De wachttijd voor mensen met een handicap die een aanvraag voor een tegemoetkoming indienen, is wettelijk vastgelegd op maximum acht maanden. Regelmatig wordt deze termijn echter overschreden. Vijf procent van de aanvragers moet zelfs meer dan twee jaar wachten op de behandeling van hun aanvraag.

Ik was verheugd via de pers te vernemen dat de geachte Staatssecretaris aan deze mistoestand iets wenst te doen. In eerste instantie heeft zij haar administratie opdracht gegeven om aanvragen die al langer dan twee jaar aanslepen prioritair te behandelen. In een tweede fase wil zij de huidige behandelingstermijnen tegen 2010 significant verminderen.

Graag had ik vernomen :

1. Wat bedoelt de geachte Staatssecretaris precies met een significante vermindering van de huidige behandelingstermijnen ? Wat is in haar visie een tegelijk aanvaardbare en haalbare behandelingstermijn ?

2. Welke maatregelen zal zij nemen om te garanderen dat die nieuwe behandelingstermijn bij alle aanvragen gehaald wordt ?

3. Is zij bereid om strengere of efficiëntere sancties voor het niet halen van de behandelingstermijn in te voeren dan de actuele verwijlintresten, die na het overschrijden van de maximale wettelijke wachttijd in rekening worden gebracht ? Welke mogelijkheden ziet zij hier eventueel ?