Het Bologna-akkoord van juni 1999 over de hervorming van het hoger onderwijs en de daaraan gelinkte invoering van European Credit Transfer System en van de bachelor- en masterdiploma's zou de erkenning van diploma's tussen de betrokken Lidstaten moeten vergemakkelijken.

Bovendien is er ook het verdrag inzake de erkenning van diploma's betreffende het hoger onderwijs in de Europese regio, gedaan te Lissabon op 11 april 1997. Dit laatste verdrag werd op 15 mei 2008 in de Kamer van volksvertegenwoordigers goedgekeurd.

Op basis van deze internationale overeenkomsten zouden mensen niet alleen makkelijker aan buitenlandse universiteiten moeten kunnen studeren, maar zou het ook makkelijker moeten zijn om te gaan werken in een ander land dan waar men gestudeerd heeft.

Wie bijvoorbeeld met een buitenlands diploma bij de federale of Vlaamse overheid, of een ander openbaar bestuur wil gaan werken moet de geldigheid en gelijkwaardigheid van dat diploma laten bewijzen. Bij kandidaten voor een Nederlandstalige betrekking, raadpleegt Selor de Vlaamse overheid hiervoor indien het diploma binnen de Europese Economische Ruimte wordt gehaald. Zoniet wordt moet een procedure worden gestart voor het bekomen van academische gelijkwaardigheid. Kandidaten voor een Franstalige betrekking dienen dit steeds te doen.

Zo'n procedure kan al vlug drie maanden en in de praktijk zelfs langer aanslepen. Daar komt bovendien nog extra administratieve rompslomp bij kijken. In de privésector lijken steeds minder bedrijven dergelijke erkenning te eisen.

Nochtans zou de overheid in dergelijke gevallen een voortrekkersrol moeten kunnen spelen.

Welke maatregelen werden concreet genomen in toepassing van de omzetting van de Lissabon- en Bolognaakkoorden bij de federale overheid teneinde het gebruik van buitenlandse diploma's bij aanwervingen makkelijker te maken?