De meeste grote donorlanden (Zweden, Nederland, Denemarken, enzovoort) financieren nationale en internationale ngo’s op basis van meerjarenprogramma’s (meestal driejarenprogramma’s).

In het kader van ontwikkelingshulp lijkt dit een vrij logische aanpak. In België blijkt dat echter niet mogelijk te zijn. Ik zou graag weten waarom dat zo is en of die situatie niet kan veranderen.

Ik heb de eer het geachte lid ervan in kennis te stellen dat het koninklijk besluit van 24 september 2006 betreffende de subsidiëring van programma's en projecten voorgelegd door de erkende niet-gouvernementele ontwikkelingsorganisaties (Belgisch Staatsblad van 6 oktober 2006) voorziet in de medefinanciering van de driejarenprogramma’s van de niet-gouvernementele organisaties met een “programma-erkenning”.

Zo werden sinds 1 januari 2008 negenenveertig driejarenprogramma’s goedgekeurd. Deze programma’s worden uitgevoerd tussen 1 januari 2008 en 31 december 2010. De kostprijs van 295 982 658 euro is ten laste van de begroting Ontwikkelingssamenwerking.