3-10 | 3-10 |
De heer Wim Verreycken (VL. BLOK). - Onlangs werd in de media aandacht besteed aan het volgende voorval: een moeder wordt door Turkse beambten de toegang ontzegd tot het Turks grondgebied en onmiddellijk teruggestuurd naar België. Zij wordt op de luchthaven gescheiden van haar huilende kinderen. De reden waarom ze wordt teruggestuurd is dat de Turkse ambtenaren het begrip `statenloze' op de identiteitsdocumenten van de moeder in kwestie, niet kunnen interpreteren. Blijkbaar is de vrouw `statenloos' omwille van een veroordeling die haar vader na de Tweede Wereldoorlog opliep en helemaal niet omdat zij zelf voor dat statuut koos. Zij werd dus als kind gestraft voor de activiteiten van haar vader en niet voor haar eigen activiteiten.
Kan de minister meedelen hoeveel kinderen van veroordeelden, aan wie de Belgische nationaliteit werd ontnomen in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, vandaag nog steeds `statenloos' zijn? Is het 58 jaar na het beëindigen van die oorlog niet aangewezen bij algemene maatregel al de kinderen van `statenloze' repressieslachtoffers onmiddellijk en automatisch de Belgische nationaliteit te verlenen? Liefst zonder enige vorm van knieval, vermits de betrokkenen enkel gestraft werden omwille van de activiteiten van hun ouders of van één ouder. Dramatische situaties zoals het zojuist beschreven voorval zouden aldus voorgoed tot het verleden behoren.
Mevrouw Laurette Onkelinx, vice-eerste minister en minister van Justitie. - De minister van Binnenlandse Zaken heeft me meegedeeld dat de FOD Binnenlandse Zaken over cijfers beschikt betreffende het globale aantal statenloze personen die in België verblijven, maar dat de FOD niet kan uitmaken hoeveel personen statenloos werden in uitvoering van de wetten houdende de bijzondere regeling van vervallenverklaring van de nationaliteit, die uitgevaardigd werden na de Tweede Wereldoorlog.
En ce qui concerne la seconde partie de la question, il convient de rappeler que les lois prises après la seconde guerre mondiale prévoient des mécanismes de réintégration dans la nationalité belge. Certains de ces mécanismes sont automatiques : ainsi, bénéficient d'un tel régime les personnes qui se sont mises volontairement à la disposition de la justice ou qui ont été appréhendées pour subir leur peine. Ces lois consacrent également des mécanismes de réintégration sur demande : ainsi, la loi du 30 mars 1962 permet aux personnes déchues en application de l'arrêté-loi du 20 juin 1945 de demander leur réintégration dans la nationalité belge pour autant, notamment, qu'elles aient fait preuve d'une conduite irréprochable en Belgique.
En ce qui concerne la situation des enfants, la loi du 27 juin 1960 prévoit que l'enfant mineur apatride du fait de la déchéance de la nationalité de son auteur acquiert la nationalité belge lorsque son auteur a lui même été relevé de la déchéance de la nationalité. Enfin, il faut rappeler que l'article 10 du Code de la nationalité indique qu'est belge l'enfant né en Belgique et qui, à un moment quelconque avant l'âge de 18 ans, serait apatride s'il n'avait cette nationalité.
Il ressort de la combinaison de ces dispositions légales que seuls sont encore concernés par le problème les enfants dont les auteurs se sont soustraits à la justice belge et qui sont nés à l'étranger. Quant à la question de savoir si une modification légale est nécessaire, je ne dispose pas, à ce stade, de tous les éléments qui me permettraient de me prononcer en connaissance de cause sur la question. J'attire cependant l'attention de l'assemblée sur le fait que la législation actuelle autorise les apatrides, en vertu de l'article 19 du Code de la nationalité, à adresser une demande de naturalisation à la Chambre des représentants.
De heer Wim Verreycken (VL. BLOK). - De minister gaat in op de maatregelen die kunnen genomen worden ten aanzien van de veroordeelden. Die kunnen inderdaad, wanneer ze zich vrijwillig aanbieden en wanneer ze een reïntegratieverzoek indienen, probleemloos terug in de maatschappij worden opgenomen. Ik stel echter vooral belang in de kinderen, die geen enkele schuld treft aan hetgeen hun ouders hebben gedaan.
Zelfs in onze sterk geïnformatiseerde maatschappij is het blijkbaar onmogelijk om juiste cijfers te krijgen. Wij zullen een algemeen wetsvoorstel indienen dat de mogelijkheid biedt om automatisch en onmiddellijk, zonder reïntegratieaanvraag, kinderen in al hun rechten te herstellen. Het is een rechtsstaat onwaardig dat kinderen gestraft blijven voor activiteiten van hun ouders.