlijk nog verminderen. Kan er gedacht worden aan een toegangsexamen in het Duits of aan een specifiek quotum voor de vijf beste Duitstalige studenten opdat de opvolging kan worden verzekerd?

3. Kunnen geneeskundige studies in Duitsland een eventuele derde mogelijkheid zijn? Ook daar is de numerus clausus overigens zeer restrictief.

Is de Belgische staat in dat geval bereid om met de Duitse overheid een toegangscontract in de vorm van een quotum te onderhandelen, zoals het Groothertogdom Luxemburg met de Belgische universiteiten heeft gedaan? De numerus clausus is niet van toepassing op die studenten, op voorwaarde dat ze zich in een ander land dan in het land van hun studies vestigen.

Worden hun diploma’s in dat geval erkend?