(N.): Vraag gesteld in 't Nederlands (Fr.): Vraag gesteld in 't Frans
De vierde UNO-Vrouwenconferentie in Peking, begin september 1995, betekent een krachtige en mondiale impuls ter verbetering van de rechten en de positie van de vrouw.
De platformtekst voor actie van deze conferentie bevat immers een hele reeks concrete doelstellingen en maatregelen teneinde een gelijke deelname van vrouwen en mannen aan het maatschappelijk, cultureel en economisch leven te realiseren.
Ook België heeft deze tekst aanvaard en heeft er zich bijgevolg toe verbonden de erin vervatte doelstellingen en maatregelen te vertalen in haar beleid.
Vanuit een gender-dimensie bekeken bevat de beleidsnota van de minister van Tewerkstelling en Arbeid een volledig hoofdstuk dat betrekking heeft op het gelijk-kansenbeleid.
Hierin komt op een voortreffelijke manier een hele waaier van beleidspunten aan bod die gelijke kansen voor vrouwen en mannen moeten waarborgen. Zowel basisconcepten, met onder meer aandacht voor de vierde UNO-Vrouwenconferentie, als het concrete beleid worden grondig behandeld en op een heldere wijze geformuleerd.
In de andere hoofdstukken van de nota wordt niet uitdrukkelijk ingegaan op de gender-dimensie van het te voeren beleid. Deze hoofdstukken handelen over werkgelegenheid, werkloosheid, arbeid en de Europese en internationale context.
Ongetwijfeld zal de minister ook in deze materies een aantal beleidspunten voor ogen hebben die vrouwen specifiek aanbelangen.
Dit komt echter niet expliciet aan bod.
Graag had ik dan ook van de geachte minister vernomen hoe zij het gelijke-kansenbeleid voor mannen en vrouwen integreert in haar beleid als minister van Tewerkstelling en Arbeid.