MRSA, voluit Methicilline Resistente of Multiresistente Resistente Staphylococcus aureus, was tot voor kort een typische “ ziekenhuisbacterie ”. Besmettingen met gewone Staphylococcus aureus kunnen bijna altijd met antibiotica genezen worden, maar MRSA is resistent tegen vrijwel alle bekende antibiotica. Van de patiënten met een infectie met MRSA in de bloedsomloop, sterft er ongeveer 20 %. Bij longontsteking met MRSA sterft zelfs 40 % van de slachtoffers. MRSA is vooral dodelijk bij mensen die reeds verzwakt zijn door zware griep. Het is dan ook uiterst verontrustend dat in de Verenigde Staten voor het eerst op grote schaal MRSA werd ontdekt buiten de specifieke ziekenhuisomgeving. Bij Puget Sound, in de staat Washington werd in het zand van zeven publieke stranden MRSA aangetroffen.

Bij een controle-experiment in Zuid-Florida werd in 37 % van de stalen oceaanwater nabij een publiek strand Staphylococcus aureus aangetroffen. Dat is op zich niet alarmerend, maar bij 3 % van deze stalen ging het om MRSA.

Heeft de geachte minister de resultaten van deze tests uit de Verenigde Staten laten opvolgen? Zijn er soortgelijke metingen verricht aan onze zeestranden? Zo ja, hoeveel staalnames van zand en zeewater gebeurden er dan, en wat waren de resultaten? Werd dit onderzoek uitgebreid tot stranden van recreatieoorden met zoet water? Wat waren daarvan de resultaten?