3-125 | 3-125 |
Mevrouw Annemie Van de Casteele (VLD). - Het Provinciaal Intermutualistisch College van West-Vlaanderen publiceerde onlangs de resultaten van een onderzoek naar de facturatie van supplementen in de West-Vlaamse ziekenhuizen. Het is een bijzonder interessant document, mede omdat de situaties die het beschrijft ook in andere provincies voorkomen. Verschillende vaststellingen verdienen alleszins onze aandacht.
Zo blijkt bijvoorbeeld dat sommige West-Vlaamse ziekenhuizen nog medische hulpmiddelen aanrekenen aan de patiënt, ondanks het uitdrukkelijke verbod sedert 1 april 2003. Deels is dat is te wijten aan het feit dat de overheid nog steeds geen limitatieve lijst heeft gepubliceerd van hulpmiddelen die als een supplement kunnen worden aangerekend, gekoppeld aan tariefafspraken.
Aan de andere kant speelt ook de tendens naar wegwerpmateriaal een rol. De vraag is of altijd wegwerpmateriaal moet worden gebruikt en of gebruikt materiaal niet opnieuw kan worden gesteriliseerd. Zeker is dat de kosten op die manier dikwijls worden opgedreven zonder dat de veiligheid en de hygiëne dat vereisen.
Ook wordt onterecht gebruik gemaakt van de mogelijkheid om verzorgingsmateriaal dat meegegeven wordt bij ontslag van de patiënt, aan te rekenen. Voor de verzorging van ambulante patiënten binnen de ziekenhuismuren zijn de materialen vaak duurder dan de honoraria waarin ze zouden moeten inbegrepen zijn, terwijl ze extramuraal wel mogen worden aangerekend. Dat verschil moet worden weggewerkt.
De kosten van niet-vergoedbare implantaten zijn vaak te duur om in de verpleegdagprijs begrepen te kunnen zijn. Die implantaten zijn soms duurder dan de verpleegdagprijs zelf.
Er is een gebrek aan een eenduidige classificatie voor sommige nieuwe producten.
Het op 1 september 2004 ingevoerde opnamedocument is te technisch en onvolledig en de informed consent-regeling - dat is een voorafgaand akkoord met de prijs die zal worden aangerekend - wordt soms als pressiemiddel misbruikt. Nieuwe technieken, materialen of geneesmiddelen zijn vaak zeer duur en slechts toegankelijk voor wie het kan betalen.
Wanneer zal een lijst van hulpmiddelen worden gepubliceerd die onder de vorm van een supplement aangerekend mogen worden na tariefafspraken?
Zal de minister nagaan welke materialen opnieuw kunnen worden gesteriliseerd en hergebruikt en zal hij hierover richtlijnen uitvaardigen?
Zal de minister de ZIV-regelgeving aanpassen om de definitie van thuiszorgmateriaal duidelijk te omschrijven voor materiaal dat wordt meegegeven aan patiënten die worden ontslagen?
Moet er geen gelijke behandeling komen van hulp- en verzorgingsmiddelen bij ambulante prestaties, zonder een onderscheid te maken tussen extra- en intramuraal gebruik?
Komt er een eenduidige classificatie van nieuwe producten en een billijker regeling voor supplementen?
Zal de minister evalueren welke verbeteringen kunnen worden aangebracht in het opnamedocument en zal hij het misbruik van informed consent tegengaan?
Hoe wil hij voorkomen dat twee snelheden ontstaan bij de toepassing van nieuwe technieken die niet worden terugbetaald en die daardoor meestal slechts kunnen worden gebruikt bij wie het zich kan permitteren?
De heer Rudy Demotte, minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid. - De aanpak van de supplementen in de ziekenhuizen is één van mijn hoofdprioriteiten. Ik wil een totaalaanpak die uitgaat van de oorzaken. De discussie over de supplementen is minstens gedeeltelijk te wijten aan enige onduidelijkheid in de definities van de verschillende categorieën van medisch materiaal en, daarmee samenhangend, de vraag welke categorieën precies worden gedekt door de ligdagprijs. Daarom heb ik bij mijn aantreden meteen een werkgroep ad hoc binnen het RIZIV opgericht die zich gebogen heeft over de definities van medische hulpmiddelen. De werkgroep is tot een verduidelijking gekomen. Op basis van hun rapport bereid ik momenteel een wetgevend initiatief voor dat de huidige reglementering aangaande de aanrekenbaarheid van de medische hulpmiddelen verduidelijkt. Dat moet meer tariefzekerheid bieden voor iedereen en de betwistingen tussen ziekenfondsen en ziekenhuizen doen ophouden. Intussen heb ik reeds maatregelen genomen om een tegemoetkoming te bieden voor deze materiaalsupplementen. Uiteraard brengt een onderfinanciering de neiging met zich mee om de supplementen aan te rekenen. Daarom werd de herfinanciering van de ziekenhuizen ingezet, die gespreid is over een periode van drie jaar. Tegelijkertijd heb ik in de begroting 2004 en 2005 voor ruimte gezorgd voor een betere terugbetaling van een reeks implantaten, waaronder schouderprothesen en niet-vasculaire stents teneinde de toegankelijkheid tot deze nieuwe technieken voor iedereen te garanderen.
Anderzijds bereid ik ook de uitbreiding voor van de bevoegdheid van de Technische Raad voor Implantaten tot de prijszetting van alle implantaten, ongeacht of ze in de verplichte ziekteverzekering zijn opgenomen.
Al die maatregelen moeten helpen voorkomen dat op het vlak van de medisch verantwoorde nieuwe technieken een geneeskunde met twee snelheden ontstaat.
Aan de Technische Raad voor Implantaten werd voorgesteld om, met naleving van de Europese regelgeving, een klinische studie te laten uitvoeren naar de mogelijkheid om medisch materiaal te hersteriliseren.
Tenslotte wil ik nagaan of er nog verbeteringen kunnen worden aangebracht in het opnamedocument, zoals ik bij de invoering had aangekondigd. Ik wacht daarvoor op de voorstellen van de werkgroep ad hoc van de conventiecommissie ziekenhuizen-verzekeringsinstellingen.
Mevrouw Annemie Van de Casteele (VLD). - Ik dank de minister voor zijn hoopgevende antwoord.
Er is inderdaad al vrij veel over supplementen in ziekenhuizen gediscussieerd, maar meestal gaat het dan om honorariumsupplementen, terwijl het hier gaat om medisch materialen.
De minister weet ook dat die kwestie tot nu toe wat stiefmoederlijk werd behandeld. Het gaat vaak om vrij technische materies en het is goed dat een aantal ambtenaren van het RIZIV zich daarin specialiseren zodat ze die snel evoluerende sector goed kunnen volgen. De weerslag ervan, zowel op de ziekenhuisbegrotingen als op de kosten voor de patiënten, is immers groot.
Ik kan alleen maar toejuichen dat een wetgevend initiatief op komst is.
Ook om ecologische redenen vind ik het een goed idee om een klinische studie over hersterilisatie van medisch materiaal te laten uitvoeren, waaruit kan blijken welke materialen geschikt zijn voor hergebruik.