5-107 | 5-107 |
Mevrouw Els Van Hoof (CD&V). - In het Nationaal Actieplan ter bestrijding van partnergeweld en andere vormen van huiselijk geweld 2010-2014 werd voor het eerst de focus gelegd op de strijd tegen genitale verminking. Dat is terecht, want volgens een studie van het European Institute for Gender Equality, het EIGE, blijken in ons land 6 260 slachtoffers van genitale verminking te leven, terwijl 1 975 meisjes en vrouwen het risico lopen slachtoffer te worden.
Bij de update van het Nationaal Actieplan eerder deze week bleek dat de FOD Volksgezondheid een aantal acties heeft ondernomen. Zo werden specifieke opleidingen georganiseerd voor medici, worden in steeds meer ziekenhuizen de gevallen van genitale verminking geregistreerd en is een budget vrijgemaakt voor reconstructieve chirurgie. Daarnaast werden in het plan een aantal nieuwe maatregelen opgenomen, zoals de bewustmaking van interculturele bemiddelaars in ziekenhuizen en het informeren en opleiden van professionals die belast zijn met de opvolging van asielaanvraagsters. Ook werd een nieuw onderdeel over de internationale samenwerking toegevoegd.
Tot mijn verbazing valt geen enkele van de maatregelen in het hoofdstuk over genitale verminkingen onder de verantwoordelijkheid van politie of justitie. Ook op dat terrein is er nochtans nood aan actie. Naast het preventieve onderdeel verdient het vervolgingsbeleid in de strijd tegen vrouwelijke genitale verminking de nodige aandacht, zoals de Senaat overigens heeft gevraagd in zijn resolutie 5-896.
Met 29 rechtszaken bewijst Frankrijk in elk geval dat het mogelijk is daders en mededaders van genitale verminking voor het gerecht te brengen. In het Belgische Strafwetboek zijn wel een specifieke verbodsbepaling en een strafmaat opgenomen voor alle vormen van genitale verminking. Toch kwam het volgens de studie van het EIGE in ons land nog niet tot een rechtszaak.
Welke initiatieven zal de minister nemen om de opsporing en veroordeling van daders en mededaders van genitale verminking te vergemakkelijken? Binnen welke termijn plant ze die initiatieven?
Mevrouw Annemie Turtelboom, minister van Justitie. - Vrouwelijke genitale verminking is een misdrijf dat strafrechtelijk wordt vervolgd op grond van artikel 409 van het Strafwetboek. De ratio legis berust voornamelijk op het afschrikkingseffect. Mensen die uit een risicoland naar België komen, moeten beseffen dat ons land dergelijke praktijken niet toelaat en de daders ervan strafrechtelijk vervolgt en veroordeelt.
Het afschrikkingseffect wordt pas echt bereikt, wanneer ook het risico op vervolging en bestraffing reëel en voldoende hoog is. Vele gevallen leiden immers niet tot vervolging, aangezien het slachtoffer geen of pas laattijdig aangifte doet.
In het kader van de preventie en bewustmaking hoort dus ook voldoende aandacht uit te gaan naar het slachtoffer. Dat slachtoffer moet ertoe worden aangemoedigd alsnog aangifte te doen.
Die bewustmaking van het slachtoffer hoort uiteraard tot de bevoegdheid van mijn collega bevoegd voor Volksgezondheid. Dat neemt volgens mij echter niet weg dat ook de ziekenhuizen, zorgverstrekkers en huisartsen een belangrijke rol kunnen spelen. Zij kunnen dergelijke verminkingen vaststellen en het slachtoffer ertoe aanzetten de feiten aan te geven.
Justitie heeft evenzeer een rol te spelen in de strijd tegen de verwerpelijke praktijk van genitale verminking, zowel op preventief als op repressief vlak.
Binnen het Vlaams Forum Kindermishandeling heeft de FOD Justitie vorig jaar aan de vzw INTACT en het International Centre for Reproductive Health de kans gegeven workshops te organiseren voor alle betrokken sectoren. Vervolgens heeft het Vlaams Forum Kindermishandeling een werkgroep opgericht om de aanbevelingen van die workshops verder te concretiseren.
Daarenboven heb ik de vzw INTACT en GAMS toegestaan het logo van de FOD Justitie te gebruiken op de documenten die zij meegeven aan families die naar een risicoland afreizen. Die documenten bevatten informatie omtrent de strafrechtelijke beteugeling in België van genitale verminkingen.
Mevrouw Els Van Hoof (CD&V). - Het is opmerkelijk dat in België inderdaad nog geen enkele rechtszaak aanhangig is gemaakt. We hebben geen cijfergegevens over welk gevolg aan de aangiftes wordt gegeven. We weten wel dat wereldwijd elke tien seconden een meisje het slachtoffer wordt van genitale verminking en dat ons land 6000 slachtoffers telt, wat betekent dat hun aantal de afgelopen tien jaar is verdrievoudigd.
Er is dus echt nood aan ernstige acties en ik heb de indruk dat politie en justitie niet goed weten welke zaken ze aanhangig kunnen maken en hoe ze ermee moeten omgaan. Daarom moeten ook in het Nationaal Actieplan acties voor politie en justitie worden opgenomen, want die staan er vandaag niet in. Internationaal bestaat eensgezindheid over het feit dat een holistische benadering nodig is, dat wil zeggen geen geïsoleerde acties die zich enkel op preventie en de medische kant van de zaak richten, maar ook acties voor politie en justitie. Ik hoop dus van harte dat in een update van het Nationaal Actieplan ook dergelijke specifieke acties worden opgenomen.