(N.): Vraag gesteld in 't Nederlands (Fr.): Vraag gesteld in 't Frans
De vierde UNO-Vrouwenconferentie in Peking, begin september 1995, betekent een krachtige en mondiale impuls ter verbetering van de rechten en de positie van de vrouw. De platformtekst voor actie van deze conferentie bevat immers een hele reeks concrete doelstellingen en maatregelen teneinde een gelijke deelname van vrouwen en mannen aan het maatschappelijk, cultureel en economisch leven te realiseren.
Ook België heeft deze tekst aanvaard en heeft er zich bijgevolg toe verbonden de erin vervatte doelstellingen en maatregelen te vertalen in haar beleid.
Vanuit een gender-dimensie bekeken bevat de beleidsnota inzake het postwezen en de telecommunicatie geen expliciete beleidsprioriteit naar vrouwen toe.
Graag had ik dan ook van de geachte minister een antwoord vernomen op de volgende vragen :
1. Wat zijn zijn concrete beleidsintenties naar vrouwen toe ?
2. Hoe denkt hij werk te maken van de aanbevelingen die werden opgenomen in de platformtekst voor actie van de vierde UNO-Vrouwenconferentie ?
3. Zal hij in zijn kabinet en/of administratie een medewerk(st)er of (werk)groep uitdrukkelijk belasten met het opvolgen van de gender-dimensie in zijn beleid ?
Antwoord : De non-discriminatie en de gelijke kansen, meer bepaald in de follow-up van de Conferentie van Peking, maken de richtlijnen uit voor het geheel der departementen.
Mijn politiek past daar heel vanzelfsprekend in.
Ik heb deze zelfde bezorgdheid meegedeeld aan de afgevaardigde beheerders van De Post en van Belgacom, en ik heb hen gevraagd u rechtstreeks te melden welke schikkingen zij in dit opzicht zouden getroffen hebben.
Er valt evenwel op te merken dat Belgacom ervoor heeft gezorgd dat vrouwen voortaan gratis hun meisjesnaam kunnen laten vermelden in de witte bladzijden van de telefoongidsen.